KARANLIK

2

Bu adam pes etmiyordu ama bende pes etmiyecektim.

Arabanın dışından ayak sesleri geliyordu pencereye baktığımda onu gördüm çığlık atmamak için elimle ağzımı kapattım içerden  siyah cam olduğu için o beni dışardan göremezdi

Elini kapıyı açmak için uzatmıştı ki arkadan kafasına dayanan silahı farkedince elini geri çekip "siz kimsiniz" diye kekelemeye başladı

Arkadaki adam sert ve soğuk sesiyle "arabama birşeymi koydun" diye bağırdı

"hayır hayır ben sadece kızımı arıyordum" dediğinde
"benim arabamda mı"
"yok efendim" dediğinde devam edecekken "kapat çeneni ve üç saniye sonra burdan kaybolmazsan seni yok ederim" dedi

Öyle bir ses tonu kullandı ki tüylerim ürperdi ben şimdi burdan nasıl çıkacam resmen yağmurdan kaçarken doluya tutuldum
Bu adam silahlı ve beni görürse öldürür.
 
Adam arabasına bindiğinde biraz duraksayıp arabayı çalıştırdı, henüz beni farketmemişti aynadan gözükmemek için kafamı eğdim bu araba durur durmaz inip kaçmam gerekiyor

Nerdeyse bir saat boyunca hiç hareket etmeden durmuştum ama bu adamın arabayı durduracağına emin değilim

Arabanın yaptığı ani frenle kafamı öndeki koltuğa çarptım adamın arabadan inişini gördüm ve ardından silah sesleri aman Allahım ben neye bulaştım öyle

Ne oluyordu öyle çatışma sesleri gittikçe azalıyordu "aptallar patronunuz ölmek için yolladı sizi" dedi ve arabaya bindi
Ne yani onları öldürmüşmüydü bu bir katil mi

Korkudan elim ve ayağımın titremesine engel olamıyordum bir an önce burdan inmem gerekiyordu. Nerde olduğuma bakmam gerekiyordu kafamı biraz kaldırdığımda gözlerim istemsiz dikiz aynasına gitti
ve göz göze geldik kahverengi gözleriyle ölüm saçıyordu adeta

Arabayı ani bir frenle durdurdu ve o soğuk metali kafamda hissettim "sen hangi cesartle benim arabama binersin" diye bağırdı

"be-ben" lanet olsun kekeliyordum ve dilim tutulmuştu sanki konuşamıyordum

Silahı kafama daha çok bastırıp "konuş lan kim gönderdi seni"
"be-ben yani hiç kimse" diye konuştuğumda
"in arabadan" demesiyle korkum dahada çoğaldı beni öldürecekti

Arabadan indiğimde silahı tekrar kafama dayadı "lütfen beni öldürme ben hiçbirşey yapmadım seni tanımıyorum " dediğimde kafamı kaldıramıyordum bile

"kaldır kafanı" dediğinde kafamı yavsşça kaldırdım o bana bir avcının gözüne kestirdiği av gibi bakıyordu onu biraz daha incelediğimde uzun boylu esmer ve gözleri korkunçtu ya da öyle bakıyor diye korkunç gözüküyordu

"arabama niye bindin" diye tekrarladı sorusunu
"ben üvey babamdan kaçıyordum" dediğimde tek kaşını kaldırıp "neden" diye sordu
"o beni başkasına" dedim ve sustum bunu demekten nefret ediyordum

"peki sen o küçük beyninle kaçmayımı düşündün" dediğinde onun aşağlamasını duymamazlıktan gelip gözlerinin içine baktım ve "başka şansım yoktu" dedim

Kafasını olumsuz bir şekilde sallayıp "şimdi de yok" dedi ve tetiği çekti "lütfen öldürme beni senin için çalışırım istediğini yaparım lütfen" sesim o kadar aciz çıkmıştı ki o an kedime lanet ettim

Silahını indirip "gidecek yerin var mı" diye sordu
"hayır" dedim kafamı yere eğerek "arabaya bin" dediğinde arabanın kapısını açacakken "öne bin diye bağırdı

Arabaya bindiğimde halen korkuyordum ama şükür ki beni öldürmekten vazgeçmişti tek korkum bundan sonra bana ne olacağıydı..