Nicer's
"I miss you all! you miss me?" malambing na bungad ni Devoir bruha.
"F*ck?Devoir?Wha---what are you doing here?" iritadong tanong ni boss Dem.
Tuwang-tuwa si Devoir na makita kami, well hindi na ako nagtaka, sino bang hindi natutuwa pag nakita ako?
"I have nothing to do with you guys, isa lang kayong extra sa event na 'to" hindi parin inaalis ang nakakairitang ngiti niya.
"Devoir? Ano--papaanong nandito ka?" takang-taka si Xy ko, napangiti ako ng walang dahilan, mukhang bumabalik na si Xy ko sa dati, mukhang nagiging okay na siya.
Tumawa lang ng nakakaloko si Devoir bruha. Parang tanga lang.
"Sa inyo wala, pero sa kaibigan niyo, meron" muling tumawa ng parang nasisiraan ng bait ulit si Devoir.
"Walang kaming panahon sayo Devoir, kaya tigil-tigilan mo kami" bulyaw ni boss Dem, pero tinawanan lang siya ni Devoir bruha na mukhang nababaliw na talaga.
"Mukhang naiinip kana, Dem, don't worry paagkarating ng Special guest, sisimulan agad natin 'to!" nakangiti parin ito, hindi ba 'to nagsasawang ngumiti? well, 'di ko siya masisisi, kangiti-ngiti naman talaga ang kagwapohan ko.
"Hindi mo mahahanap si Makan, she's not here!" tumawa lang si Devoir habang umiiling iling kay Dem.
"I have an eye on you, I know your every steps, every move, even every breathe you take" sabi nito at humalakhak ulit na parang isang bruha, talaga bang nasisiraan na siya ng bait?
Kinikilabutan ako sa mga tawa niya. Lalo na sa mukha niya ang pangit kasi.
"Nathan" tawag ni Devoir bruha kay Nathan sa gilid niya na nakatayo at pinapanuod kami.
"Find my Makanzie and Ayzael, please" utos ni Devoir mukhang bruha na ikinatango naman ni Nathan bago umalis.
"OH MY GOD! Makan......" napakagat ako sa mapulang labi ko ng marinig ang iyak ni Xy ko habang nagpupumiglas sa pagkakatali sa kaniya.
BINABASA MO ANG
THE GLIMPSE OF HELL (Zombie Apocalypse)
Terror"They died We will die But until then, lets stay together" I said. I'm just an ordinary boy, with an ordinary life-- that's what I thought, not in one day. Everything has changed, even the people around me, they literally changed. They became nightm...