Dönmedolabın yanından geçip gittik. Balığım en ufak bir tepki göstermedi. Tabiki de hatırlamadı. Neden hatırlasın ki ? Beni çok üzüyorsun. Bu düşünceler içinde adımlarını sayıyordum. Tam o sırada arkasını döndü ve beni kucağına aldı. Küçük bir kız çocuğu gibi bağırdım.
"Ne yapıyorsun ?"
"Kaçırıyorum seni."
"Ne ?" Daha sonra lunaparkın girişine kadar beni götürdü. Ama kapının kilitli olduğunu fark ettik. Aklıma filmlerde gördüğüm havalı hareketler geldi. Tellere tırmanmaya başladım ama her şey filmlerdeki gibi olmadığı için kulaklığım tele takıldı. Balık da tırmandı ve kulaklığımı da aldı. Görevli bıyıklı birisi vardı içeride. Ama uyuyordu neyse ki. Biz de onun yanından bir avuç jeton kaptık. Önce gondola binmek istedim ben. En ucuna oturduk. En son 15 yaşında binmiştim gondola. Ama çok güzeldi. Yavaş yavaş başladı hareket etmeye. Daha sonra hızlandı,hızlandı. Son hıza ulaştı. Midemde kelebekler uçuştu. Bir ara balığın elini tutup sıkmıştım. O da bana yaslandı. Gondol maceramız bitmişti sırada çarpışan arabalar vardı. Ben kendime lacivert bir araba seçtim. O da gri. Arabalar çalışmaya başladı. Ben ondan kaçmaya çalıştıkça peşimden geliyordu. En sonunda köşeye doğru sürdüm. O da arkamdan geldi. Ve çarpıştık. Fazla büyük bir çarpışma olmuştu sanırım. Burnumu direksiyona çarpmıştım. Kanamaya başlayınca indik.
