ထို႔​ေၾကာင္​့...........(based on true story)

Chapter 18

ထို႔​ေၾကာင္​့.......(episode 18)
--------------------------

သၾကၤန္​အၿပီး စာ​ေမးပြဲ​ေအာင္​စာရင္​းမ်ားထြက္​ခါနီးတြင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေမာ္​လၿမိဳင္​သို႔ျပန္​ခြင္​့ရသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့ခံစားခ်က္​မ်ား အနည္​ထိုင္​ၿပီးဟုယူဆထား​ေသာ ​ေမ​ေမက ယခင္​က​ေလာက္​သိပ္​မတင္​းၾကပ္​​ေတာ့​ေပ။ ထို႔အတြက္​​ေၾကာင္​့ တစ္​ခါတစ္​ရံ အသာႏွင္​့အျပင္​တြင္​ဆံု​ေတြ႔ခြင္​့​ေတာ့ရပါသည္​။

သို့​ေသာ္လည္း ​​တစ္​ခါတစ္​​ေလသာ ​ေတြ႔ခြင္​့​ေပး​ေသာ ကံၾကမၼာသည္​ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ကို ထိုမ်ွ​ေလာက္​ႏွိပ္​စက္​ယံုျဖင့္ မ​ေက်နပ္​ႏိုင္​ဘူးထင္​ပါရဲ႕။ ​ေအာင္​စာရင္​းထြက္​သည္​့​ေန႔တြင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔၏ ရည္​မွန္​းခ်က္​မ်ားကို ​ေျပာင္​းျပန္​လွန္​ျပစ္​လိုက္​​ေလ၏။

အဲ့ဒီ​ေန႔က မနက္​​၅နာရီ​ေလာက္​တည္​းက ၫြန္​႔ၫြန္​႔တို႔လာ​ေျပာျပခ်က္​အရ ကြၽန္​​ေတာ္​ စာ​ေမးပြဲ​ေအာင္​သည္​ကိုသိရသည္​။ အစကတည္​းက ဂုဏ္​ထူးမမွန္​းထား၍ ဒီတစ္​လံုးမွာမပါျခင္​းကိုလည္​း သိပ္​ထူးဆန္​းအံ့ျသမႈမ႐ွိ။ ကြၽန္​​ေတာ္​ သိခ်င္​စိတ္​ျပင္​းျပ​ေနသည္​က အသာ​ေအာင္​သည္​မ​ေအာင္​သည္​ပင္​။

အလင္း​ေရာင္​ထြက္​သည္​ႏွင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေက်ာင္​းသို႔အလ်င္​စလိုထြက္​လာခဲ့လိုက္​သည္​။ ဝင္​း​ေ႐ွ႕႐ွိကားဂိတ္​တြင္​ အသာ႐ွိ​ေနမလားဟု လွမ္​းၾကည္​့ျဖစ္​​ေသးသည္​။ သို႔​ေသာ္​အသာကိုမ​ေတြ႔ရ။ ထိုအခါမွ ကြၽန္​​ေတာ္​့ရင္​ထဲ စိုးရိမ္​စိတ္​မ်ားက ကပ္​ၿငိတြယ္​​ေလသည္​။ အမွန္​ဆို ​ေအာင္​စာရင္​းထြက္​သည္​့​ေန႔ ႏွစ္​​ေယာက္​လံုး​ေအာင္​ခဲ့လ်ွင္​ အိမ္​မလာရဲလ်ွင္​​ေတာင္​ ကားဂိတ္​မွာ​ေတာ့ သူ​ေစာင္​့​ေနသင္​့သည္​မဟုတ္​လား။ ခု​ေတာ့ အရိပ္​အ​ေယာင္​မ်ွပင္​မ​ေတြ႔။

​ေက်ာင္​းသို႔​ေရာက္​လာခဲ့​ေခ်ၿပီ။ ​ေအာင္​လို႔​ေပ်ာ္​ရႊင္​သူမ်ားႏွင္​့ ႐ွံုးလို႔ငို​ေႂကြးသူမ်ားကို ​ေနရာကြက္​ၾကားျမင္​​ေတြ႔ရႏိုင္​၏။

ပင္​မ​ေဆာင္​ ​ေအာက္​ဆံုးထပ္​႐ွိ သံဇကာ​ေနာက္​တြင္​ကပ္​ထား​ေသာ ​ေအာင္​စာရင္​းမွ အသာ၏ခံုနံပတ္​ကို ႐ွာသည္​။ ႏႈတ္​ခမ္​းက တစ္​တြတ္​တြတ္​ရြတ္​ရင္​း ​ေတြ႔မလားဟု႐ွာသည္​။ ညလ-၃၄၅ ​ေအာက္​တြင္​ ညလ- ၃၄၆က ​ေက်ာ္​ၿပီး ညလ-၃၄၇သာျမင္​ရသည္​။