Malia:
Kapı çalmaya başladığında hızlıca kapıya yöneldim.
"Katherine elini zilden çek!" Diye bağırıp kapıyı açtığımda karşımda Kai'yi görmeyi beklemiyordum.
Bir an bile düşünmeden ona sarıldığımda sarılmama karşılık vermemişti.
Hayal kırıklığı ile geri çekilmeye hazırlanıyordum ki, ellerini belime sarıp beni kendine çekti. Bunu yapması ile başımı tekrar onun omzuna gömdüm.
"Seni özledim." Dedim fısıltı şeklinde. Bir cevap almayı beklemiyordum.
"Oysa ki bir haftadır yokum."
"Bana daha uzun geldi."
Geriye çekildiğimde yüzü düşmüştü, nedenini çok net bildiğim için sorgulamadım bile.
"Baban iyi mi?"
"Bayağı iyi, gelirken yanıma inip bana sıkıca sarıldı hatta. Yanımıza uğra sürekli dedi."
"Bence de uğrasan iyi olur, ailen sonuçta..."
İkimiz arasında bir sessizlik olmuştu.
"Niye geldin Kai?"
"Be... ben... sanırım veda etmeye geldim." İçime oturan o boşluk nefes almamı engelleyince ondan birkaç adım uzaklaştım.
"Anladım."
"Ben üzgünüm, böyle olsun istemezdim."
"Sorun değil, en azından veda etmeye geldin öyle değil mi?"
Kafasını olumlu anlamda sallayıp bana doğru yürümeye başlamıştı.
"Seni son kez öpmeme izin verir misin?" Ellerinden birisini saçlarıma atıp dudaklarıma küçük bir bakış atmış olsa da kafamı hızlıca olumsuz anlamda salladım.
"Tamam, sorun değil." Uzanıp yanağıma bir öpücük kondurdu. Sonrasında nefesi yüzüme temas edecek kadar yakınımda durup yüzümü inceledi.
"Seni öpmeyeceğim Kai, boşuna böyle bir düşüncede olma."
Umutsuz bir halde geriye çekilip etrafına göz attı.
"O zaman gitsem iyi olacak." Tekrar bana yaklaşıp bu sefer elime uzandı ve parmaklarıma dokundu. Birkaç saniye parmaklarımla oynayıp sonrasında işaret parmağını avucumun içine atıp baş parmağıyla elimin dış kısmında daireler çizmeye başladı.
Bunu yaparken bir saniye bile gözüme bakmamıştı, elimden çekmedi bakışlarını.
"Yarın seni bulamayacağım öyle değil mi?" Dediğimde bana bakmadan kafasını evet dercesine salladı.
"Güzel." Yüzünü kendime çevirip dudaklarına yapıştığım anda bunu beklediğinden anında bana karşılık vermişti.
Saniyesinde kolları belime sarıldı ve öpmeye özlem duyduğum dudaklarını dudaklarımdan ayırmadan beni hafifçe itip sırtımın duvarla temas etmesini sağladı.
Kollarından birisini başımın yanına sabitledi ve ellerini hırsla saçlarıma geçirip saçlarımı avuçladı.
Diğer eliyse sırtım ve kalçalarım arasında gidip geliyordu.
Bense bir kolumu onun boynuna sarmış, diğer kolumu da vücuduna dolamış halde onu kendime sabitlemiştim.
Ne kadar süre buna devam ettik bilmiyorum ama Kai geri çekildiğinde nefesim son derece hızlıydı, aynı şekilde kalp atışlarımız da öyle.
Sonra... onun dudakları boynuma kaydı. Bunu yaparken eline doladığı saçlarımı daha sert kavrayıp çekmişti.
Sonrasında kollarını bacaklarıma atıp beni kucağına aldı ve tekrar hızlıca duvara yasladı.
Bacaklarımla onu kendime sabitledim, bedenini tekrar bedenime yakın hissetmek kadar güzel bir his yoktu şu dünyada.
Gideceğini bildiğim halde bunu umursamadım, o an bunu düşünmek istemedim.
Beni odaya taşırken devamını düşünmek istemedim. Sadece şu ana odaklanmak istedim.
Öpmek, daha fazla öpmek, onu hissetmek istedim ve sanki o an... o da aynı şeyleri hissediyor gibiydi.
Yatağa uzanıp saniyeler içinde üstümüzdeki şeylerden kurtulmuştuk.
"Malia ben..."
"Konuşmasak diyorum."
"Yalnızca, üzgün olduğumu bilmelisin."
"Sorun değil, zamanla alışırım. Her zaman alıştığım gibi."
Dudaklarımı tekrar esir aldı, bedenimi de öyle. Bense düşünmemek için büyük bir çaba sarf ettiğim olayları zihnimin en uzak köşesine itip sadece ona odaklandım.
Bana farklı şeyler hissettiren kişiye.
Sevdiğim kişiye.
Beni yarın bırakıp gidecek kişiye.
"Se.. seninle... seninle ge... gelebilirim." Dedim nefes nefes bir halde. Hareketleri yavaşlarken eliyle yüzüme düşen terli saçları geriye atıp alnımdan öptü.
Bunun hayır anlamına geldiğini anlamak zor olmamıştı.
...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hunt You Down
أدب الهواة"Dostum bu kasaba yaratıklardan oluşan bir hayvanat bahçesi gibi." "Anlaşılan uzun süre burada kalmak zorundayız." ....
