Azyael's
"How's Makan?" bungad ni Nicer kasama sila Sol, Damon at si Addieson, tatanungin ko sana kung bakit wala si Danwell-- pero napapikit nalang ako ng mariin ng maaalala ko siya. ang sakit pa din isipin ang nangyare sa kaniya.
"We don't know yet napayuko ako.
Nawala na si Cornelia, pati ba naman si Danwell, hindi ko na nga alam ang mararamdaman ko sa nangyari kay Danwell tapos ngayon naman 'yong nangyari kay Mak. Ano ba itong nangyayari samin. I'm somewhat getting tired of this.
Napatigil ako sa pagiisip ng maisip ko si Mak at ang kapatid ko, hindi ako pwedeng sumuko dahil kailangan ko pang mahanap ang kapatid ko, at si Mak, her lola wants her to be happy, and makes the old Mak back. So I am, I want to see her smile and laugh. But how could I do that if I failed to protect Mak?
"Ano bang nangyayari sa'tin? nakakapagod na!" bulyaw ni Nicer kaya napatingin kaming lahat sa kaniya.
"We can't give up! nandito na tayo, saka pa ba tayo susuko kung saan marami ng nawala sa'tin? we already hold their hope---hope to survive this, we cant just let their death go in vain " nanatili lang akong nakayuko habang nakikinig kay Dem.
"Xy, how's Makan?" tanong ni Dem kaya napaangat ako ng tingin. Mas lalong nadagdagan ang pangambang hindi mawala wala sa dibdib ko habang hininhintay ang isasagot ni Xy.
"I don't know" napatakip nalang ng bibig si Xy at napaiyak uli, niyakap nanaman siya ni Nicer, buti ay nagising na sa katangahan niya.
Tumayo na ako ay lumapit kay Mak, kumuha ako ng upuan at doon ako umupo sa tabi niya. I want to be with her, I want her to see me when she wakes up. I want to be the first person she sees when she wakes up.
Para akong sinasaksak ng paulit ulit, habang pinagmamasdan ko siya ngayon, hindi niya dapat nararanasan 'to kung nagawa ko lang sana naitulak ko siya paalis sa'kin, kung naging mas maaga lang sana ako.
"T*ngina kasi" hindi ko na napigilan pang mapaiyak. ang sakit sa dibdib habang naalala ko kanina kung gaano nasasaktan si Mak, kung gaano siya dumaing dahil sa sakit, she doesn't deserves to hurt like that! masiyado na siyang nasaktan! masiyado na siyang nasaktan noon para masaktan pa siya ulit ngayon.
"Mak, gigising ka naman diba?" nagbabakasakali na sana ay sumagot siya, kahit pataray o pasungit pa 'yon wala akong pakialam basta gumising lang siya, dahil gustong gusto kong marinig ang boses niya.
Because that's the only thing can calm myself down, I don't know when it starts, but hearing Mak's voice, seeing her makes my day, makes me calm, makes me happy so much.
"Mak, gumising kana man na oh!sasapakin mo pa ako dahil sa nangyari sayo" hinawakan ko ang kamay niya, napapikit ako ng maramdaman ang malamig na kamay ni Mak.
"Mak, guimising ka lang please! hindi na ako matatakot ulit, Hindi na ako magpapadala sa takot ko, Mak gumising ka lang, I will always save and protect you, hindi ko na iisipin na baka hindi kita maligtas kasi Mak, if I save you! I'll make sure that you're gonna be saved! Mak hindi ko na hahayaang masaktan ka ulit!" napayuko ako at napaiyak.
"I'll save you and protect you with any cost! just how the king protects his Queen!" pero napatigil ako sa mga sinabi ko.
Coz I wonder why--why I'm acting like this? bakit nga ba ako natatakot mawala si Mak? bakit nga ako nasasaktang tuwing nasasaktan siya? bakit nga ba lagi ko siyang gusto makita? bakit gusto kong marinig ang mga boses niya? bakit nga ba hinahanap hanap ko siya?
Saglit akong napatulala at napatawa ng mahina ng marialize ang sagot sa mga tanong ko.
Napangiti ako ng mapait at hinalikan ang palad ni Mak, Bakit ngayon ko lang nga narealize.
"Bakit ngayon ko lang nga ba narealize?" bakit kasi ngayon lang? bakit hindi noon pa? ede sana naparamdam ko sa kaniya.
Because all this time, inlove with Mak? pero ni-hindi ko magawang pasayahin siya, ni hindi ko nga magawang pangitiin siya, ni hindi ko matanggal ang sakit ng nararamdaman niya, ni hindi ko nga siya maprotektahan. Hindi ko siya nailigtas.
"Wake up Mak! I will never let you hurt again! I'll take all your pain! just wake up, Mak!" yumuko na at napaiyak..
Nicer's
"Xy, stop crying she's going to be fine! masamang damo 'yang best friend mo" giit ng gwapo kay Xy ko, I can't think right now, may hangover pa din ako kanina. akalain mong totoo pala si Xy ko. I thought I lose her, I though she left me.
Halos mawala ako sa tamang pagiisip kanina ng akala ko wala na si Xy ko. bakit ang gwapo ko?
Tumahan na si Xy ko ay marahan kong pinunasan ang mga bakas ng luha sa mga mukha ng Xy ko.
"She will be fine Xy, Zael will promise you that" ngumiti ako ng matamis, na lumalabas lang pagnakikita ko siya.
Tumingin naman ako sa kinaroonan nila Zael pangit kung saan nakatingin si Xy ko. Bahagya lang na pinagmamasdan si Zael pangit na sa gilid ng kama ni Makan, may pahawak effect pa siya sa kamay ni Makan, Ang hina hina kasi, hay nako.
"He looks so tired" tukoy ni Xy ko kay Zael, gustong magselos ng kagwapohan ko pero naalala kong sobrang gwapo ko pala para lang magselos sa pangit kong pinsan.
"Tiredness won't effects on Zael when it comes to Makan" nakatingin lang ako kila Zael pangit.
I know him so well, We're not cousins for nothing, when it comes to Makan, he will do everything, katulad nalang noong nakaraang tatlong buwan, halos mapatay niya 'yong nangbastos kay Makan, tangina kasi wala din siyang takot eh, halos makipagpatayan kay Rodolfo, dahil kay Makan.
Hindi niya naisip na SSG Vice si Ackhie. Minsan na palagi talaga siyang hindi nagiisip.
"We should take care of Danwell's body" nakayuko lang si Damon, nalungkot naman ang kagwapohan ko, nanikip nanaman ang dibdib ko, ang sakit mawalan ng kaibigan.
"Damon is right, we have to" malungkot na sagot Dem . bakit kasi nagkaganito pa, t*ngina naman kasi, bakit kasi nawala pa si Danwell. Tapos nangyari pa 'to kay Makan?
"Oh My God, just what happened to us, it's really hard" iyak ni Xy ko, kaya niyakap ko nalang siya nga mahigpit baka sakaling mawala ang lungkot na nararamdaman niya. Dahil nalulungkot din ako, gusto kong umiyak pero ubos na ang luha ko kanina.
"She will be okay, right?" napalingon naman ang gwapo ng marinig si Damon, kinakausap pala nito 'yong maangas na babae, t*ngina nakalimutan ko 'yong dalawang 'to.
"Enough naman ang equipment dito, kaya I did treated her well but I can't say na she's gonna be fine, there's so much blood that loss" sagot ng babaeng maangas, habang umiiling iling.
"Paano kung magsalin kaya tayo ng dugo kay Mak?" Tanong naman ni Xy ko pero umiling lang yung babae.
"We don't have enough equipment, and it will need a process for that, at hindi naman pwede manghula tayo ng dugo, kailangan natin ng blood testing, but we don't have an equipment for that" sagot ng babae na nagpalugmo lang saming lahat.
"You said, we will give you a thing that is equal value of Makan's life" kaya napuno ng katahimikan ang buong silid sa sinabi ni Dem.
Tumawa naman ng mahina 'yong maangas na babae "We all know that, life is priceless, there's no a thing that has equavalent of a life but---"
"But what?" tanong ni Dem habang nakakunot na ang noo niya na mas lalong ikinapangit niya.
"But a life" napatingin naman kami sa direksyon ni Addeison na at namumula ang mata. Wala na nga pala si--p*tangina. sh*t hindi ko masabi, kasi nalulungkot ako. naninikip ang dibdib ko.
BINABASA MO ANG
THE GLIMPSE OF HELL (Zombie Apocalypse)
Horror"They died We will die But until then, lets stay together" I said. I'm just an ordinary boy, with an ordinary life-- that's what I thought, not in one day. Everything has changed, even the people around me, they literally changed. They became nightm...