Hunt You Down

72. bölüm

Katherine:

Çalan kapıyı hızlıca açtığımda karşımda Dean'i görmeyi beklemiyordum.

"Selam." Dedim kapıya yaslanarak.

"Selam." Yanımdan geçip içeriye girmişti.

"Tabi ki Dean, içeriye girebilirsin." Dedim iğneleme yaparak. Ama beni takmamıştı.

"Kai benimle gelmeye karar verdi, beni bırakmak istemiyor." Dediğinde anladığımı belirten şekilde kafamı salladım.

"Malia bunu atlatır."

"Kai burada kalacak."

"Ne? Ama az önce dedin ki..."

"Ailesinin yanına gittiğim zaman babası ve annesi benimle konuştular. Kai'nin bu işten vazgeçmeyeceği kesin dediler ama onun okula devam etmesini istediler... Kai'nin kardeşi onlara Malia'dan bahsetmiş ve ikinci bir seçeneği olduğunu söylemiş. Kai bunu bilmiyor, ona anlatmadım ama ailesinin dediğini yapacağım."

"Dean bunu yapma, yani ona haber vermeden gitme."

"Kai yarın sabah gideceğimizi sanıyor ama ben bu geceden gideceğim. Kai Malia'ya veda etmeye gitti ve anladığım kadarıyla geceyi de orada geçirecek. Sen de sabah ona, sana söylediğim şeyleri söyle. Ona kızgın değilim, bu tercihi ben yapıyorum o değil. Okuluna devam etsin ve Malia ile de mutlu olsun. Sonra da... yine bir araya geleceğiz."

"Dean... Dean bu yaptığın çok büyük bir şey." Dedim onun çok yakınında durarak. Sonrasında elimi onun yüzüne atmıştım. "Sen de burada kalsan olmaz mı?"

"Kalmayı istediğimi sanmıyorum."

"Neden?"

"Beni buraya bağlayan..." durdu ve birkaç saniye kafasını iki yana salladı. "Beni buraya bağlayacak yeterli sebep yok."

"Olayın bu olmadığını ikimiz de biliyoruz bence. Bence sen, seni buraya bağlayan şeylerden kaçmak için gidiyorsun çünkü daha çok kalırsan daha çok bağlanırsın ve bu iyi sonuçlar doğurmaz yanılıyor muyum?"

Cevap vermemişti.

"Dean, o zaman bırak da... bırak da seninle geleyim."

"Anlamadım?"

"Bu kararı vermek çok zor ama... ben... ben artık... bak üniversitemi dondururum, senle gelirim. Bana bir avcı olmayı öğretirsin. Eminim... eminim kadın avcılar da vardır. Malia kadar iyi olamam belki ama elimden geleni yaparım."

"Katherine saçmalamayı kes, seni yanıma almayacağım."

"Buna bir kere bulaşırsan kurtuluşun olmaz demiştin. Ve ben buna bir kere bulaştım, gerisi gelecek biliyorsun."

"Benle gelmek, ölüme gitmekle aynı şey Katherine buna elim olabilirsin."

"Korkak küçük bir kız çocuğu olmak istemiyorum!"

"Korkak değilsin, emin ol korkak değilsin. Ama benimle gelmeyi isteyecek kadar cesur olma."

"Senden hoşlanıyorum." Diye bağırdığımda hızlıca geriye çekilmişti. Gözlerinde saniyelik bir korku oluştuğunu görmüştüm ama sonra bu korku hemen söndü ve yerini öfke aldı.

"Bunu yapmamalısın."

"Söylemesi kolay, his bu be... öyle kolay kapanıp açılmıyor!"

"Unutursun, yarın gidiyorum zaten."

"Unutursun... bunu da söylemesi kolay. Senin için tek gecelik hır eğlence olarak kalacağım düşünülürse..."

Belki inkar eder diye düşünmüştüm ama beni yanıltmadı ve susmakla yetindi.

"Hiçbir zaman duygular hakkında konuşmadık Dean, sen sürekli bundan kaçtın ve ben de susmayı tercih ettim çünkü konuşsam canım yanardı biliyordum. Şu an yanıyor mesela. Malia ve Kai gibi değiliz biz, ikisi de sevgilerini kabul edecek kadar cesurlar, bir şeylere adım atmaya çalışacak kadar cesurlar ama biz değiliz. Ne sen öylesin ne de ben."

"Kendi adına konuş Katherine."

"Haklı olduğumu biliyorsun. HAKLI OLDUĞUMU BİR KERE DE OLSA KABUL ET."

"Sen daha da kafayı yemeden buradan gitsem iyi olacak " Kapıya yöneldiğinde arkasından seslenmiştim.

"Yani cidden, buraya gelmekteki tek sebebin bu muydu, Kai'ye olanları söyleyeyim diye mi geldin buraya?"

Cevap vermeden kapıdan çıkıp gitmişti.

Gözümün dolduğunu hissettiğim anda kendimi lavaboya attım ve yüzüme soğuk su çarptım.

Gitmişti.

Hayatımdan tamamen gitmişti.

Odaya dönüp kendimi yatağa bıraktım ve saatlerce...

Saatlerce tavanı izledim.

Saat gece dört oldu, beş oldu... ardından güneşin ilk ışınları dünyaya ulaştı.

Ama ben sadece tavanı izledim.

O an, telefonuma bir mesaj geldi ve bu saatte kim mesaj atmış olabilir diye düşünerek telefonu elime aldım.

Mesaj Dean'dendi ve sadece... sadece tek bir kelime ile saatlerce ağlamama neden olacaktı.

"Haklıydın."

Dean belki de haftalar sonra, bana olan duygularını kabul etmişti.

Ama bunu çekip gittikten sonra yapabilmişti...

...