Dalawang linggo na mula ng madischarge si Camilla sa ospital.
Sa kasalukuyan ay sa condo niya muna sila nag stay. Siya at sina Enrico at Monalisa. May mga follow up check up pa kasi si Camilla sa magkasunod na linggo kaya't minabuti nilang manatili na muna sa Manila.
Sa tinagal ng mga araw, hindi pa rin nagbabago ang kanyang pakiramdam. Hindi pa rin matanggap ni Camilla ang masakit na balitang wala na ang asawa niya. Namatay ito ilang oras lang mula ng sila ang ikinasal.
Camilla was in a difficult place. She was shutting herself down, slowly.
"Camilla, anak..." Monalisa knocked gently at her door. It's almost lunch and Camilla didn't even moved her breakfast which her mother left her over the side-table.
Laging ganoon ang nangyayari. She won't eat, she won't get up, she won't talk to anyone.
"Kain na. Nagluto ako ng beef pochero. Halika na--" Monalisa stopped, looking at the untouched food she brought earlier.
"You did not eat your breakfast again, anak." her shoulders fell feeling sorry and worried for her daughter at the same time.
"I'm not hungry 'Mmy." Camilla murmured under her sheets. Ganoon lagi ang sinasabi ni Camilla sa ina.
"Halos wala ka ring kinain last night eh." Monalisa spoke to her. She sat on the foot part of the bed looking at Camilla who did not bother to show her face.
Camilla didn't move or responded. Alam ni Monalisa na hindi na uli ito magsasalita.
She sighed with a heavy breaking heart.
"Camilla, you have to eat anak. Ang payat payat mo na. Your father and I are very worried of you." hinaplos ni Monalisa ang paa ni Camilla pero wala pa rin itong imik.
Camilla did not have any intention to give any answer. She just wanted her mother to leave and leave her alone.
After a while of no reaction, Monalisa stood and exhaled heavily. "I'll bring the food inside your room. Please eat anak." she said before heading to the door.
Lumabas na si Monalisa sa kwarto ni Camilla at bumalik na sa mesa para samahan ang asawa sa pananghalian.
"Ayaw pa rin?" salubong ni Enrico sa kanyang asawa.
Monalisa sat beside him and covered her face with her two hands.
"I don't know how to deal with this anymore Enrico. What will we do with our daughter?" she said sounding exhausted.
"At this rate, magkakasakit na siya sa ginagawa niya." mangiyak ngiyak ang ina sa pag aalala kay Camilla.
Tumayo naman agad si Enrico para daluhin si Monalisa sa kanyang tabi. "Darling, you know this isn't easy for her."
"I know that Enrico but we want to help ngunit paano ni ayaw niya tayong kausapin!"
"Give her time Mona. I'm sure tayo din ang lalapitan ni Camilla." Enrico told her.
"Paano kung hindi? Paano kung tuluyan siyang magpakalunod sa lungkot? Paano kung hindi niya kailanman matatanggap na wala si Jan? She doesn't even acknowledge it. Hanggang ngayon inaantay niya pa rin na dalawin siya nito." tuluyan ng naluha si Monalisa dahil sa matinding pag aalala.
BINABASA MO ANG
Why Can't It Be?
FanfictionCamilla Sequia met the love of her life in Jandrei Yuan Antonio. They're both celebrities in their prime. As handful as it is to find love in showbusiness, they were both ready to face challenges head on. Jan promised Camilla a love like no other...
