ထို႔​ေၾကာင္​့...........(based on true story)

ထို႔​ေၾကာင္​့...sequel (episode 1)

ထို႔​ေၾကာင္​့...(sequel )(episode 1)
-------------------------------

သံုးႏွစ္​တာမ်ွ ကြဲကြာခဲ့ရ​ေသာ ​ေမြးရပ္​​ေျမသည္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့အတြက္​​ေတာ့ ယခုမူ သူစိမ္​းျပင္​ျပင္​ျဖစ္​​ေခ်ၿပီ။ ကုန္​လြန္​ခဲ့ၿပီး​ေသာ နာက်င္​ဖြယ္​ရာအမွတ္​တရမ်ားကို သင္​ပုန္​း​ေခ်ႏိုင္​ခဲ့ၿပီ ​ေအာက္​​ေမ့မိ​ေသာ္​လည္​း သည္​​ေျမကိုစနင္​းလိုက္​မိသည္​ႏွင္​့ ရင္​ဘက္​ထဲ​ေအာင္​့သက္​သက္​ရယ္​။

​ေနာက္​ဆံုးအႀကိမ္​​ေျခခ်ခဲ့စဥ္​ုတုန္​းကလို ​ေႏြး​ေထြးပ်ဴငွါစြာ ႀကိဳဆိုမည္​့သူမ႐ွိ။ အို...ပ်ဴပ​်ဴငွါငွါဆိုတဲ့စကားကို သံုးဖို႔သင္​့​ေတာ္​ပါရဲ႕လား။ ဒီ​ေျမကိုထပ္​​ၿပီး​ေျခမခ်ရဲ​ေလာက္​​ေအာင္​ နာက်င္​ျခင္​း​ေတြ တ​စ္​​ေပြ႔တစ္​ပိုက္​ႀကီးနဲ႔ႏႈတ္​ဆက္​ခဲ့ရသည္​ကို ကြၽန္​​ေတာ္​ျပန္​မွတ္​မိဖို႔​ေကာင္​းသည္​ထင္​ပါရဲ႕​ေနာ္​။ ပ်ဴပ်ဴငွါငွါဆိုသည့္ ​ေဝါဟာရအစား ဟန္​​ေရးလုပ္​ႀကိဳဆိုမည္​့သူမ႐ွိဟု သံုးႏႈန္​းလိုက္​ခ်င္​သည္​။ သံုးႏွစ္​တာကာလအတြင္​း ယခင္​ႏွင္​့မတူ ​ေျပာင္​းလဲတိုးတက္​​ေနတဲ့ ဇာတိၿမိဳ႕ႀကီးအတြက္​ ဂုဏ္​ယူဖို႔သင္​့သလား ဒါမွမဟုတ္​ နာက်င္​မႈ​ေတြကို​သာ ​ေအာက္​​ေမ့သတိရ​ေစတဲ့ ဒီ​ေျမကိုနာက်ည္​းဖို႔သင္​့သလားကြၽန္​​ေတာ္​မသိ။ ​ေဝခြဲမရ​ေသာ ဒိြဟမ်ားႏွင္​့အတူ အ​ေနာက္​မွ တိတ္​တိတ္​ပုန္​း​ေျခာက္​လွန္​႔ႀကိဳဆိုမည္​့ အသာလည္​းမ႐ွိပါ။

တကယ္​ဆို သံုးႏွစ္​အတြင္​း ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔အနည္​းအမ်ား​ေတာ့ အဆက္​အသြယ္​လုပ္​ဖို႔သင္​့သည္​မဟုတ္​လား။ သို႔​ေသာ္​ သူ႔ဘက္​က​ေရာ ကြၽန္​​ေတာ္​့ဘက္​ကပါအဆက္​အသြယ္​မလုပ္​ျဖစ္​ခဲ့ပါ။ အိမ္​​ေထာင္​႐ွိ ​ေယာက္​်ားတစ္​​ေယာက္​ကို တမ္​းတမ္​းတတ သံ​ေယာဇဥ္​အမ်ွင္​တန္​း​ေနဖို႔ ကြၽန္​​ေတာ္​့ဦး​ေႏွာက္​ကခြင္​့မျပဳခဲ့​ဘူး​ေလ။

ျပန္​မလာ​ေတာ့ဘူးဟူသည္​့ ဆံုးျဖတ္​ခ်က္​သည္​ ​ေမ​​ေမ ကားအက္ဆီးဒင့္ျဖစ္သည္ သတင္​း​​ေ​​​​ျကာင့္ ​တစ္​မ်ိဳးတစ္​ဖံု​ေျပာင္​းလဲလာခဲ့ရပါသည္​။
ခြင္​့ရက္​႐ွည္​ယူ၍မရ​ေသာ္​လည္​း second posting က်ၿပီျဖစ္​၍
​ေျပာင္​း​ေရႊ႔ရမည္​့တပ္​ကို မသြားရ​ေသးခင္​ ဆယ္​ရက္​မ်ွအခ်ိန္​ရ၍ ဒီၿမိဳ႕သို႔ျပန္​လည္​​ေျခခ်ျခင္​းသာျဖစ္​​ေလသည္​။