"They died
We will die
But until then, lets stay together" I said.
I'm just an ordinary boy, with an ordinary life-- that's what I thought, not in one day. Everything has changed, even the people around me, they literally changed. They became nightm...
Kumunot ang noo ko ng lahat ng tao ay sabay sabay napatingin sa'min at kasunod nun ay ang pagtugtog ng isang nakakaantok na musika.
"Bakit ba sila nakatingin sa'tin?" rinig kong tanong ni Damon.
"Obviously because of me" gusto kong batukan si Nicer.
"Just walk, huwag niyo silang pansinin" utos ni Dem, inescort kami ng lalaking may peklat, sa table namin.
"This is your table, sir" turo nito sa nagiisang table sa gitna dahil ang ibang table ay nasa gilid. Weird.
Bigla namang napuno ng bulong bulungan ang loob at pinagtitinginan kami. We're not stupid for us to not notice and realize that we're in the spotlight of their talk, the apple of their eyes.
"T*ngina ah, ano bang mga problema ng mga ito" inis si Nicer ng makaupo kaming lahat sa isang round table na may mga baso, plato at kutsara ang nakahanda. Naka-cater ang buong table, bigla tuloy akong nagutom.
"Looks like marami pa palang taong nakaligtas, no sign of hell a totally a paradise inside of hell" sabi ni Damon.
"Just observe guys, baka may kakilala kayo dito" agad ko namang ginawa ang sinabi ni Dem.
Wala naman akong nakitang kakilala ko o familiar na mukha sakin, they're totally new faces,
Pero isang mukha lang ang hinihanap ng mata, ang isang mukha lang na gustong gusto kong makita, mukha na laging gusto kong makita.
"Oh my God, Zael I can see your sister " gulat na sabi ni Xy na ikinapintig ng tainga at ikinasakit ng lalamunan ko. I can feel my heart beat get faster.
"AZZYYYYYYYYYY" sigaw ng boses na ilang araw ko hindi naririnig, boses na sobrang miss na miss ko na, at boses na matagal ko ng gustong marinig. Words can't explain how glad and happy I am to hear those irritating voice of her.
Lumingon naman ako sa pinangalingan ng boses at ganon nalang nanghina ang tuhod ko ng makita ang babaeng tumatakbo palapit sa'kin, I can see her ugly face na may luhang rumaragasa mula doon. I really fuckin miss this ugly sister of mine.
Suot nito ang isang navy blue na gown na nagbagay sa nakapusod niyang buhok, napansin ko din ang ilang mga band aid sa braso niya pero mas kapansin pansin ang make up sa mukha niya.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Azzyyyyyyy" sigaw nito, naramdaman ko nalang ang pagyakap niya sa'kin, para bang nawala ang lahat ng pagod, pangamba, sakit, takot sa puso ko. Just a simple hug, it all disappeared, but not the hug that matters but the person that gives a hug .
"A-ate" naramdaman ko nalang ang pagtulo ng mga luhang matagal kong pinigilan at ngayon lang bumagsak.
What can I do? She's my only and my favorite sister, how could I not cry, even I ashamed to my friends, who cares, I just can't stop my tears from falling because of happiness?
