"Seni çok özledim." dedi. İnanamadım. Yaşadığım o travma geldi aklıma. Şu son bir ayı hayatım boyunca bir daha hatırlamak istemiyordum. "Ben daha çok özledim balık." "Emin misin ?"diye sordu "Hayır kediyim." dedim. Güldü. "Şimdi yine farkettim en çok ben özlemişim." dedi... Gözlerine baktım. Elimi kirpiklerine uzattım. Gözlerini kapattı başta. Sonra açıp bana baktı. İlk defa bu kadar yakın davranıyorduk. Kirpikleriyle oynamaya devam ettim. Sonra saçlarıyla. Ve ağzını sıkıştırdım elimle. Ardından ona yaslanmayı bırakıp iki elimle yanaklarını sıktım. Yine ve yine sarıldım. Gözlerimi kapattım. Daha bu sabah geri döneceğinden umudum kesilmişken... Şimdi ona doya doya sarılıyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"En çok ben özledim ama." dedim "Tamam ben de onu diyorum en çok balık özledi." "Ama en çok seven benim." Bi süre bekledi. "Biliyorum." "Seviyorum be." Sahte bir şekilde kızgın gibi davrandı. "Kimi ??" "Seni." "Biliyorum kedicim." "Balık hep böyle durmak istiyorum." "Tamam." dedi. Şaşırdım. "Gerçekten mi ?" "Tabiki." "Ama gitmek yasak." dedim. "Peki." Yine sarıldım ve 1 saat müzik dinledik. Şarkıyı söylemeye çalışıyordum. "Hayat bir filmse sen en güzel sahnemsin." Daha sonra müzik listesinden karışık tuşuna dokundum. "Bir dahaki şarkı balığın okyanusuna gelsin." "Okyanus ?" "Sevgilin." ...
