Notu yazmayı bitirdiğimde kağıt gözyaşlarından sırılsıklam olmuştu. Gözlerim kızarmıştı ağlamaktan. Kağıdın bir kopyası olsun diye fotoğrafını çektim. Her yerden ulaştırmalıydım bunu. Daha sonra bunu balığın evine götürdüm. Kapısına sıkıştırdım notu. Kokusu geliyordu. Gerçekten derin bir iç çektim. Kapıdan tıkırtı geldi ve arkamı döndüğümde balık oradaydı... Gerçekten sinirlerim bozuldu çok garip oldum. Bir kaç saniye öylece bakıştık. Gözyaşlarım dinmişken yeniden akmaya başladı. Hızlıca ona sarıldım. Kokusunu içime çektim. Ağlarken sarılmak en büyük hayalimdi. Vücudunda bir kaç sargı ve morarmışlık vardı.
"Neredeydin sen balığım ?"
"Küçük bir kaza geçirdim işte." Yeniden sarıldım.
"Çok özledim seni ve sen de hissedip geldin."
"Hissettim. Sahile gidelim de sana olanları anlatayım." Ardından evin sahile geçtik. Kapşonlarımızı örttük.
"Anlatmadan önce..." deyip ona koala gibi sarıldım ve yaslandım. Daha sonra anlatmaya başladı.
"Kafamı dağıtmak için acilen annemin yanına gitmem lazımdı. İlk uçakla atlayıp gittim. Yolda uçağın motorunda sorun çıktı. Aşağıya inmek zorunda kaldık. Motor iyice bozulmadan en yakın havalimanına indik. İnişimiz biraz sarsıntılı oldu. Koltuğa tutunsam da kafamı çarptım. Telefonum da kırıldı. Havalimanından ilk bulduğum taksiyle otogara gittim. Otobüsle gidecektim. Annemin yanına gittim. Üvey kız kardeşimle bizi bir kampa götürecekti. Sana ne kadar çok haber vermek istesem de telefonum kırıldı işte. Kampta da bir kayanın üstünden düştüm." Aklıma Ege geldi.
Balığa 20 dakikadir koala gibi sarılıyordum.
"Seni çok özledim..." dedi.
