Chapter 3: Gotcha
Isang linggo na ang lumipas pero hindi pa rin maalis sa isip ko yung sinabi nung demonyong yun. He's gonna make me fall inlove with him? Eww. Over my dead body.
Kahit ano pang sabihin niya, useless lang rin dahil hinding hindi ko yun hahayaang mangyari. Period!
"Ms. President, ayos ka lang?"
"Huh? Oo naman."
"Kanina ko pa kasi napapansin, halos babuyin mo na yung pine-paint mo." sht! Oo nga! Naiimagine ko kasing mukha to ni Blaise e.
"Uh, new art to hehe." palusot.
"Hm. Sabi mo e."
"May kailangan ka ba Aaron?"
"Ay oo nga pala, pinapasabi sayo ng administrator na ang art club daw ang magpe-paint ng design sa may billboard sa loob ng gymnasium."
"Para saan daw?"
"Para sa Welcome Week." oo nga pala nakalimutan ko. Palaging may ganito sa University pag pasukan.
"Osige, kailan daw ba?"
"Next week na yung event."
"What?!" literal na napanganga ako. Biglaan naman!
"Nagulat rin nga ako e. Kaya nga pinuntahan na kita agad para masimulan na natin."
"May binigay na ba silang copy ng poster na kokopyahin natin?"
"Uh, wala pa e. Kukunin pa lang natin kay Mr. Navarro, nasa gymnasium na rin siya."
"Okay, tara na." niyaya ko na rin ang ibang members ng art club. Biglang sumaya ang mga babaeng members. Lol. Anong meron?
Hindi naman kalayuan ang gymnasium kaya agad rin namin itong narating. Nadatnan naming nagpa-practice ang mga varsity players ng basketball.
"Omg! Ayun sila!"
"Waaah! My heart! Kinindatan ako ni Hunter!"
"Ang gwapo ni Christopher!"
"Doon pa rin ako sa captain! Yieee!"
Kaya naman pala excited tong mga kasama kong babae dahil sa mga crush nila. Kung makatili akala mo naman may artista.
"Saan si--"
"Mr. Navarro!" sht ano ba yan! Nagulat ako sa sigaw ni Aaron.
Hindi man nahiya. Naagaw tuloy ang atensyon ng mga basketball players. Kita ko namang kumaway ang isang lalakeng nasa 30's. Yun siguro si Mr. Navarro.
"Kanina ko pa kayo hinihintay."
"Pasensya na po. Eto po pala si Claire, president po ng Art club."
"Oo, kilala ko na siya." weee?
"Ikaw yung nanalo last year sa regional art competition diba?" kaya naman pala.
"Uh, opo."
"Nanood ako nun. Pinahanga mo ako sa mga paintings mo." nakaka-flattered naman.
"Salamat po sir."
"Magaling talaga yan sir. Kaya nga president namin siya e." mukhang close tong si Aaron kay Mr. Navarro ah.
"Coach!" napasimangot ako nang makita kung sino ang paparating.
"Oh, Blaise." the devil. Don't tell me kasama siya sa basketball team ng varsity players?
"Eto na yung pinakuha mo coach."
"Salamat Blaise."
"Sila yung magpe-paint sa billboard?" mukhang di niya ko nakikita. Good.
"Oo, Art club.. By the way, eto si Blaise Santos, team captain ng basketball." huwaaaat?! Basketball player nga ang kumag. Captain pa! Sabagay, hindi na ko magtataka. magaling mambola e.
"Hi.." may nalalaman pang pakindat-kindat.
"Ow, Claire you're here!" watdapak! Pinansin pa talaga ako.
"Magkakilala kayo?"
"No!" ---- "Yep." sabay pa kami.
"Ano ba talaga?"
"Uh, hindi po. Sir pwede ko na po bang makuha yung copy? Para po masimulan na namin." ano bang ngini-ngisi niya sa harap? Nakakairita ha!
"Yeah, sure. Eto." kinuha ko naman agad.
"Thank you po. Alis na po kami." niyaya ko agad ang mga kasama ko papuntang billboard. Baka ano pang gawin ng demonyong yun!
Pagkatapos naming ihanda ang mga gamit sa pagpe-paint, sinimulan na namin ang paggawa. Dinistribute ko ang mga nakatokang gagawin ng bawat members. May kataasan at kalakihan ang billboard kaya mapapasubo talaga kami.
"Ms. President, hindi ko kaya sa taas."
"Okay lang, ako na."
"Thank you po talaga!" niyakap niya pa ako. Wala namang problema sakin yun. Hindi naman ako masamang president para pilitin sila sa bagay na hindi nila kaya.
"Ingat President.." sigaw ni Aaron habang papaakyat ako ng Step ladder.
"Nakatingin si Blaise sayo Ms. President." saad ni Bianca.
"Omg! Oo nga!"
Napatingin naman ako kay Blaise na nagpapahinga at nakumpirmang nakatingin nga siya. Para siyang nagmamasid. Inirapan ko na lang.
"Hayaan niyo.."
Sinimulan ko na ang pagpipinta sa taas. Nakakangalay pala ang ganitong pwesto. Kahit na gusto kong mag-iba ng upo, hindi ko magawa dahil nag-iingat rin ako. Baka mahulog ako ng wala sa oras.
"Ms. President tara kain.."
"Sige Ann, mamaya nako."
"Kanina ka pa diyan President ah? Pahinga ka muna." sabi ni Aaron.
"Ayos lang. Kayo na munang mag-break. Tapusin ko na 'to."
"Ibibili ka na lang namin ng tubig at biscuits." si Carol.
"Osige mabuti pa. Salamat. Balik kayo after 20 minutes ah?"
"Yes Ms. President!"
"Yeheeeeey!!" napangiti ako. Sumisigaw at tumatakbo pa sila. Parang mga batang pinayagang maglaro sa labas.
*booogsh!*
"Sht!" mahuhulog ako!!!
Napapikit ako ng mariin. Panigurado, matindi ang babagsakan ko.
"Gotcha!" napadilat ako. Ramdam ko agad ang kaba sa dibdib ko. Akala ko matindi na ang babagsakan ko...pero teka, mas matindi pala ang binagsakan ko.
"Blaise.." naluluha ako.
"You okay? Are you hurt?" ilang sandali bago ko marealize na siya nga ang sumalo sakin. Walang masakit.
"I'm okay.."
"Thank God nasalo kita." kahit hindi ko naman sadyang mahulog sayo.
----
BINABASA MO ANG
Cold Hearted
أدب المراهقينTakot na akong magmahal. Bakit? Dahil ayoko ng masaktan. ----- Blaise Santos, ang famous na basketball team captain ng Epidóseis university. Mayaman, gwapo, pilyo at isang dakilang playboy. Nasaktan siya ng unang babaeng sobrang minahal niya noon. D...
