Evden çıktım. Sokakta uyuyacağımı düşündükçe stres oluyordum. Streslendiğim zamanlar birilerini aramamı tavsiye etmişti psikolog. Daha sonra rehberimde hiç aramadığım kişileri tek tek aradım. Eski günleri hatırladıkça gülüyorduk konuştuğum kişiyle. En son üvey abimi aradım. Aramayalı,görüşmeyeli 2-3 sene olmuştu belki de. Açtığında sesinin çok değiştiğini düşündüm.
"Alo ?"
"Alo,abi nasılsın ?"
"İyiyim Evrim,sen ?"
"Kardeşim diyebilirsin abi."
"Peki. Neden aradın kardeşim ?"
"Uzun zaman oldu abi. Annem kızmazsa görüşelim mi ?"
"Duyarsa olumsuz cevap verir,en iyisi ben gizli geliyim."
"Doğru. O zaman eski evimizin köşesinde görüşelim abi."
"Tamam,görüşürüz."
"Görüşürüz."
Telefonu kapattığımda nasıl oldu da üvey annemin bana yaptıklarına rağmen bana iyi davranıyor diye düşündüm. Kadın beni evlatlık alıyor. Sonra kapı dışarı... Her gün küfürler,hakaretler etmesine,köle gibi davranmasına,kötülemesine rağmen üvey abim bundan etkilenmemişti. Eski mahallemizin köşesine geldim. 5 dakika sonra uzaktan abimin geldiğini gördüm. Ben de ona doğru yürümeye başladım. Sonra balığa sarılmaya alışmış olmalıyım ki ona da sarıldım. Biraz şaşırdı. Ben de dalgınlıkla ona sarıldığım için biraz utandım.
"Görüşmeyeli uzun zaman oldu abi. Özledim eski günleri."
"Ben de kardeşim,şu evde ne yıllarımız geçti be."
Beraber eski apartmanımıza girdik. Arka bahçeye çıktık.
"Bak şu salıncakta beni sallardın hep abi. Ağaca salıncak yapıp erik toplardık."
"Özledim o günleri doğrusu."
"Ben de çok özledim abi. Ama biliyorsun annenin yaptıklarını."
"Evet. Keşke onları yaşamasaydık. Ha bu arada sen aylardır köşke de gelmiyorsun. Nerede oturuyorsun napıyorsun evlendin mi ?"
Güldüm
"Ne evlenmesi abi daha." Hacizden bahsedemedim...
"Sen de haklısın. Ben bir kaç haftaya düğün yapıyorum. Annemi sorun etmezsen gelmeni çok isterim."
"Ben de isterim de abi. Gelmeyeyim ben."
"Keşke gelebilseydin. Neyse şu mahalleyi gezelim eski günleri hatırlarız."
Mahalleyi gezdik. Çok küçükken gittiğimiz bakkala,parka,fırına... Çok büyük komşularımızla da görüştük. Abim çok değişmişti. Görmeyeli 2-3 sene olmuştu. Çocukluğumuz beraber geçmişti. Daha sonra üvey annem beni başka eve çıkardı. Yalnız yaşamaya başladım. Ve sonra da bu haldeyim. Abim bir ara
"Evlenmeyi ne zaman düşünüyorsun ?" diye sordu.
"Bilmiyorum abi daha çok erken niye sık sık bunu soruyorsun ki ?"
"Annemden kurtulur,özgürlüğüne kavuşursun. Daha iyi olur senin için. İnşallah yakında özgürlüğe kavuşursun."
"Haklısın abi. Bakalım,karşımıza biri çıkarsa evlenirim."
