Enervate || Draco Malfoy. Zakończone.

Rozdział 1

Następnego dnia dziewczyna obudziła się przez krzątaninę reszty współlokatorek, które szykowały się na lekcje. Prawdopodobnie pobudka była dawno, ale nie słyszała jej. Leniwie wstała z łóżka, wzięła czyste ubrania i poszła do łazienki, która na szczęście była pusta. Umyła się i przebrała w szkolne ubranie. Jako, że na dworze była jeszcze letnia pogoda, czarnowłosa założyła spódniczkę do kolan, czarne podkolanówki, białą koszulę z kołnierzem, pod którym zawiązała krawat w barwach Slytherinu, na to ciemnozielony sweter, który jak przeczytała w regulaminie, był dozwolony. Wsunęła jeszcze buty i wyszła z łazienki, by nie zajmować kolejki. Podeszła do swojego biurka, wyjęła lusterko i zaczęła się malować. Mimo pełnego makijażu w postaci podkreślonych brwi, umalowanych rzęs, powiek, i ust, które teraz były bordowego koloru, uwinęła się dosyć szybko. Uczesała już tylko włosy w wysoki kucyk i poszła na śniadanie do Wielkiej Sali. Usiadła na tym samym miejscu co wcześniej, ale zauważyła, że Pansy przesiadła się bliżej Malfoya. Po jego minie, to chyba nie był szczyt marzeń.

Temat o nowej uczennicy wciąż był na ustach czarodziejów we wszystkich domach. Szczególnie Gryffindor chętnie o niej rozprawiał.

- Wiem, że znów się załamiecie, ale kto to jest?- Spytał zdezorientowany Harry Potter, który zawsze był w tyle z informacjami. Hermiona pokręciła głową.

- Mógłbyś się choć trochę interesować, albo przynajmniej coś wydedukować po jej nazwisku- Jak zwykle pouczała go szatynka. Najlepsza przyjaciółka nic się nie zmieniła przez te siedem lat. No, wyładniała, ale charakter pozostał taki sam.- Długo krążyła plotka, że Salazar Slytherin się odrodził, jednak każdy to zbagatelizował, uważając to jedynie za bajeczkę. Trwało to do momentu, kiedy rok temu pewna dziewczyna przyszła do sklepu Ollivandera i pokazała różdżkę. Pan Ollivander dokładnie ją sprawdził i stwierdził, że jest to dokładnie ta sama różdżka, którą posiadał Salazar Slytherin. 11,5 cala, drewno acacia xiphopylla,a rdzeniem jest sam róg bazyliszka. Zrobiono dokładne badania, z których wynika, że Miranda ma identyczną moc co Salazar, dlatego kiedy pojawiła się koło drzewa acacia xiphopylla, które wyrosło z różdżki, wróciło do dawnej postaci myśląc, że właściciel powrócił. Nazywają ją reinkarnacją Salazara. Czując się godną następczynią, i za zgodą Ministerstwa Magii, zmieniła nazwisko na Slytherin, a ty mnie i tak nie słuchasz.- przewróciła oczami widząc, że Harry błądzi myślami gdzieś indziej.

-Co? Słucham przecież. Tylko...-popatrzył w stronę stołu Ravenclawu gdzie siedziała Luna Lovegood. Przez siedem lat przyjaźń Hermiony, Harry'ego i Rona była niezachwiana mimo, że ich życie miłosne dosyć często ulegało zmianom. Ron i Miona byli parą z kwitnącą miłością...właściwie tylko od strony rudego chłopaka, jednak szatynka licząc, że kiedyś zacznie czuć coś więcej, zgodziła się na związek. Z kolei Wybraniec miał za sobą dwie poważne miłości: Lunę i Ginny. MIał też kilka przelotnych dziewczyn- żadna długo się nie utrzymała. Obecnie był samotny z rzeszą fanek na karku.

-Harry...- przyjaciółka popatrzyła na niego ze współczuciem- przecież oboje uznaliście, że powinniście się rozstać.

-Ciekawe czemu po Ginny tak nie rozpaczasz- burknął Ron czując potrzebę zgrywania starszego brata.

-Ron, Ginny to zupełnie inna sprawa. Przyjaźni się z nami- pouczyła go Hermiona. Granger ostatnio bardzo zaprzyjaźniła się z siostrą swojego chłopaka. Sam fakt powiązania z tym samym mężczyzną doprowadził do tego, że stały się najlepszymi przyjaciółkami.

- À propos... gdzie ona jest?- Zainteresował się Weasley. Jak na zawołanie przez drzwi wbiegła spóźniona ruda i pobiegła w stronę swojego miejsca przy stole. Przejęta spóźnieniem już pierwszego dnia, nie zauważyła odsuwającego się krzesła przy stole Slytherinu. Wpadła na oparcie przewracając się razem z krzesłem i osobą na nim siedzącą. Zabrała włosy z twarzy, żeby zobaczyć co się stało.