KARANLIK

62

Nisan
"İhanet mi? "diye sordum gülerek
Adam bana bakıp" komik birşey dediğimi sanmıyorum arslanı en çok sevdiği kadının ihaneti yıkar "dediğinde ayağa kalkıp
" ne ihanetinden bahsediyorsunuz? Beni canı pahasına koruyan birine ben neden ihanet ediyim "diye bağırmamla adam omzumu sert bir şekilde bastırıp oturmamı sağladı.

" edermisin diye sormadım edeceksin! “diye bağırdı
"öleceğimi bilsem de asla" dedim sinirle

"öyle tek tepkiyle karşılaşacağımı biliyordum o yüzden hazırlıklıyım nisan" dedi ve cebinden telefonu çıkarıp arslanın koruduğu küçük çocukların yurdunu gösterdi.

"burayı biliyorsundur" dedi tek kaşını kaldırarak
"bu adilik o çocuklara zarar vermeyi aklından bilr geçirme" diye bağırdım.

"Çocukların hayatı senin ellerinde nisan iyi düşün" dedi sesizce
"blöf yapıyorsun onlara zarar veremezsin çünkü onları arslan koruyor" dediğimde telefonundan birini görüntülü arayıp bana orada yerleştirilmiş bombayı göstermesini istedi.
Adam kamerasını oraya doğru çevirdiğinde bir sürü kablolu bir bomba gördüm ve ayağa kalkarak "lütfen onlara zarar vereme onlar çok masum" dedim gözyaşlarıma aldırmayarak

"hah şöyle" dedi acımasız bir gülümsemeyle
"ben arslana zarar veremem çünkü o çok güçlü hem ihanet etsem bile umrunda olmaz çünkü onun gözünde ufacık değerim yok" dememle kolumdan sert bir şekilde tutup "sen benimle dalgamı geçiyorsun lan, kim çalışanıyla evlenip onu sürekli yanında gezdirir"

"o sahte bir evlilik" dememle kaşlarını çatıp "seni yem olarak mı kullandı yani" demesiyle kolumu bırakıp düşünmeye başladı.

Yem mi? Ne yemi saçmalık o benimle yerine bir süre geçmem için evlendi ama tabiki bunu ona söylemiyecektim.

"madem gözünde bir değerin yok bende onun değer verdiği çocuklara zarar veririm"
"bunu yapamazsın" diye bağırdığımda
"eğer sen değerli olsaydın sana zarar verirdim" dedi ve telefonunu cebinden çıkartıp o adamı aramaya koyuldu

"dur" dememle tek kaşını kaldırdı
"karnımda arslanın çocuğu var" dememle telefonu geriye doğru fırlatıp "güzell" dedi sırıtarak

Tamam yalan olabilirdi ama hiç değilse onu oyalamış olurdum

Adam kolumdan tutup "eğer yalan söylüyorsan bunun acısını çocuklardan çıkartırım" dediğinde
"yalan değil" dedim kesin bir dille

En azından arslanın çocukları kurtarması için biraz zaman kazandırmıştım.

Adam eline telefonu tekrar alıp bir numara ardı ve "Arslan" demesiyle adamı pür dikkat izlemeye başladım
"Arslan karın elimde ve tabi karnında çocuğunla" demesiyle gözlerimi kapattım umarım arslan pot kırmaz
"ne yani çocuğun olduğundan haberin yok mu" dediğinde bana baktı ve telefonu kapattı
"onun haberi yok" dedim sinirle

Arslan
Ne çocuğundan bahsediyordu bu ses bana çok tanıdık geliyordu.
Ama nisanla aramızda hiçbirşey yoktu
Acaba bana bir mesaj mı vermeye çalışıyordu?

"uğur" diye bağırmamla yanıma gelip "efendim arslan bey"
"kardeşin ve kuzenin yine rahat durmuyor" diye bağırmamla
"onlarla aile bağımı çoktan koparttım arslan bey" demesiyle
"nisanı kaçırmışlar" dediğinde kaşlarını çatıp
"onları bulacam arslan bey ve bu sefer acımıyacam" demesiyle kafasını eğip çıktı.

Onların bana ihanet ettiğini anladığım gün biletlerini kesmeliydim ama uğur istemedi diye dokunamamıştım.

Aklımda o adamın dedikleri vardı nisan ve benim çocuğum
Umarım düşündüğüm şey değildir! Elime telefonu alıp hızlıca çocuk yurdundaki müdürü aradım ama açan yoktu

Bir şekilde çocukların güvenliğinden emin olmam gerekiyordu

Telefonla savaşı arayıp "savaş çabuk çocukların yanına git güvendelermi bak ben en kısa zamanda Türkiye'ye dönecem"
"emredersin abi" dedi ve kapattı.

Umarım çocuklar güvendelerdir.

Nisan
İnşallah arslan ne demek istediğimi anlamıştır
"çocukları bırakacaksın değil mi" dediğimde
"bırakırım ilk senden emin olalım da" dediğinde ayağa kalkıp "neyden emin olacaksın lan öldürsene beni" diye bağırdım.

"sesini çıkartmadan usulca otur şuraya" dedi ve odadan çıktı ve tabiki kapıyı kitledi.
Bir şekilde burdan çıkıp arslana haber vermem gerekiyordu.

Kısa bir süre sonra kapı tekrar açıldı ve o adam elinde bir hamilelik testi ile bana doğru gelip "al şunu hamilemisin öğreneceğiz şimdi" demesiyle kaşlarımı çatıp
"öyle birşey yapmayacam" dememle sinirlenip "bak işte bu olmadı. Ben senle neden uğraşıyorum ki hamile falan değilsin" dedi ve telefonu eline alacağı sırada elimi yumruk yapıp gözüne geçirdim

Adam bir eliyle gözünü tutarken telefonu açıp koşmaya başladım ve arslanı arayacakken telefona gelen mesajı açtım ve okuduğum şey benim olduğum yere çivilenmeme sebep oldu

"doğu bey bomba yanlışlıkla patladı ve yurttaki herkes öldü"

Bu nasıl olur o çocuklar ölemez
Doğu denilen piç beni kolumdan tutup "ne yaptığını sanıyorsun sen" bağırmasıyla

"seni cani aşağılık yaratık" diye bağırdım ve bütün gücümle ona vurmaya başladım
"seni öldürecem" dedim ve boğazından tutup sıkmaya başladım.

Adam bu kadar güç kullanmama şaşırarak tepkisiz kalıyordu benimse gözüm kararmış ve delirmiş gibiydim.
"gücün küçücük çocuklara mı yetti aşağılık adam, ne istedin onlardan, ne istedin o meleklerden" ne kadar bağırsamda debelesemde faydasızdı onlar yoktu artık. Ama emin olduğum tek bir şey vardı
Bu adam bugün ölecekti! Hem de acı çeke çeke

Doğu denen yaratığın yüzünü parçalayana kadar vurmuştum ve gücüm tamamen tükenmişti.

Bana doğru gelen adamlara aldanmayıp yorgun bir şekilde kenara çekildim ve yere oturarak ağlamaya başladım.