KARANLIK

35

Arslan
Ameliyat kapısı açıldığında içerden nisan ve doktorun sedyeyle çıkmasını anlamsız bir şekilde izledim

"ne oluyor lan" diye bağırmamla arda "sakin ol abi" dedi ve bir hemşireyi durdurup
"savaşın ameliyat odasında ne işi var" diye bağırdığında
"arda bey savaş bey bir ciğerini nisan hanıma verdi" dediğinde amerikadan gelen doktorun yakasına yapışıp What do you think you're doing "(sen ne yaptığını sanıyorsun) diye bağırdım

Doktor gözlerini korkuyla açıp" I didn't do anything. "(ben birşey yapmadım herşeyi savaş ayarladı) dediğinde yakasını bırakıp hemşireye" durumları nasıl "diye sordum

" savaş beyin durumu iyi bir kaç saate uyanır ama nisan hanımda henüz tepki yok ve bunun sebebi kanserin beynine doğru ilerlemesi bugün uyanırsa düzelir ama uyanmazsa"dedi ve biraz bekleyip "herşeye hazırlıklı olun" dedi.

Madem iyileşmiyecekti neden bu saçma ameliyatı yaptık ki
"arda gözün o amerikalı doktorun üstünde olsun" diye bağırdım.
"emredersin abi" dedi ve gitti.

Ulan savaş ben sana beni uyutmak neymiş gösterecem
Şu an o kadar çok sinirliydim ki önüme gelen ilk kişiyi dövmek istiyordum.

Nisanı kaybetmekten korkuyordum, o kadar çok korkuyorum ki, uyandığında ne olacağını bile düşünemiyorum

Onu serbest bırakacaktım ama olmuyor ondan nefret ettiğim kadar seviyordum
Ona zarar verdiğim kadar acıyordum

Şu an çaresiz bir şekilde onun uyanmasını bekliyordum, yani imkansızı ilk defa denenmiş bir ameliyatın başarılı olma olasılığı kaçtır ki %1 mi?

Yavaş adımlarla savaşın odasına doğru giderken doktor giyinimli bir adam gördüm ve bunun doktor olmadığına emindim çünkü burdaki bütün doktorları tanıyordum  benden izinsiz yenisi gelemezdi.

Adam beni farketmedi ve doktorun odasına geçip cebinden iğne çıkarttı.

İğneyi serumla karıştıracağı sırada susturucu olan silahımı çıkartıp iğneye hedef aldım ve bir vuruşla iğnenin plastik kısmını paramparça ettim.

Adam neye uğradığını şaşırmıştı elini beline götüreceğinde "eğer elini bir santim bile hareket ettirsen bu sefer İğneyi değil senin beynini paramparça ederim" diye tısladığım da ellerini kaldırıp korkuyla "gitmeme izin ver" dedi.

Ona bakıp korkunç bir gülümseme attım ve telefonumu çıkartıp dışardaki korumalardan birini aradım
"alo hakkı 232 numaralı odaya gel misafirimiz var" dedim ve kapattım.

Silahımı belime koyup adama yumruk attım "seni kimin gönderdiğini söyleyecekmisin yoksa seni misafir edeceğim yerde mi söyletiyim" diye bağırdığımda

"Abi lütfen bırak beni"
"kapat lan çeneni, belli ki misafirimiz olmak istiyorsun" dedim ve kapıda duran hakkıya doğru ittim.

Savaş bir uyansın onunla güzel bir şekilde ilgilenecem.
Savaşın odasından çıkıp nisana doğru gittim ve yoğun bakım penceresinden ona baktım

Bu ameliyat onu yormuş olmalıydı çünkü çok bitkin gözüküyordu rengi sararmıştı sanki,
İyileşirmiydi ki? Bunun için çabalarmıydı.

Neden çabalasın ki ona tekrar acı çektirmek için mi?
Onun canını çok yaktım. Suçsuz olmasına rağmen ona yapmadığım kalmadı aşağladım, bağırdım, hatta bazen el bile kaldırdım.

Ben çok kötü bir insanım, ona yardım edeceğimi söyledim ama ona yaşatmadığım şey kalmadı.

İyileşirse istediği herşeyi yapacam bütün acılarını telafi etmeye çalışacam mutlu olması için elimden geleni yapacam sadece iyi olsun

Neredeyse bir intikam uğruna kurban olacaktı. Bana öyle öğretmemişti ferhat abi, şimdi kemikleri sızlıyordur.

Ferhat abi babamın en yakın arkadaşıydı o beni büyüttü sonra babamın yerini almam için yol gösterdi. Hiç bir zaman mahsunlara dokunma derdi.

Nisana son kez bakıp Amerikalı doktorun odasına doğru gittim.

Arda beni görüp "bir sorun mu var abi" diye sorduğunda
"git savaşın başında bekle suikast girişiminde bulundu biri" dediğimde kaşlarını çatıp "bunu kim yapabilir" diye sorduğunda
"Biliyorum ama burdan çıkıyım öğrenecem" dedim.
"tamam abi" dedi ve gitti. Bende şu doktorun
Kapıyı sertçe açtığımda korkuyla bana bakıp "Is there a problem?"(bir sorun mu var "diye sorduğunda

" He didn't wake up "(uyanmadı) dediğimde bir hemşire gelip
Doctor, he's awake.(doktor bey uyandı) diye bağırdı.

Doktorla birlikte odadan hızlıca çıkıp nisanın odasına doğru ilerlemeye başladık

Doktor içeri geçip benim dışarda beklememi söylediğinde pencereden bakmaya başladım

Gerçektende uyanmış gözlerini açmış etrafa anlamsızca bakıyordu
Doktor onu muayene edip odadan çıktı. Arkasından hemşire çıkıp yanıma geldi
"Arslan bey nisan hanımın durumu şu an iyi fakat birşey hatırlamıyor gibi"

"nasıl yani" diye sorduğumda
"size beyni etkilediğinden bahsetmiştim, yani hafıza kaybı yaşıyor olabilir, bu hafıza kaybı bazen geçici bazende kalıcı olabiliyor" dediğinde anlamsızca bakıp kaşlarımı çattım hiçbirşey hatırlamıyor kim bilir şimdi ne düşünecek
Ne dicem ona, kendimi ne olarak tanıtacam nasıl biri olarak

Nisanın yanına geçeceğim sırada hemşire "Arslan bey ona geçmişini birden anlatmasanız iyi olur travma geçirirse hayatı tehlikeye girebilir" dediğinde kafamı olumlu anlamda salladım ve nisanın odasının kapısını açıp içeri geçtim.

Kapalı olduğu gözlerini yavaşça açıp kaşlarını çattı "sizde kimsiniz" dedi kısık çıkan sesiyle
"tanımadın mı beni" diye saçma bir soru sordum
"kusura bakmayın bey efendi ben hiçbirşey hatırlamıyorum" dediğinde yanındaki sandalyeye oturup elini tuttum "ben senin kocanım nisan" dedim sesizce..

Arkadaşlar lütfen kusura bakmayın bölümlerin geç geldiğinin farkındayım☹️
Elimden bu geliyor 🤷‍♀️