"Ne güzel,yeni eviniz hayırlı olsun."
"Sağol. Bu arada aylardır görüşmüyoruz. En yakın zamanda görüşelim bence."
"Olur."
*****************************************
BİR KAÇ AY SONRA
*****************************************
Evlendirme dairesine doğru yol aldık. Gerekli nüfus cüzdanı vs. belgeleri götürdük . Sonra davetiye yaptırmaya gittik. Ben siyah ve altın olanı seçtim ama beyaz ve altın olandan yaptırıldı. Nikah şekerlerini de seçtik. Daha sonra üçümüz bir cafede kahve içtik.
"Yorulduk baya." dedim. Gülüştük.
"Evet çok yorulduk."
Daha sonra gelinlik elbise damatlık vs. bakmaya girdik. Onlarca gelinlik ve damatlık denemesinden sonra en beğenileni ortak kararla seçtik. Onların siparişi için işlemleri yapıp oradan ayrıldık. Ayakkabı aksesuar kuaför ayarlamalarını da yaptık. Düğüne son 1 ay kalmıştı. Herkes heyecanlıydı.
"Ben eve gidiyorum Kaya."
"Tamam. Yarın görüşürüz."
Ona sarılamadım. Eve geldim. Fazla stresten çok yorulmuştum. Peruğumu çıkardım. Aynaya baktım.O bunu bilse çok üzülürdü. Onu üzemezdim. İlaçlarımı da doğru düzgün içmiyordum aylardır. İyileştiğimi sanıyordu. Son 4 ay aklıma geldikçe gözlerim doluyordu. Fazla sinirlerim bozulduğunda aynaya bir yumruk attım. Kırık parçalar elimi kesmişti. Kanayan elime baktım. Sonra ağladım. Hıçkıra hıçkıra ağladım... Sakinleşince elimi sardım. Gece olunca da uyudum. Aradan günler geçti.
******************************************
BİR AY SONRA
DÜĞÜN
******************************************
Gelin odasında,onun aynadan kendine bakışını izliyordum. Arkasını dönüp güldü.
"Niye öyle baktın ?"
"Bilmem."
Daha sonra yanına yaklaştım.
"Herkes bizi bekliyor."
"Hazırım."
Koluna girdim. Odadan çıktık. Odanın tam girişinde bizi bekliyordu.
"Ben kazandım. Balığın öldü."
"Hayır. Asıl o mutlu olduğu için ben kazandım..."
Gözümden bir damla yaş aktı. Onlar da alkışlar eşliğinde salona girip dans etmeye başladılar. Ben de tuvalette aynanın karşısında ilaçlarımı içiyordum. Daha sonra düğün salonundan ayrıldım.
