Ayzael's
"No, we're good!" nakangisi nitong sagot, na ikinakunot ng noo ko.
"You're not going with us?" tanong ko pero umiling lang itong nakangiti.
"It's tiring, we're good here, we have foods and weapons so we're good here!" tumingin naman ako sa boyfriend niya pero nagkabit balikat lang ito.
"You sure? mas magiging ligtas kayo kung sasama kayo sa'mi---"
"Magiging ligtas kami kung hindi kami sasama sa inyo" straight to the point nitong sabi. Kaya napangiwi nalang ako dahil sa sinabi niya, mukha bang hindi safe samin?
"But it's dan----"
"It's dangerous everywhere, no need to worry on us, kaya namin ang sarili namin, in fact mas mag worry kayo sa kaibigan niyo" sagot niya at tumingin sakin.
"Okay, we got it, just in case you change you mind, sa North lang kami pupunta" tumango lang si Trixia at Dem.
"And Thank you for helping us, especially for helping Mak" tumango lang ulit ito.
"Well, It's not so good to met you guys but, make it alive!" tumalikod na sila sa'min ganon din ang ginawa ng boyfriend niya.
Umandar naman ang sasakyan namin "One of the cool nurse I've ever know!" giit ni Damon at napangisi 'yon pero nawala din agad at tumingin lang sa bintana, sigurado, nalulungkot parin siya sa pagkawala ni--- I can't even say her name.
umandar naman ng dahan dahan ang sasakyan pero umaalog kami dahil narin siguro nasa loob pa kami ng gubat, tahimik kami sa loob ng sasakyan.
"Guys, we all know, it's not easy to lose friends, but we have to survive this, pasan natin ang mga pagasa ng mga kaibigan natin and we can't disappoint them and let's pray for their soul" napapikit ako at nagdasal.
And again, it was a hella moment of mine, I can't take the image of Danwell out of my mind, I can't still believe I will never hear her voice again, and I can't believe that I will never see her again.
"P*tangina kasi!" galit na giit ni Damon, pero hindi na ako nagulat sa ginawa niya, dahil nakaraan pa siyang tahimik at hindi umiimik, dahil t*ngina naman kasi 'tong nangyayari sa'min.
Tumahimik ulit ang buong sasakyan at ramdam ko ang lungkot sa bawat isa sa'min, nasa high way na din papuntang North ang dinadaanan namin, pinalilibutan pa din kami ng mga puno at walang mga bahay pa din kaming nadaaanan.
Parang kumakaway sa'min ang mga punong nakapalibot, para bang nagdidiwang sila dahil muli na kaming nakabalik sa pagbibyahe namin, pero paano kami magbubunyi kung nagbibiyahe na kulang na. I feel incomplete.
Paano nga ba nangyari 'to sa'min, we're just having a good and normal life but why now we're in this point of life and death situation, that we're losing friends and we're losing our life and will to live?
It's not a game for us to fight for our lives, it's not a kind of movie, that there's a villain and a main character, and it's not kind of dream that everytime we can wake up anytime.
It's like a hell, looks like the hell just takes a glimpse on us, a glimpse of Hell.
"Hours nalang for us to reach Xy's house, right?" tanong ni Dem sa tabi ng driver seat, tumingin naman ako kay Xy na ngayon ay nakayuko lang at nakatingin kay Mak.
"Xy, Dem is asking you!" tumingin lang ito sa'kin.
"Huh?" tanong ni Xy, mugto pa ang mga mata nito at halatang puyat dahil sa nagiitimang eyebag sa mga mata nito.
"Xy, you should rest now, you look so tired!" nagaalala ako kay Xy. She never took a nap ever since na nangyari ang kay Mak.
"I can't, Makan will wake up and I want to be with her when she wakes up" sagot nito habang nakangiti, kahit na kitang kita sa mga mata nito ang pagod, hindi niya na magawang ayusin ang buhok niya na kala mo ay kinahig ng manok.
F*ck, My sister!
"Xy, she will but, baka ikaw naman ang hintayin niyang magising dahil sa ginagawa mo" parihas kaming napatingin kay Nicer.
"Xy, Nicer's right! matulog kana pag nakarating na tayo sa bahay niyo ah, I won't take no for an answer" ngumiti lamg ako at hinawi naman ni Nicer ang buhok niya.
Tumango si Xy, at muling binalik ang tingin kay Mak, parang hindi nangangamba si Xy sa kung ano ang madadatnan namin sa bahay nila, Mak's lucky to have Xy by her side.
I'm glad there's a Xy that always taking care of her.
Ilang oras pa ang nakakalipas at narating na namin ang bahay ni Xy, tatlong bahay lang ang nakatayo doon, at nasa gitna ang bahay nila.
"Xy, kami nalang ni Nicer ang titingin sa bahay niyo, so stay here okay?" tumango lang si Xy.
"Luh, tayo nalang lahat kaya ang pumaso---"
"And Damon sumama ka sa'min!" pagpuputol ni Dem kay Nicer, na ikinalingon naman ni Damon at tumango.
"Let's go!" yaya ni Dem, na agad naman ginawa na Damon at Nicer na nagmamaktol pa din, kasi naman ang plano niya lahat kami papasok para makapahinga si Xy.
Ilang saglit pa ay bumalik na sila Dem, na walang kahit anong dala, o kasama ang magulang ni Xy, tumingin naman ako kay Xy at napuno ang pagod na mata nito ng pagalala at para bang naghihintay siya sa sasabihin nila Dem.
"We didn't found your parent but we found this!" giit ni Nicer at binigay ang isang pirasong papel kay Xy, binuksan naman 'to ni Xy at parang may binasa siya, dahil tinitignan ko ang galaw ng mata niya.
Tumulo ang luha sa mata nito at tumingin kila Nicer ng may ngiti sa labi.
"They're safe, they went to aunt Tess' house, they're safe!" nakangiti nitong sabi.
"That's good to know, maybe umalis sila mama mo the day na nagsimula 'to" napangiti ako.
"Maybe kasi nabangit sa'kin ni Mom before the day it all started na aalis sila, nakalimutan ko lang!" even just a little Xy's face glows.
"So we all clear now, we are going to my----"
Sabay sabay kaming lahat na napalingon sa likod ng may marinig kaming sasakyan na paparating, naalarma ako kaya malakas akong sumigaw kila Dem.
"Dem 'yong mga baril niyo!!" pati si Sol ay naalarma at lumapit papunta sa'min, humugot agad ng baril sila Nicer, Dem at Damon at lumabas ng sasakyan.
"Zael, stay here at paandarin mo nalang ang sasakyan!" sigaw ni Dem ng palabas na sana ako ng sasakyan, napakagat nalang ako ng labi at sinunod si Dem.
Tinungo ko ang driver seat, at ginawa ko ang paggapang na ginawa ni Sol para makapunta sa driver seat,at mabilis na pinaandar ang sasakyan pero bago ko pa 'yon imaniho ay napataas ako ng kamay ng makita ang dalawang lalaking nakatutok sa'kin ang nagkakandalakihang baril.
Napamura ako nalang ako ng binuksan ng isang lalaki slide door ng van, at pumasok ang dalawang lalaki doon.
"NOO!!!!!!"
BINABASA MO ANG
THE GLIMPSE OF HELL (Zombie Apocalypse)
Korku"They died We will die But until then, lets stay together" I said. I'm just an ordinary boy, with an ordinary life-- that's what I thought, not in one day. Everything has changed, even the people around me, they literally changed. They became nightm...
