Hunt You Down

15. bölüm

Malia'dan

Arka taraftan sesler gelmesi ile o yöne doğru ilerlemem bir olmuştu.

Gözlerimin parlamasını sağladıktan sonra ormanlık alana doğru hızla koştum. Saldırıya uğrayan birisini fark ettiğim anda yaratığı adamın üstünden çekip aldım.

Çok geçmeden onu adamın önüne attığımda karşımdaki kişiyi net bir şekilde görebilmiştim.

Onun Karen olduğunu fark ettiğim anda büyük bir şaşkınlık yaşamıştım.

Ve gözünü kırpmadan yaratığı öldürmüştü.

O bir avcıydı.

Gözlerimin parlamasına son verip hızla oradan kaçmıştım.

Bir avcı.

Belki de benim ne olduğumu biliyordu.

Bilmese bile öğrenmek istiyor olabilirdi.

Acaba kim olduğumu anlamış mıydı?

Sanmıyorum çünkü karanlıkta hiçbir şey gözükmüyordu.

Beni öğrendiği anda öldürecekti.

Onun beni öğrenmemesini sağlamalıydım.

...

Ertesi sabah havuza gittiğim zaman Karen'in çoktan geldiğini fark etmiştim.

Ona normal davranmam gerekiyordu yoksa bir şeylerin ters gittiğini hemen anlardı.

"Derse tam zamanında geliyorsun."

"Dakik bir insanımdır." Üstündeki tişörtü çıkarıp arka tarafa koymuştu. O sıra sırtındaki birkaç morluk dikkatimi çekmişti.

Nedenini bilsem de bilmezlikten gelmeye karar vermiştim.

"Sırtına ne oldu böyle?"

"Dün gerizekalı kardeşim terliklerini merdivenin önüne koymuş, takılıp merdivenlerden yuvarlandım."

Konuşurken kalp atışlarını dinlemiştim ama hiçbir şekilde kalp ritminde değişme olmamıştı.

Bu kadar kolay yalan söylüyor olması korkunçtu.

"Eee nereden başlayacağız?"

Onu test etmek istiyordum. Yüzme bildiğine emindim ve rol yapıyordu.

"Bugün havuzun ortasına kadar yüzeceksin sonra da bir süre orada durup kenara geri geleceksin. Ben sana hiçbir şekilde yardım etmeyeceğim."

"Bu biraz zor değil mi?"

"Daha kolay öğrenirsin. Seni suya atmadan önce gir şu suya."

Çekinir gibi yaparak suya girmişti. Hemen sonra zar zor da olsa havuzun ortasında kadar gitti.

"Şey sanırım ayağımda bir problem var."

"Devam et Karen."

"Malia bileğime ağrı girdi diyorum."

Suyun içine birkaç kez batıp çıkmıştı.

"Karen yüzmeye başla yoksa boğulursun."

"Ayağıma kramp girdi." Dediğinde yine suya gömülmüştü. Yalan söylediğini biliyorum.

Ama bir süre suyun üstüne çıkmadı. Sadece çırpındığını görebiliyordum.

"Karen?"

Bir süre sonra çırpınma da azalınca hızla suya dalış yapmıştım.

Suyun altında neredeyse hareketsiz halde duruyordu.

Onu çekip çıkardığımda ağzından sular çıkıyordu ve nefesi neredeyse ciğerini delecek gibiydi.

Onu yana taşıdım ve sırtına birkaç kez vurdum.

"Sanırım cidden beni öldürmek istiyorsun? Neden daha erken girmedin suya? Sana ayağıma kramp girdi demiştim."

"Bak üzgünüm tamam mı?"

"Olmalısın da, çünkü senin yüzünden neredeyse ölecektim ve ayağım çok kötü acıyor."

Elimi onun bileğine attım. Bunu yaptığım anda elimi itmişti.

"Dokunma cidden can yakıyor çünkü."

"Ayağa kalkabilecek misin? Kenara geçip oturalım."

Onu koluna girip kenara taşıdım. Sonrasında ise oturma yerine oturmasını sağladım.

"Şu an nasılsın?"

"Ağrısı geçti sorun yok. Ama orada yaptığın şeye hala anlam veremedim."

"Açık söylemek gerekirse yalan söylüyorsun sandım, sana yardım edeyim diye ama sudan çıkmadığın zaman panik yaptım."

"Teşekkür ederim, biraz daha geç kalsan suni teneffüse ihtiyacım olacaktı. Gerçi hayır diyeceğimi sanmıyorum."

Onun yanından kalkıp üstümdeki ıslak kıyafetleri çıkardım. Anın şoku ile kıyafetlerim ile dalmıştım suya.

"Böyle bir fiziğe sahip olmak zor olsa gerek."

"Neden zor olsun ki?"

"İnsanların gözü sürekli üstünde olmuyor mu?"

"Bu seni ilgilendirir mi?"

"Hey bana iyi davran, az önce senin yüzünden ölüyordum."

Evet ve ben seni dün gece kurtardım. Acaba kurtarmasa mıydım çünkü şimdiden pişman oldum.

...