Hunt You Down

60. bölüm

Katherine'den

Telefonda annemle konuştuktan sonra hızlıca evden çıkıp okulun yakınlarındaki kafeye doğru yola çıkmıştım.

Malia ile buluşup sonrasında sinemaya gidecektik.

Ama öncesinde ona pasta ısmarlayacaktım bu yüzden de kafeye gidiyorduk.

O sırada cep telefonumdan bir şarkı açıp kulaklıklarımı da kulağıma takmıştım.

Kısa zaman sonra kafeye vardığımda Malia'nın yanında Dean'i görmeyi beklemiyordum.

Hararetli bir şekilde konuşuyorlardı. Hemen sonra Malia sinirle ayaklandı.

Dean de onunla birlikte ayaklandığında Malia birkaç saniye ona diklenircesine bakmıştı.

"Neler oluyor burada?" Deyip yanlarına gittiğimde ikisi de aynı anda bana dönmüşlerdi.

"Malia?"

"Dedektif ile... Of her neyse kimi kandırıyorum. Dean ile anlaşamadığımız bir konu var ve çözmeye çalışıyoruz. Ama bu pek mümkün görünmüyor."

"Dean? Sen neler döndüğünü anlatacak mısın?"

Malia ona endişe ile baktığında Dean hafifçe gülümsemişti.

"Bence Malia anlatmalı."

"Anlatılacak bir şey yok."

"Malia olay ne söyler misin?"

Durup birkaç saniye bana baktı. Sonrasında gözlerini tekrar Dean'e çevirdi.

"Sen pislik bir herifsin ama sana istediğini vermeyeceğim." Dönüp tekrar bana bakmıştı. "Katherine, sana bir konuda yalan söyledim. Dean de bunu biliyor ve sana söylememi sağlamaya çalışıyor."

"Malia hayatımda yeterince tuhaf şeyler oluyor."

"Evet onlardan biri de benim. Bende bir yaratığım Katherine, tıpkı sana saldıran o şey gibi bir yaratığım." Ben olayı anlamaya çalışırken o Dean'e dönüp "Bekle , sanırım istediğini verdim." Demişti.

...

"Malia sen ne dediğinin farkında mısın?"

Kafasını evet dercesine sallamıştı.

Ciddiydi, yalan söylemiyordu.

"O saldırıdan seni ben kurtardım."

"Bekle... o gece... o gece birisi daha vardı değil mi? O sendin yani?"

"Katherine sana bunu uzun zamandır söylemeyi istiyorum ama... Ama nasıl yapacağım konusunda bir fikrim yoktu."

"Bana bunu daha önce söyleyebilirdin."

Malia üzgünce bana bakarken kollarımı onun boynuna sarıp onu sıkıca kendime çektim. Bunu beklemiyor olduğu kesindi ama anında bana karşılık verdi.

"Bu sırrı saklamak ne kadar zor olmuştur senin için."

"Bana kızmadın mı? Benden korkmuyor musun?"

"Sana kızdım ama bunu bu denli geç söylediğin için kızdım. Gerçi hiçbir şey bilmediğim zamanlarda bunu söylemiş olsan belki aklımı kaçırırdım ama şu an... sorun bile etmiyorum."

Ondan hafifçe uzaklaştığımda gülüyordu.

"Teşekkür ederim. Beni o gün kurtardığın için."

Masada bizi duygusuz gözlerle izleyen Dean'e bakıp ardından tekrar Malia'ya dönmüştüm.

"Şey... benim tuvalete gitmem gerekiyor." Malia olayı anlamış olacak ki hızlıca yanımızdan uzaklaştı. Ben de o esnada Dean'in yanına çöküp oturdum.

"Ne zamandır biliyorsun?"

"Çok olmadı, kafasına bir silah doğrultmuştum ilk öğrendiğim zaman. Ama sonra Kai beni engelledi."

"Kai?"

"Karen olarak bildiğin çocuk, kendisi arkadaşım olur ve o da bir avcı."

"Benden sakladığın başka şeyler de var mı?"

"Söylememeyi tercih ettiğim şeyler var diyeyim."

"Onu öldürmeye mi çalıştın?"

"Açıkçası hala ona güvenmiyorum ve öldürme düşüncesini kafamdan atabilmiş değilim ama yavaş yavaş ikna olmaya başlıyorum."

"O kötü birisi değil Dean, sakın ona zarar verme. Hayatımda gördüğüm en nazik ve yardımsever kişi o olabilir."

Dean önündeki kahve bardağıyla oynarken kafasından ne geçiyor diye düşünmeden edememiştim.

"Kai benim için bir kardeş gibi Katherine, ve benden büyükçe bir sır sakladı. Sırf Malia için, onu öldüreceğimden korktuğu için bunu benden sakladı."

"Sen olsan sen de aynısını yapmaz mıydın?" Dediğimde yeşil gözlerini gözlerime çevirdi.

"İnan bu cevabı ben de bilmiyorum."

Uzanıp bardağı tutan elinin üstüne elimi koydum.

"Sen iyi bir adamsın Dean, ve yalnızca kötüleri avlarsın. Malia senin için fazla masum ve belli ki Kai de bunu biliyor. Yalnızca sevdiği birisini korumak istemiş hepsi bu, ona kızamazsın. Eminim sevdiğin birisi söz konusu olsa sen daha da fazlasını yapardın."

Dean bunu dediğim zaman hafifçe gülmüştü.

"Bak işte bu konuda kesinlikle haklısın."

...