Hunt You Down

Final

Evet her zaman diyorum vedalardan nefret ederim ama yine bir veda ile karşınızdayım.

Bu hikaye benim için çok güzeldi, hem eğlendim hem de yazarken cidden Supernatural havasını yaşadım. Kai ve Dean de cidden iyi bir ikili oldular.

Onlar cidden benim gözümde abi kardeş gibiler ve bu konuda oldukça mutluyum.

Her neyse kısa keseceğim, şu zamana kadar okuyan herkese sonsuz teşekkürler. Hepinizi seviyorum.

...

3. Kişi Ağzından:

Katherine sabah uyandığında kendini büyük bir boşlukta hissetmişti.

Dün gece Dean ona veda etmişti ve büyük ihtimalle uzun süre de gelmeyecekti.

Telefonuna uzandı ve hızlıca Malia'yı aradı.

"Günaydın." Malia'nın sesinden anladığı kadarıyla yeni uyanmıştı.

"Günaydın güzelim." Dedi Katherine sakin bir ses tonuyla. "Dün gece Dean benimle vedalaşmak için gelmiş."

"Dün gece bizimle de vedalaştı." Malia buruk bir şekilde konuştuğundan anladığım kadarıyla Kai yanındaydı. "Belki de böylesi ikiniz için de daha iyidir ve sen yoluna bakmalısın."

"Sen bakar mıydın?"

Bir süre karşı taraftan ses gelmedi.

"Bize gel Katherine, kahvaltı yaparız birlikte."

"Tamamdır geliyorum. Ve Malia, yanımda olduğun için teşekkürler."

...

Katherine hazırlanıp Malialara gittiğinde Malia'nın ona en sevdiği poğaçalardan yaptığını görmüştü.

"Sen mükemmelsin." Deyip sıkıca ona sarıldı Katherine. Sonrasına Kai de yanlarına gelmişti.

"Hadi grup kucaklaşması." Deyip üstlerine atladığında üçü de yere kapaklanmışlardı. Malia kafasını tutarken Katherine kahkaha atıyordu.

"Sen bir salaksın." Dedi Katherine sinirle Kai'nin kolunu üstünden itmeye çalışarak. Birlikte yerden kalkıp mutfağa yönelmişlerdi.

Hep birlikte masaya oturduklarında Kai, dün gece Dean'in oturduğu boş sandalyeye baktı ve iç çekti.

"Kalmasını isterdim."

"Kalmasını isterdik."

"Kalmamı isterdiniz."

Üçü aynı anda mutfak kapısına bakarken Dean onlara alaylı bir şekilde gülüyordu.

"Ölmüşüm gibi konuşuyorsunuz."

"Eşyanı filan mı unuttun sorun ne?"

"Evet bir şeyler unuttum ve geri gelmek zorunda kaldım. Sonradan mutfaktan gelen kokular beni bu yöne getirdi."

Hızlıca masaya yaklaşıp ağzına küçük poğaçalardan birisini atmıştı.

"Ne unuttun?" Dedi Kai onu izlerken. Dean o sıra boş sandalyeye oturup hepsine kısa kısa bakışlar atmakla meşguldü.

"Çok şey unuttum. Mesela, seninle avlanmak ne kadar harika bir şeymiş onu unuttum Kai. Malia'nın ne kadar zeki olduğunu ve senin arkanı ne denli iyi kolladığını unuttum. Katherine'e yaptığım haksızlıkları unuttum. Bunları unutup buradan gittim ve şu an... onları almaya geldim."

"Anlamadım?"

"Grubunuzda yaşlı ve alkolik bir manyağa yer var mı diyorum? Ayrıca kendisi oldukça seksidir ve iyi öpüşür." Bunu derken Katherine'e de göz kırpmıştı.

"Bir saniye ben doğru mu anladım yoksa sen kalmak istediğini mi söyledin az önce?" Kai'nin sesi adeta çığlık atar gibi çıkmıştı.

"Kalmak bana çok şey kazandıracakmış onu fark ettim. Gitmek... şey... oldukça sessizdi."

Kai adeta Dean'in üstüne atladığında bu sefer ikisi yeri boyamışlardı. Katherine ne düşüneceğini bilmez bir halde onlara bakarken Malia ise tebessüm ediyordu.

"Sen benim cidden abimsin ve evet yaşlı bir alkolik olduğun da su götürmez bir gerçek."

İkisi bir süre yerde kalmışlardı ve en sonunda Dean "Dostum çok homo olduk in üstümden." Deyip Kai'yi itmişti.

Ayaklandığında Katherine ve Malia da ayaklandı.

"Kalmana sevindim Dean, doğru karar buydu." Malia Dean'e sarılıp sonrasında hafifçe omzuna vurdu ve geri çekildi.

O sıra Dean Katherine ile göz göze gelmişti.

"Ben de kalmana sevindim Dean." Katherine ona elini uzattığında Dean ciddi misin dercesine onu süzmüştü.

"Unuttuğum şeyler vardı Katherine ama unutmadığım şeyler de var. Giderken sana yazdığım haklısın mesajı gibi." Dean Katherine'i uzattığı elinden çekip kendine sabitledi ve dudaklarına bir öpücük bıraktı. "Ve kalmama daha da sevineceksin."

Katherine o an, artık her şeyin önceye göre daha iyi olacağını fark etmişti. Dean bir şeyleri inkar etmekten vazgeçmişti çünkü.

"Peki ben nerede kalacağım?"

"Bizde kalabilirsin." Dedi Katherine muzipçe gülerek. "Yeterince odam var."

"Bence dördümüz aynı eve çıkabiliriz ne dersiniz? Sizce de harika olmaz mı?" Kai Dean'in omzuna elini attığında Dean düşünür gibi durmuştu.

"Aslında mantıklı geliyor, 3 odalı olsa da fark etmez. Ben Katherine ile aynı odada kalırım."

Katherine "çok beklersin." Demiş olsa da aynı odada kalacaklarına adı gibi emindi.

Ve o an tam olarak farkında değillerdi ama hepsi, buraya ait hissediyorlardı.

Buraya derken, kasabadan söz etmiyorum.

Birbirlerine ait hissediyorlardı ve bunu gittiği yere kadar devam ettireceklerdi.

Kendisi bu avcılık işiyle doğmuş dünyanın gelmiş geçmiş en iyi avcısı, Dean.

Avladığı şeylerden birisine aşık olup hayatını tamamen değiştiren bir genç, Kai.

Yaratıkları avlayan ama kendisi de onlardan olan bir çakal, Malia.

Yaşadıkları ile daha da güçlenip kararlı hale gelen bir kız, Katherine.

Ve onlar artık, bir bütünü oluşturan harikulade parçalar haline gelmişlerdi.

-SON-
...

Bilmiyorum ama belki ileride beraber avlandıkları bir bölüm yazarım 😘😘