KARANLIK

6

Arkamı döndüğüm sırada arda önüme geçti "geç içeri" diye tekrarladı
"ama" demeden beni içeri itti
"bugün olanları unut" dedi soğuk çıkan sesiyle

Ardından arslan içeri geçip ardaya sert sesiyle "dışarıyı temizle ve daha düzgün adamlar bul yoksa senide gebertirim" diye bağırdı bu kendi arkadaşına bile güvenmiyor tehdit ediyordu.

Yanına gelip eliyle çenemi tuttu ve boynuma baktı ardından çekmeceden krem çıkartıp boynuma sürmeye başladı "iki güne kalmaz iyileşirsin" dedi umursamaz bir şekilde

Şu an yaşadığım durum çok komikti daha dün beni ölüme atan adam bugün yardım ediyordu
"teşekkür ederim" dediğimde anlamamış gibi baktı "krem için" dedim bir dakika boyunca bana ifadesizce bakıp yukarı çıktı.

Bugünün yorgunluğunu kaldırabilirmiyim bilmiyorum bunlar bana çok yabancı, iki gündür burda olmama rağmen hep ölü insanlar gördüm bu yaşadıklarım hiç normal değildi bir an önce burdan gitmem gerekiyordu 

Arslanın merdivenden indiğini görünce ayağa kalkıp karşısına geçtim ve "ben gitmek istiyorum" dedim herzamanki gibi kaşlarını çatıp "ben sana ömrün boyunca burda çalışacaksın demedimmi" diye bağırdığında

"ben burda sizinle yapamam" diye bağırdım onun ses tonunu kullanarak
Kolumdan sıkıca tutup "ben ne diyorsam o birdaha sakın bana bu konuyu açmaya kalkışma"

"bırak kolumu canımı acıtıyorsun" dedim kısık çıkan sesimle
"eğer bir daha bana karşı çıkarsan canın daha çok acıyacak" dedi ve kolumu bıraktı

"Abi" dediğinde arslanla birlikte ardaya baktık "adamlar tamam" dediğinde arslan
"umarım tamamdırlar" dedi
"bu arada almamız gerken bir dosya daha var" dediğinde bana bakıyordu bakışlarımı başka yere çevirince arslan bana bakıp "nisana planı anlat" dedi

"lütfen ben bu işi yapamam" diye yalvarıyordum ama ne fayda umurlarında bile değildim
"arda bari sen beni anla lütfen o adamdan kaçmasaydım bana çok kötü şeyler yapacaktı" dedim gözyaşlarımı serbest bırakarak

Arslan "arda sen planı anlat ben yukardayım" dedi son konuşmayı yaparak
Arslanın gidişini ağlayarak izledim ve çaresizce   koltuğa oturup ardayı dinledim

Yapacağım şeyin geçen yaptığımla tek farkı başka adam olmasıydı

Bu insanlardan nefret ediyorum ve hayatımın sonuna kadar nefret edecem keşke bıraksaydım da öldürselerdi
Verdikleri elbiseyi öfkeyle giyip saçlarımı düzelttim makyaj falan yapmayacaktım delirsin sinirden

Merdivenlerden aşağı indiğimde arda ve arslan aynı yerde birşeyler konuşarak bekliyorlardı arslan bana dönüp kaşlarını çattı "neden makyaj yapmamışsın" dediğinde cevap verecekken midemin bulanmasıyla elimi ağzıma koyup lavaboya koştum ve midemde ne var ne yok boşalttım

Lavabodan çıkarken kapıda arslan vardı "hamilemisin" diye sorduğunda kaşlarımı çatıp "sen ne demek istiyorsun ya saçmalamayı kes ne hamilesi" diye bağırdım o anda başım dönmeye başladı ardından gözlerim karardı.

Gözlerimi açtığımda hastanedeyim karşımda öfkeli bir adet arslan vardı "biliyormuydun" diye bağırdı "neyi biliyormuydum" dediğimde "bana oyun oynama sakın hasta olduğunu biliyormuydun"
"ne saçmalıyorsun ne hastalığı" dedim endişeyle

Arslan sakince "akciğer kanserisin" dediğinde anlamsız bir ifadeye büründüm "nasıl yani"
"yani atlatman çok zor, bugünden sonara özgürsün" dedi ve odadan çıktı

Ben halen ne olduğunu kavrayamamışken o beni bırakıp gitmişti o resmen beni ölüme tek başıma itmişti ondan birşey beklemekte saçma olurdu istediğim şey bu değilmiydi zaten ölmek kurtulmak özgür kalmak peki neden mutlu değilim korkuyormuydum yalnız ölmekten

Odadan çıktığımda ardayla karşılaştım "gidecek yerin varsa seni oraya bırakıyım" dedi ve gözlerini kaçırdı

"gidecek yerim yok" dedim kafamı yere eğerek "sen beni burda bekle ben arslan abiyle konuşurum" dediğinde "hayır boşver ben bulurum bir yer" dedim çünkü gururum onun evine dönmeme izin vermiyordu çünkü istese kendisi kal derdi

Hem ben kimim ki o bana kal desin "herşey için teşekkür ederim" dedim ve çıkışa yönelecekken arda kolumu tutup beni durdurdu "özür dilerim" dediğinde ona bakıp "neden senin bir suçun yok ki bu benim acizliğim" dedim acı bir gülümsemeyle

Kolumu bıraktığında çıkışa doğru ilerlemeye başladım o an kolumu biri çekti ona doğru döndüğümde gördüğüm kişiyle dona kaldım.