KARANLIK

25

Nisan
Beni hayatım boyunca yalnız bıraktı şimdi mi gelecekti. O asla gelmeyecek bense bunların ellerinde ölecektim, istediğim bu değilmiydi zaten ölmek
"beni bebekken attı şimdi geleceğini mi sanıyorsun" dedim kısık çıkan sesimle.

"gelmezse bedelini sen ödeyeceksin" dedi tehditkar bir sesle

"Abi" arkadan gelen sesle ayağa kalktım "arda nasılsın" dediğimde cevap vermeyip arslana döndü
"onun derdi kızı değil çok başka" dediğinde kaşlarımı çattım bunu tahmin etmiştim
Arslan bana bakıp ardaya döndü "amacı ne olabilir ki" diye sordu

"Bilmiyorum abi" dedi düşünerek arslan tekrar bana bakıp "bu aptalı kim ne yapsın ki zaten" dedi küçümser bir sesle

Bana çok sinirli çünkü evden kaçtım o yüzden öyle davranıyordur yoksa benim suçsuz olduğumu biliyor ya da ben gerçekten aptaldım buraya gelmemem lazımdı

Arda dinlenmeye çekilirken doktor geldi "oo kardeşim ayaklanmışsın"
"eyvallah doktor" dedi gülümseyerek ardından bana bakıp sinirli bir bakış attı.

Bunlar bugün beni öldürlerdi. Arslanın doktora  soru sormasıyla gözlerini benden çekti. Bense rahat bir nefes alıp yukarı çıkacakken "nereye" diye bağırdı arslan

"uyumak istiyorum" dediğimde ne kadar istemesede "ilacını iç öyle yat" dedi

Ona haksızlık ediyordum sanki, ya da o çok dengesizdi.

İlaçlarımı içip yukarı çıkacakken doktorun "abi o sana ihanet etti bu kadar çabuk mu affettin" demesiyle arslan ona öldürücü bir bakış attı.

"benim kimseyi affettiğim yok affetsem de buna karşı mı çıkacaksın" diye bağırmasıyla doktor boynunu büküp "estağfurullah abi" dedi itaatkar bir sesle

Bense hızlı adımlarla yattığım odaya çıkıp yatağıma uzandım ve gözlerimi kapatıp yarın için güzel bir gün diledim.

Arslan
Onu affetmekmi asla, bana ihanet edenin cezası ölümdür ve o piç adamı bulur bulmaz onu öldürecektim.

Odama giderken nisanın odasından çıkan sesle kaşlarımı çattım. Uyumadı mı bu

Odasına geçtiğimde ışığı açar açmaz siyah maskeli bir adamın nisanın kafasına silah tuttuğunu gördüm "kimsin lan sen" diye bağırmamla nisan gözlerini açtı ve ardından çığlık attı

Neye uğradığını şaşırmıştı. Gözlerinde korku vardı

Arda ve doktor sesimi duymuş olmalılar ki koşarak yanıma geldiler

Doktor silahını adama doğru tuttunca "eğer silahı bırakmazsan kızı öldürürüm" diye bağırıp silahlı kafasına bastırdı.

"burdan sağ çıkmayacağını biliyorsun değil mi" diye bağırdığımda
"karını önemsediğini sanıyordum" dedi kahkaha atıp

Nisan
Adamın dediğinden sonra arslanın gözlerine baktım. Hiçbir duygu kırıntısı yoktu ölsem umrunda olmazdı tek üzüldüğü şey adamın buna cesaret etmesi olurdu.

Düşüncerim göz yaşlarımın akmasına sebep olmuştu
"ağlamayı kes" demesiyle ağlamam şiddetlendi

Silahı kafamda tutan adam "Arslan demirtaşın karısını ilk ağlatan benim" demesiyle arslan elini sertçe kapıya vurdu ve "eğer onun kılına zarar gelirse sana burayı cehennem ederim" dedi korkunç bir sesle

"böyle anlaşamıyacaz arslan demirtaş yolu aç kız babasına gidecek yoksa ölecek" dediğinde şok olmuştum benim peşimi bırakmıyordu ama sevgisinede inanmıyorum

Düşüncerimi bozan arslanın kahkahası oldu "lan piç burdan sağlam çıkacağını mı sanıyorsun" dedi gözlerindeki ateşle

Ne adam pes ediyordu ne de arslan geri adım atıyordu
"bunu sen istedin arslan demirtaş" dedi ve tetiği çekti

Arslana baktığımda gözlerinde ilk defa endişe vardı. Ya da ben korkumdan yanlış görüyordum

Adam silahı kafama tam yapıştırıp "güle güle" dedi bense gözlerimi kapatıp ölümü beklerken arslanın "dur" diye bağırmasıyla gözlerimi açtım

"ne çıkmama izin mi vereceksin" dedi ve kahkaha attı.
Arda ve doktor şaşırmıştı arslandan bunu beklemiyorlardı.
"çık" dedi adama bakarak
"beni şaşırtyorsun arslan demirtaş" dedi gülerek

Arslan bana bakıp geri çekildi ne yani şimdi beni bu adama mı verecek, gitmeme izin mi verecekti
"söyle adamlarına silahları bıraksınlar" demesiyle arslan doktora dönüp "bırak" dedi

Doktor elindeki silahı yere bırakacakken arslan silahı hızlıca elinden çekip bana doğru ateş etti. Şokun etkisiyle gözlerimi kapattım hareket bile edemiyordum

Bunu nasıl yaptığını anlamadım ama vurulan ben değildim
Gözlerimi yavaşça açtığımda yerde kanlar içinde yatan adamı görünce çığlık atıp gözlerimi kapattım. Arslan "Doktor buraları temizle" diyerek beni kolumdan tuttu

" bırak beni "diye bağırdım
" eğer çeneni kapatmazsan senide öldürürüm" dedi sert sesiyle

Odadan çıkıp salon indik "ne o adamla gidebileceğini mi sandın" dedi dalga geçen bir ses tonuyla
"h-hayır" dedim kekeliyerek, korkumdan titriyordum.
"titremeyi kes korkma artık " diye bağırdı.

Dibimde adam öldürmüştü ve bana korkmamam gerektiğini söylüyordu "o adamı öldürdün" dedim sonunda dilim çözülmüştü
"doğru söylüyorsun o adamı öldüreceğime seni öldürmeliydim" diye bağırdığında bir adım geri çekilip "benide öldürebilirdin" dedim sesizce
"küçüklüğümden beri eğitim görüyorum merak etme öldürmek isteseydim ilk seni vururdum"dedi sesini yükselterek

" beni ne zaman rahat bırakacaksın "diye sorduğumda kolumdan tutup
"babanı buluyum senide onunla birlikte cehenneme gönderecem" dedi kan donduran bir sesle
"sonra ne olacak arslan demirtaş içindeki intikam ateşini hiçbirşeyden haberi olmayan biriyle mi söndüreceksin"