16

33.2K 999 44
                                    

Nisan
Onlar için herşey şiddetti, beni vurarak emirlerini yerine getireceğimi sanıyordu beni ölümle korkutmaya çalışıyordu ama artık ölümden korkmuyordum
"ben ne senden ne de ölümden korkuyorum" dedim gözyaşlarımla

Göz yaşlarımın akmasının tek sebebi bu kadar zayıf olmamdı eğer arslan gibi güçlü olabilseydim bu duruma gelmezdim
Ben hayatım boyunca sadece ezildim.

"hımm demek ölümden korkmuyorsun" diye sorduğunda
"korkmuyorum" diye bağırdığımda yine o iğrenç kahkahasını atıp "seni öldürerek sana ve arslana ödül veremem arslan seni benden çaldı sen benimdin"

"ben kimsenin değilim anladınmı" diye bağırdığımda
"şu an kimsenin değilsin ama sana verdiğim cezalardan sonra benim olmak için yalvaracaksın" ne diyordu bu adam
"bana hiçbirşey yapamazsın arslan beni kurtaracak" dedim güçlü çıkartmaya çalıştığım sesimle

"böyle devam et senin için çok güzel planlarım var" dedi ve kolumdan çekiştirip evin alt katına getirdi ve sandalyeye bağlayıp eline bıçak aldı
"şimdi sana ne yapalım" dedi kahkaha atarak

Bu adam tam bir psikopattı "bırak beni" dedim kısık çıkan sesimle
"bunu sen istedin" dedi ve bıçakla kolumdan aşağı çizmeye başladı

Bense çığlık atmaktan başka birşey yapamıyordum elindeki bıçağı daha fazla bastırıp "hadi arslan gelip kurtarsın seni" diye bağırdı delirmiş gibiydi

Bense acımdan ağlıyordum "hadi söyle kiminsin" diye bağırınca bütün acıma rağmen "ben kimsenin değilim" diye bağırdım
Elindeki bıçağı biraz daha bastırıp "sen bilirsin" dedi ve eliyle getirdiği tuzla bana acımasızca gülümsedi
"hayır yapma" dedim gözyaşlarımla "kiminsin" diye sordu tekrardan

Hayır ölsemde pes edemezdim "arslanın" diye bağırdım ama istiyerek söylememiştim ağzından birden çıkmıştı tuzu koluma döküp bir bezle sardı

Canım o kadar çok yanıyordu ki başımın dönmesiyle gözlerimin kararması bir oldu.

Arslan
Arabanın geçtiği yolların hepsine baktık o saatte ki bütün kamera kayıtları silinmişti lanet olsun ki hiç bir iz yoktu
Ardanın "Abi" demesiyle ona baktım
"nisan nın üvey babasının evine gittik adam orda yoktu ama karısı ordaydı zorlada olsa adamın telefon numarasını alıp takip ettik büyük dağdaki evden sinyal geliyor" dediğinde

"herkesi topla" dedim ve arabaya binip son gaz oraya sürmeye başladım
Eve gelmemle arabadan inip elime silahımı aldım
"abi bekle biz geçeriz sen canını tehlikeye atma"dediğinde onu geri itip ayağımla kapıyı tek hamlede kırıp içeri geçtim

"nerdesin lan "diye gürledim ama hiçbir ses yoktu
Adamlarımın hepsi evi aramaya başladılar
"abi nisanın üvey babasının cesedi var burda birde bu " dediğinde elindeki kağıdı aldım kağıtta "bu kız benimdi sen çaldın şimdiyse ben geri aldım onu araman yararına değil onun zararına olur" kağıdı elimle buruşturup

"Allah kahretsin" diye bağırdım ona bunun bedelini çok ağır ödetecem
"arda" bağırmamla
"efendim abi"
"üvey babasının telefonunu getir bana" dediğimde cesedin üstünden çıkarttığı telefonu bana uzattı

Adamın son aramalarına baktığımda kaşlarımı çattım en son Caner Yamanı aramış bu nasıl olur
"bana şu numaradan Caner Yamanı bulun" diye bağırdım
Teknolojiden anlayan bir adamım "emredersiniz" dedi ve telefonu alıp arabadaki tablete bağladı
"Arslan bey sinyal var"
"nerde"
"şu an sabit olarak elli iki numaralı depomuzun yakınlarında görülüyor" dediğinde arabaya binip oraya sürmeye başladım

Nerde olursa olsun bu gece onu bulacaktım oraya doğru yaklaşırken "arslan bey burası" demesiyle arabayı aniden durdurup arabadan indim

Kapadıdan geçeceğim sırada iki adamın önümde durmasıyla sinirim kat ve kat arttı
Elimdeki tabancayla vurup içeri geçtik

Nisan
Gözlerimi dışardan gelen silah sesleriyle açtım canım çok yanıyordu
arslan gelmiş olabilirmiydi
Kapının açılmasıyla beni kaçıran adam korkmuş bir şekilde içeri geçti elinde benzin bidonu vardı  "Arslan geldi ama kolay kurtulamıyacaksın" dedi ve benzini etrafıma dökmeye başladı

"ne yapıyorsun lütfen yapma" dedikçe kahkaha atıyordu bu resmen delirmişti

Adam cebindeki kibriti çıkartıp yaktı ve bana bakıp yere attı "güle güle malım" dedi ve odadan çıktı

Ateş etrafımı sarmıştı ve yavaş yavaş bana geliyordu

"dur kurtar beni lütfen" diye bağırdım ama faydası yoktu
"Arslan kurtar beni" diye bağırdım ama sesim dışarı çıkmıyordu sanki

O bana söz vermişti bu adamlardan beni koruyacağına söz vermişti ben onun sözünü tuttum onunla evlendim ama o beni korumadı.
Belki ona güvenmemem gerekiyordu, hep bu yüzden kaybettim

Hayat bana karşı hep acımasız oldu oysaki hiçbirşey yapmamıştım ben küçüklüğümden beri zarar görüyordum

Nefesim yavaş yavaş daralıyordu heryeri duman sarmıştı nefes almaz hale geldim

Yaşadığım dünyaya son birkez baktım belki ben bu cehennemi haketmiyorumdur..

KARANLIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin