ထို႔​ေၾကာင္​့...........(based on true story)

chapter 7

အခန္​း-၇
--------

ေမွးခနဲ တစ္​ခ်က္​အိပ္​ငိုက္​သြားသည္​ထင္​။ ကားျပတင္​းမွန္​​ေပၚမွတစ္​ဆင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေခါင္​းက ​ေလ်ာက်သြားမွ လန္​႔ႏိုးလာရသည္​။ အသာႏွင္​့သာ အတူ႐ွိ​ေနလ်ွင္​ ဒီလိုအျဖစ္​မ်ိဳး ျဖစ္​ႏိုင္​​ေခ်မ႐ွိ။ ဘာ​ေၾကာင္​့ဆို အသာက ကြၽန္​​ေတာ္​အိပ္​တိုင္​း သူ႔လက္​​ေမာင္​းကို အမွီျပဳ​ေစခဲ့သည္​​ေလ။

ခုခ်ိန္​အနားမွာသူမ႐ွိ​ေတာ့ ​ေရာက္​တက္​ရာရာအိပ္​မက္​တိုင္​းသည္​ မလွပပဲ သူႏွင္​့ထပ္​တူက်ျခင္​းသိပ္​မ႐ွိ။ အရင္​အခ်ိန္​​ေတြကဆို ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ အိပ္​မက္​တိုင္​းလိုလိုကထပ္​တူၾကခဲ့ဖူးတယ္​​။ တစ္​​ေယာက္​လက္​ကိုတစ္​​ေယာက္​​ေထြးဆုပ္​ရင္​း အိပ္​ခဲ့ဖူးသည္​့ညမ်ားက အတိတ္​ကာလတြင္​အို​ေဟာင္​းခဲ့​ေလၿပီ။

(၂၀.၁၀.၂၀၀၇)

​ေမ​ေမျပင္​​ေပးသည္​့အိပ္​ရာလိပ္​ႏွင္​့ စာအုပ္​မ်ားကို ​ေႁမြ​ေရခြံအိတ္​ထဲထည္​့ကာ သာ​ေက်ာ္​ဖုန္​းအလာကို​ေစာင္​့​ေနမိသည္​။ မ​ေန႔ညထဲက သူက​ ဆရာမအိမ္ကို​အတူတူသြားမည္​ဟု ​ေျပာထားျခင္​း​ေၾကာင္​့ ​ေစာင္​့​ေနရျခင္​းသာ။

ညက​ အသာ့ကိုအိပ္​မက္​မက္​သည္​။ စိတ္​စြဲလန္​း၍မက္​ျခင္​းျဖစ္​ႏိုင္​သလို သူကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုသတိရ​ေန၍လည္​းျဖစ္​ႏိုင္​သည္​။
​ေနာက္​ဆံုး​ေတြ႔ခဲ့တဲ့ ရဲတိုက္​အိုႀကီးထဲမွာပင္​ အသာ့ကအိမ္​​ေပၚထပ္​မွ​ေန၍ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုတ​ေၾကာ္​​ေၾကာ္​​ေအာ္​​ေခၚ​ေန႐ွာသည္​။ ရဲတိုက္​ႀကီးသည္​ အျပင္​ကလိုအို​ေဟာင္​းႏြမ္​းျခင္​းမ႐ွိ။ ခန္​းစီးလိုက္​ကာအျပည္​့ျဖင္​့ မီး​ေရာင္​ထိန္ထိန္​ၿငီး​ေနသည္​။ ​ေလွကားသည္​လဲ က်ိဳးပဲ့​ေနျခင္​းမ႐ွိ ထည္​ဝါးလြန္​းသည္​။

အသာက အ​ေပၚထပ္​​ေလွကားထိပ္​မွ​ေန၍ ​ေအာက္​ထပ္​​ေလွကား​ေျခရင္​း႐ွိကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုျမင္​​ေတြ႔သြားသည္​ထင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့နာမည္​ကို သဲသဲ​ေလး​ေခၚရင္​း​ေအာက္​ထပ္​သို႔​ေျပးဆင္​းလာသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​သည္​ ​ေျပးဆင္​းလာ​ေသာ အသာ့ကို မွန္​းဆ​ေမ်ွာ္​ၾကည္​့​ေနရင္​းမွ မ်က္​စိတစ္​မွတ္​အၾကာတြင္​ ​ေအာက္​ထပ္​​ေလွကားရင္​း၌႐ွိမ​ေန​ေတာ့ပဲ အ​ေပၚထပ္​​ေလွကားထိပ္​မွ ​ေျပးဆင္​းသြား​ေသာ အသာ၏​ေနာက္​သို႔​ေရာက္​ကာသြားသည္​။