ထို႔​ေၾကာင္​့...........(based on true story)

chapter 6

အခန္​း-၆
--------

ေဖာ္​ကြာ​ေဝး​ေနသည္​့ အထီးက်န္​ညမ်ားအလီလီကိုျဖတ္​​ေက်ာ္​ၿပီးတိုင္​း အခ်ိန္​အနည္​းငယ္​မ်ွ​ေတာ့ အသာႏွင္​့ျပန္​ဆံုခြင္​့ရပါသည္​။
ကြၽန္​​ေတာ္​ကသာ ထိုကာလမ်ားကို သတိတရမွတ္​သားထား​ေသာ္​လည္​း မွတ္​ဥာဏ္​မ​ေကာင္​း​ေသာအသာသည္​ မွတ္​မိလိမ့္​မည္​မထင္​။

ပ်င္​းပ်င္​းရိရိ႐ွိလွ​ေသာ​ေၾကာင္​့ နားၾကပ္​တပ္​ကာ သီခ်င္​းနား​ေထာင္​ျဖစ္​သည္​။ အရင္​တုန္​းကဆို ခုလိုဖုန္​းတစ္​လံုးကို​ေပါ​ေပါလီလီမဝယ္​သံုးႏိုင္​စဥ္​က အမ္​ပီသရီး မ်ားျဖစ္​သာ နား​ေထာင္​ခဲ့ၾကရသည္​။ ဒါသည္​လည္​း ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ၾကားက အမွတ္​သ​ေကၤတ​ေလးတစ္​ခုပင္​။

ပ​ေလးႏွိပ္​လိုက္​သည္​ႏွင္​့ ၆ႏွစ္​​ေက်ာ္​သည္​အထိမ႐ိုးမအီႏိုင္​​ေသာ ပူစူး၏ 'ဝန္​ခံလိုက္​´ သီခ်င္​းကနားဝင္​ခ်ိဳစြာပ်ံ့ႏွံ႔လာသည္​။

တစ္​ခါတစ္​​ေလက်​ေတာ့ ရယ္​ခ်င္​စရာအ​ေကာင္​းသား။ အသာႏွင္​့ပတ္​သက္​လ်ွင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​႐ူး႐ူးမိုက္​မိုက္​အ​ေတြးမ်ားကိုလည္​း အ​ေကာင္​အထည္​​ေဖာ္​ခဲ့ဖူး၏။

-----------------

"​သံုးဘာသာ​ေတာ့ ၿပီးၿပီ​ေနာ္​ ႏွစ္​ဘာသာပဲက်န္​​ေတာ့တယ္​ အားထည္​့ထား"

ဆရာမက အား​ေပးစကား​ေျပာလိုက္​သည္​ႏွင္​့ အသာက သူ႔​ေခါင္​းကို သူကုပ္​ရင္​း ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုၾကည္​့ကာ ျပံဳးစိစိ​ေလးျပံဳးျပသည္​။

"မသိ​ေတာ့ဘူးဆရာမ​ေရ...​ေနာက္​ဘာသာ​ေတြကြၽန္​​ေတာ္​မရဘူး"

အသာက ​ေျပာ​ေျပာဆိုဆိုျဖင္​့ ​ေနာက္​သို႔ျပစ္​လွဲခ်ကာ ပတ္​လက္​လွဲ​ေန၏။

"မနက္​ျဖန္​ ဓာတု​ေလ ဘာ​ေတြမရတာ႐ွိတာတုန္​း ငါ​ေတာ့အကုန္​ပိုင္​​ေနၿပီ"

"မင္​းပိုင္​​ေပမဲ့ ငါမပိုင္​ဘူး​ေလဟာ"

"​ေဒၚယဥ္​​ေထြးတပည္​့မပီသလိုက္​တာ"

​ေဒၚယဥ္​​ေထြးဆိုသည္​က အသာ​ေရာ ကြၽန္​​ေတာ္​ပါ section တက္​ၾကသည္​့ ဓာတု​ေဗဒဆရာမျဖစ္​သည္​။ ဆရာမသင္​သည္​့ တပည္​့အ​ေယာက္​တစ္​ရာ႐ွိလ်ွင္​ ကိုးဆယ္​ကဂုဏ္​ထူးျဖင္​့​ေအာင္​ၾကသည္​။ က်န္​ဆယ္​​ေယာက္​က​ေတာ့ ​ေျခ​ေခ်ာ္​လက္​​ေခ်ာ္​ ဂုဏ္​ထူးႏွင္​့ကပ္​ျပဳတ္​သူမ်ားသာ။ definition တစ္​ပုဒ္​ကို စသင္​သည္​ႏွင္​့ အလြတ္​ရ​ေအာင္​၊ မွတ္​မိ​ေအာင္​၊ နားလည္​​ေအာင္​၊ မ​ေမ့​ေအာင္​ သင္​ႏိုင္​စြမ္​း႐ွိသည္​။ ပႏွစ္​ဝက္​​ေျဖသည္​အထိ ကြၽန္​​ေတာ္​သည္​ ဓာတု​ေဗဒကို အခ်ိန္​​ေပးကာ ​ေလ့က်င္​့ရျခင္​းမ႐ွိ။