Ayzael's
Tumango nalang ako, I look at Dem and Nicer. They got it.
"No--we can't just do it--we can't kill her--we can't kill people--we can't just take someone's life!" pagtatanggi parin ni Nicer, tama naman siya per--
"Just do it please-- I can't just watch this--I can't take seeing Mira being like that-- Z-Zael is right so please" pagkikiusap ni Sol kay Nicer pero umiiling iling lang si Nicer.
"Sol? Pati ba naman ikaw? Si Mira 'yan Sol, hindi lang 'yan kung sino!" pagpipilit ni Nicer pero umiyak at umiiling lang si Sol. I can't watch this.
"Please Nicer!" pagmamakaawa ni Sol kaya mukhang labag man kay Nicer at tumango 'yon habang parang nagbabadya na ang luha nito tumulo, tama naman kasi si Nicer.
Lumapit na si Nicer at Sol sa sasakyan, tumalikod na ako dahil hindi ko kayang makita ang gagawin ni Sol.
"When this gonna end?" tanong ko kay Mak na nakatayo lamang habang nakatingala sa langit, pagkalapit na pagkalapit sa kaniya pero umiling lang ito habang nakatingala parin.
"We're meant to die and we can't do anything but to wait for our death" napaka philosophical naman niya tapos ang negative pa.
"I know but that's--" tango lang ang naging sagot niya kaya napabuntong hininga nalang ako. Tama naman kasi siya, siguro nga dahil sa sitwasyon namin ngayon, sooner or later mamatay na din kami. I laugh with my thoughts, are we really gonna die like this?
"So are just okay with it? You just okay to die here and now?" I ask but she just shrugs her shoulder na ikinakunot ng noo ko, napailing naman ako. I can't believe on what she just--.
"I can't let that happen" sabi ko at tumalikod na at lumakad na papunta kay Xy na ngayon ay nakaupo sa sahig at nakatago ang ulo sa dalawang tuhod niya na walang tigil sa pagiyak.
"Stop crying, Xy. Crying for them won't bring them back to life" tumingala si Xy sa'kin, bumungad ang napunong luha na mukha nito.
"Hindi lang naman ako naiiyak dahil lang kay Mira, Naiiyak ako para sa atin, for our parents, I can't still believe na may nangyayaring ganito. I don't want to die" tama naman siya.
Pero ang pag-iyak ay walang magagawa sa nangyayari sa'min, hindi mababago ng pag-iyak ang katutuhanan ng bangungot na 'to.
"I want to think that it's just a kind of joke or what but the pain I saw in Sol, the pain and hesitant I saw in Nicer, and when I saw Mira? that's enough for me to believe that this is really happening" lumakas naman ang iyak niya, para tuloy gusto ko nalang bawiin ang sinabi ko kay Xy pero what can I do? Totoong nangyayari 'to sa'min.
Ginulo ko nalang ang buhok niya, nagbabakasakali na baka gumaan ang loob niya.
"But Don't worry, Xy--Whatever is happening with us, hindi ka namin pababayaan at iiwan, we're still going to find your parents, right? " sabi ko.
Nagboboarding lang naman sila Nicer, Xy, Dem and even Mak dito sa South, kasi nasa North ang mga bahay nila though minsan naman sila umuuwi at kung walang pasok.
Pumunta ako kila Nicer, napatingin naman ako sa babae kanina na ngayon ay tumigil na sa pagiiyak pero nakatulala lang habang nakaupo at nakasandal sa gilid ng van. Hindi ko siya masisisi kahit na ako ang sa posisyon niya ay matu-trauma din ako.
It's traumatizing enough ang nangyayare samin ngayon, it makes you insane.
Nakahawak si Nicer at Dem sa magkabilang braso ng nagwawala at pumipiglas na Mira na hindi ko alam kung paano nila nagawa, habang si Sol ay may hawak ng baseball bat na hindi ko alam kung saan niya nakuha.
BINABASA MO ANG
THE GLIMPSE OF HELL (Zombie Apocalypse)
Horror"They died We will die But until then, lets stay together" I said. I'm just an ordinary boy, with an ordinary life-- that's what I thought, not in one day. Everything has changed, even the people around me, they literally changed. They became nightm...
