KARANLIK

47

Arslan
Nisan sesten korkup bana sonrada adama bakmaya başladı. Gözlerinden yaşlar düşünce "Arslan adam" dedi ve sustu

"olması gereken bu" dediğimde anlamsız bir şekilde bakıp elindeki silahı yere attı.

Onu kolundan tutup gözlerinin içine baktım ve "sen benim gece kurdum olacaksın ve o kadar çok acımasız olacaksın ki bütün dünya ikimizin adını acımasızlığımızla aklına kazıyacak" dedim sert bir dille

Nisanın şu an beni anladığından şüpheliydim çünkü halen sarhoştu ve bu bünyeyele biraz daha sarhoş kalacağını tahmin ediyordum.

"hadi eve gidelim" dedim ve kolundan tutup arabaya bindirdim.

Sesini hiç çıkartmıyordu ve uyucak gibi duruyordu.

Eve geldiğimizde nisanın uyuduğunu gördüm ve onu taşıyıp yavaşça arabadan çıkarttım. Umarım yarın uyandığında olanları hatırlardı.

Nisanı içeriye geçirip yatağına yatırdım ve üstünü örtüp odadan çıktım. Sanırım ona alışmıştım o yüzden bu kadar çok üstüne gidiyordum.

Salona gidip koltuğa uzandım ve gözlerimi kapatıp dinlenmeye bıraktım.

Nisan
Gözlerimi ağrıyan başımla açmıştım. Etrafıma baktığımda evde olduğumu fark ettim.

Ne olduğunu hatırlamaya çalışırken üstümdeki kısa kıyafete baktım ve en son barda olduğumu hatırladım. Ne olmuştu bana öyle

Yatağımdan yavaşça kalkıp aşağıya indim
Salona geçtiğimde arslanın koltukta uyuduğunu gördüm. İnsan uyurken biraz masum olur ama bu halen aynı.

İnsanlık görevimi yapıp onun üstünü örtmeliydim. Odama gidip İnce bir battaniye aldım ve aşağıya indim.
Umarım şimdi uyanmazdı

Elimdeki battaniyeyi yavaş ve elim titreye titreye üstüne koyacakken dengemi kaybetmemle üzerine düştüm. Bir bu eksikti

Arslan hızlı bir şekilde boğazımdan tutup altına aldı. Sanırım yarı uyanık olduğu için beni tanıyamamıştı.

Ağzımı zorlada olsa açıp "Arslan benim" dediğimde üzerimden kalkıp
"kendini zorla öldürtmeye mi çalışıyorsun aptal " diye bağırdığında
"ben sadece üzerini örtmek istemiştim" dedim koltuktan kalkarak

"belli" dedi beni baştan aşağı süzerek
Üstüme baktığımda kısa elbisemin biraz daha kısaldığını fark ettim. Neden değiştirmemiştim ki

Arkamı dönüp gidecekken "nisan sen birşey hatırlamıyor musun" diye sorduğunda bekleyip
"ne gibi" diye sordum endişeli sesimle
"hiçbirşey" dediğinde bir an korkup düşünmeye başladım ama aklıma hiçbir şey gelmiyor du.
Ne olmuş olabilir ki

"Arslan ben birşey hatırlamıyorum ne oldu ki" diye sorduğumda
"yok birşey üstünü değiştir okula gideceksin ondan sonra ustanın yanına " dedi sinirle

Kafamı sallayıp yukarı çıktım ve duşa gelecekken kıyafetinin üzerindeki kan lekesini fark ettim. Kan lekesinin olduğu yere bakınca benden olmadığını fark ettim acaba arslan mı yaralanmıştı.

Bunu şimdilik düşünmeyi bırakıp duşumu aldım ve kıyafetlerimi giyip salona indim.

Arslanın "saçlarını kurut" demesiyle
"kurutacam da sormam gereken bir şey var" dediğimde tek kaşını kaldırarak "dinliyorum" dedi

"yaralımısın" diye sorduğumda "hayır" dedi kaşlarını çatarak

"sen yaralı değilsen üstümde ki kan lekesi neydi" diye sordum korku dolu sesimle

Arslan bana bakıp "dünki sarhoşluğunun bedeli" dediğinde
"yoksa benim yüzümden birini mi öldürdün" dedim bir adım geri giderek
Kafasını olumsuz anlamında sallayıp "ben değil sen öldürdün" dedi rahat bir tavırla

Gözlerimi kocaman açıp" saçmalama ben kimseyi öldüremem sen yaptın değil mi "diye bağırdığımda

" bana sesini yükseltme ve adamı sen öldürdün, o kadar çok sarhoştun ki elin bile titremedi"dedi bağırarak

"yalan söylüyorsun ben asla öyle birşey yapmam" dedim gözyaşlarımla

"yaptın ve yapmaya devam edeceksin şimdi, okuluna git " dedi acımasız sesiyle

"hayır hayır ben katil olamam" dedim ve yere çöktüm
"kalk dedim sana o adam cezasını aldı. Dün gece sana dokunarak bükük bir hata yaptı. Sen benim karımsın sen arslan demirtaşın karısısın" diye bağırdığında

Ayağa kalkıp "ben senin karın değilim ve asla olmayacam çünkü sen kötüsün, sen acımasızsın ben senin gibi olamam" dedim sinirle

"sen bilirsin, benim isteklerimi yapmaman senin zararına" dedi rahat tavrıyla
"umrumda değil istediklerini yapmayacam ne yapacaksın okula gitmeme izin vermeyecek misin, yoksa beni bir yere mi kapatacaksın" diye bağırdığımda

"hayır ama bunu sen istiyerek yapacaksın ve şimdi sesini kesip usluca okuluna git" dedi.

İçimden okul gitmek yoktu ama burda onun karşısında durup delirmekten daha iyidi

Saçlarımı tarayıp çantamı aldım ve arabaya bindim. Okula geldiğimde arslana bakmayıp arabadan indim ve okula doğru yürümeye başladım.

Burcu beni görüp "nisan iyimisin yüzün bembeyaz olmuş" dediğininde
"birşey olmadı" dedim kısık çıkan sesimle

"peki ama istediğin zaman anlatabilirsin" dediğinde kafamı salladım.

İçimden hiçbirşey gelmiyordu. Resmen şu an bir katildim.

Derslerim bittikten sonra yavaş adımlarla okuldan çıktım ve arslana bakmadan arabaya bindim. Şu an ondan da kendimden de nefret ediyordum.

"şu surat ifadeni değiştir ve bugünkü dövüş dersine odaklan en kısa sürede öğrenmeni istiyorum" dediğinde
"gitmek istemiyorum " dedim kızgın çıkan sesimle

Arslan ani bir fren tutup "bana bak nisan sınırları zorluyorsun eğer dediklerimi yapmazsan daha çok insan ölür ve bunları sen öldürürsün" dedi kararlılıkla