ထို႔​ေၾကာင္​့...........(based on true story)

Chapter 20

ထို႔​ေၾကာင္​့............(episode 20)
-----------------------------

ႏူးညံ့သိမ္​​ေမြ႔​ေသာ အခ်စ္​ဝတၱဳမ်ားကို ဖတ္​ျဖစ္​သည္​့အခ်ိန္​ဆို ပထမဆံုးကြၽန္​​ေတာ္သတိရမိသည္​က အသာျဖစ္​​ေလ၏။ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ႏွစ္​​ေယာက္​လံုး စိတ္​ကူးယဥ္​ဆန္​ဆန္​ၾကည္​ႏူးဆြတ္​ပ်ံ့​ေသာ အခ်ိန္​မ်ားကို ျဖတ္​​ေက်ာ္​ဖူး​ေလစြဟု တမ္​းတရင္​း ရင္​ထဲခပ္​သိမ္​့သိမ္​့​ေလးၾကည္​ႏူးမိျပန္​သည္​။ အလြမ္​းအ​ေဆြးဝတၱဳ​ေတြဖတ္​ၿပီးခ်ိန္​ဆို ဇာတ္​လမ္​းထဲက ကြဲကြာခဲ့​ေသာ ဇာတ္​​ေကာင္​​ေနရာတြင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔မျဖစ္​ပါ​ေစႏွင္​့ဟု မ်က္​ရည္​မ်ားပင္​ စို႔တက္​လ်က္​ ဝမ္​းနည္​းမိျပန္​ပါသည္​။ ဆရာမ ဂ်ဴး၏ 'အမွတ္​တရ´ ဆို ကြၽန္​​ေတာ္​့၏ အသည္​းကို စူးစူးနစ္​နစ္​ဆိုက္​ဝင္​​ေနသည္​့ အဆိပ္​ဆူး​ေလးတစ္​​ေခ်ာင္​း​ႏွင္​့ပင္​ တူ​ေနျပန္​သည္​။ ထိုဇာတ္​လမ္​းကို ျပန္​​သတိရမိတိုင္​း တစ္​ခ်ိန္​ခ်ိန္​ အသာ လက္​ထပ္​သြားလ်ွင္​ဟူ​ေသာ အ​ေတြးကို မ​ေတြးတရဲ ႐ွိလွသည္​။ ​ေနာက္​ဆံုးက် ဒါ​ေတြက ဝတၱဳထဲမွာပါဟု ကိုယ္​့စိတ္​ကို ျပန္​ႏွစ္​သိမ္​့ရင္​း ​ေျဖ​ေလ်ာ့ရသည္​က အခါခါ။ ဒါ​ေတြကို အသာ သိႏိုင္​လိမ္​့မည္​မထင္​။

အ​ေဝး​ေျပးကားဝင္​းသို႔ ကားဆိုက္​သည္​ႏွင္​့ ဆင္​းလိုက္​သည္​့အခါ ပူစပ္​ပူ​ေလာင္​ ​ေလအ​ေငြ႔အသက္​ကို ဦးစြာခံစားရသည္​။ ပထမဦးစြာသန္​႔စင္​ခန္​းသို႔ဝင္​၍ မ်က္​ႏွာသစ္​သြားတိုက္​ၿပီးသည္​ႏွင္​့ အသာဆီဖုန္​းဆက္​ရသည္​။

"​ေရာက္​ၿပီလား ပိုင္​"

"အင္​း...ငါည​ကိုးနာရီကားနဲ႔ထြက္​လာမယ္​၊ ​ေန႔လည္​အလုပ္​ၿပီးတဲ့အခ်ိန္​ခနနားခ်င္​လို႔"

"မင္​းသ​ေဘာပဲ​ေလ..."

ကြၽန္​​ေတာ္​ျပန္​လာမည္​ဆိုတိုင္​း အျမဲတက္​ႂကြ​ေနတတ္​​ေသာ၊ ထြက္​လာစဥ္​ကပင္​တက္​တက္​ႂကြႂကြ႐ွိ​ေန​ေသာ အသာ၏အသံသည္​ ခု​ေတာ့ ၿငိဳးငယ္​၍သြားသည္​ကိုကြၽန္​​ေတာ္​သတိထားမိလိုက္​သည္​။ သူတစ္​ခုခုကို တြန္​႔ဆုတ္​သြားျခင္​းျဖစ္​မွာပါ။ ဘာ​ေၾကာင္​့မ်ားပါလိမ္​့။