KARANLIK

24

Arslan
"Nasıl lan nasıl o bana ihanet eder hangi cesaretle sözümü çiğner onu öldürmeliydim onu gördüğüm ilk gün öldürmeliydim ona güvenmemem gerekiyordu" diye bağırıp deli gibi dolaşıyordum evde

Kapının çalmasıyla kapıyı açtım ve ardayı baygın bir halde kapının önünde buldum "Doktor" bağırmamla koşarak ardayı içeri geçirdi

Dışarı çıkıp etrafa baktım ama kimse yoktu zaten korumalarıda öldürmüştüm. Aptal bir kız bile ellerinden kaçtı.

"Doktor durumu nasıl"
"bayıltmak için uyuşturucu vermişler iyi, ama yüzü uzun süre toparlamaz" dedi pansuman yaparak
"bana yeni adamlar bul o piçide kızını da buraya getirin"
"emredersin abi" dediğinde arda hareket etmeye başladı ve gözlerini yavaşça açıp "abi yurt dışına kaçacaklar" dedi sesizce

"duydun doktor bütün havaalanlarını tutun ve gördüğünüz anda tutup depoya getirin " diye bağırdım
"emredersin abi" dedi ve çıktı.

Nisan
Herşey hazırdı gidecektik onu bırakacaktım oysa ki o bana çok yardım etti ona veda etmeden gitmek istemiyordum onu son kez görmek istiyordum

Burdan kaçmalımıydım bilmiyorum bu adamla hiçbir yere gitmek istemiyorum ama arslan beni asla affetmez birdaha beni asla kabul etmez
Ama gidecektim onu son kez de olsa görecektim.

Babam denilen adama söylesem asla kabul etmez o yüzden karşımda açık olan pencereden çıkacaktım

Etrafta kimse yoktu herkes toplamakla meşguldu. Pencereden çıkıp yola doğru koştum

Burası baya işlek bir yoldu elbet beni şehre götürecek bir araç vardır. Otostop çekmek istemesemde bunu yapmak zorundaydım

Önüme gelen ilk arabaya elimi sallayınca durdu
İçinde iki kadın vardı "beni şehre götürebilirmisiniz" diye sordum

"atla" dediklerinde baya aktif olduklarını anladım
İki saatin ardından sonunda soruları bitmişti onlar soru sordukça kısa cevaplar veriyordum ama genede soruyorlardı. Yine de iyi insanlardı

Şehre geldiğimizde "burda insem iyi olur" dediğimde
"seninle tanışmak güzeldi" dediler gülerek
"çok teşekkür ederim" dedim sıcak bir gülümsemeyle
"ne demek istediğin yere bırakabiliriz" diye sorduklarında
"yok teşekkür ederim ama sizden bir ricam olacak" dedim utanarak
"tabiki söyle"
"cüzdanımı evde unuttum sizden biraz borç para alabilirmiyim" diye sordum kafamı yere eğerek
"tabiki lafımı olur"
"numaranızıda yazarsanız sevinirim en kısa zamanda size ödenek istiyorum"
"hiç sorun değil" dedi bir miktar para uzatarak
Gülümseyip teşekkür ettim ve arabadan inip taksi durdurdum

Korkuyordum ama kalbime engel olamıyordum 
Şöföre adresi verdikten sonra arkama yaslanıp gözlerimi kapattım

"geldik abla" demesiyle gözlerimi açtım kalbim çok hızlı çarpıyordu korkuyordum hemde çok korkuyordum
Parayı ödeyip arabadan indim.

Etrafta kimse yoktu en son geldiğimde de kimse yoktu korumalar ne oldu ki
Kapıya doğru gelip derin bir nefes aldım ve iki defa tıklatıp beklemeye başladım

Kapının hızlıca açılmasıyla silah bana doğruldu "b-benim" dedim kekeliyerek

Arslan kahkaha atıp tek eliyle beni içeri çekip kapıyı kapattı "bende seni düşünüyordum sevgili karıcığım" dedi dalga geçen bir ses tonuyla
"iyimisin"diye sorduğumda o soğuk koyulaşmış gözleriyle bana bakıp" hiç olmadığım kadar "dedi
" neden öyle bakıyorsun "diye sordum korkuyla
" seni özledim "dediğinde daha çok korkmaya başladım çünkü sesi o kadar çok tehditkar geliyordu ki

Bir anlık cesaretle" ben gidiyorum seninle vedalaşmaya geldim "dememle boğazımdan tutup duvara itti.

" sen benimle dalgamı geçiyorsun lan "diye bağırmasıyla ellerim boğazıma gitti
" bırak beni "dedim çaresizce
" lan aptal kız, bunu sende biliyorsun ki ihanetin bedeli ölüm olur "
" ben sana ihanet etmedim "diye bağırdım
" sözümden çıktın lan o piç babana gittin ve şimdide vedalaşmaya geldiğini söylüyorsun oyun oynadığımı mı sanıyorsun "diye sesini yükseltti

Ondan korkuyordum ilk tanıdığım günki gibiydi ama bu sefer beni öldürmesini engellemeyecektim.
"Yaşamak için yalvarmayacam istediğin hiçbirşeyi de yapmayacam" diye bağırdığımda yüzüme inen tokatla yüzüm yana savruldu.

Elimi yüzüme koyup duvarın köşesine çöktüm. Yanağımdan çok kalbim ağrıyordu bunu hakedecek ne yaptım ki ben

Göz yaşlarımı serbest bırakarak "öldür beni" dedim çaresizce
"seni babanın gözleri önünde acı vererek öldürecem tıpkı bana yaptığı gibi " diye bağırdı.

"ondan da senden de nefret ediyorum"dediğimde
"bakalım baban seni ne kadar seviyor" dedi ve telefonu eline alıp

"Doktor nisan burda o piçi aramana gerek yok kızının burda olduğunu ilet bir şekilde, eminim ki gelecektir" dedi ve kapattı.

Gelmeyeceğini biliyordum..