Ben hâlâ camdan başımı uzatırken. Bir anda balık beni korkuttu. Birden bağırdım. Sonra da güldük.
Tüm şehri geziyorduk,güzel yapıların,ışıklı binaların yanından geçiyorduk. Çok güzeldi şehir geceleri. En sonunda geldiğimiz yere geri döndük ve arkadaşımın ayarladığı kişiye teşekkür edip indik. Balonumuzu da unutmadık.
Yine yürüyorduk. Balık hâlâ beni korkuttuğuna gülüyordu. O gülünce ben de gülüyordum... Bulduğumuz ilk yerden pamuk şeker aldım ikimize. Bir de yara bandı. Farketmeden derinden kolum çizilmişti. Üstüme sonradan ceket giydiğim için de fark edememiştik. Sahile doğru yürüdük yine. Sonra yine lunaparkın yanından geçtik. Kahvaltı yaptığımız yer ve meydan. Bu günü yeniden hatırlamış olduk. Yürürken 6 yıl öncesinden bu günde kadar her seyi konuştuk. O kadar çok anımız vardı ki 3 buçuk saat konuşmuşuz farkında olmadan. Yeri gelince hüzünlebip yeri gelince de çok güldük. Daha çok güleceğimiz anılardan bahsettim. Böyle 3 buçuk saat yürüdükten sonra bazı anılarımızın da gerçekleştiği caddeye geldik. Orada ona balıklı bir bileklik vermiştim. 1 yıl kadar takmıştı. Sonra bidaha kolunda görmedim... Ama onu sorgulamadım. Hakkım da yoktu zaten.
