KARANLIK

59

Nisan
Ev önümde cayır cayır yanarken arslana baktım "Arslan evin içindeki anıların "dediğimde sözümü kesip
" kötü anılarımdan başka birşey yoktu bu evde, daha önceden yapmam gerekiyordu bunu "dediğinde arda araya geçip
" Abi işler ne olacak "diye sordu
" iş falan yok bankadan para çekip korumalara maaşlarını ver sonra gönder" dediğinde

"ya ben ne yapacam" diye saçma bir soru sordum o da bana bu kadar saçma bir cevap verdi
"sen benim karımsın yanımda olacaksın" dedi kesin bir kararla

Arda "abi ben" dediğinde
"banane lan senden git evlen hayatına bak" diye bağırdı.
Bak işte bunda haklıydı, bi gitsin ya!

"Evde yandı biz şimdi nerde kalacaz" diye sesli düşünürken arslan bir kahkaha patlattı.

Ona anlamsızca bakarken "benim sadece bir evim yok" dedi.
Doğru herşey bu evi yakmakla bitmiyordu.

Arslan ardaya bakıp"arda bütün karanlık işlerle bağlantıları kes "diye bağırdığında" emredersin abi "dedi ve arabaya binip gitti.

Arslan bana dönüp" sana söz veriyorum artık kötü bir şey olamayacak bizde normal insanlar gibi yaşayacaz "dediğinde
" umarım "dedim ve bütün kötü anılarımı yaşadığım eve son kez baktım.

Arslan elimden tutup" hadi gidelim "dedi ve arabaya bindik
" nereye gidiyoruz"diye sorduğumda "Amerika'ya" dedi gülümseyerek

Orada da kötü anılarım olsada bir kez daha gitmek istiyordum.
"oradamı yaşayacağız" diye sorduğumda.
"hayır ama istersen orada yaşayabiliriz" dediğinde kafamı olumsuz anlamında salladım.

Arslan gülümseyip arabayı sürmeye devam etti. Onun öyle içten gülümsemesini görmek çok nadir ve güzeldi. Ama artık her zaman öyle gülecekti.

Ona gülümser ve dalgın bir şekilde bakarken "Biliyorum çok yakışıklıyım" dedi
utançtan kafamı yola doğru çevirdim.

Havalanında beklediğimizde arabadan inip uçağa bindik.
Kıyafetlerimizi almamamıza rağmen arkamızdan gelen arabadan neredeyse on valiz çıktı. Herşey yanmıştı oysaki..

Uçak kalkışa geçtiğinde derin bir nefes alıp arslana baktım
"korkuyormusun" diye sorduğunda kafamı olumsuz anlamında salladım "ilk defa bindiğimde korkmuştum" dedim.

"açıkçası sen gittiğinde bende korkmuştum dediğinde gülümseyip
" umarım bir daha seni korkutmam gerekmez "dedim.

Amerikaya yetiştiğimizde uçaktan inip bizi bekleyen arabaya bindik arabayı kullanan adamı tanıyordum.

İlk başta bana yardım eden sonra da beni tutsak eden kişiydi. Gözlerimi kısıp adama baktığımda
" yenge özür dilerim vallahi bilmiyordum arslan abinin eşi olduğunu" dediğinde derin bir nefes alıp camdan dışarıyı izlemeye başladım.

Aklıma gelen şeyle "babaannen nasıl" diye sordum
"iyi çok şükür ama sen birden kayboldun diye sana kızgın" dediğinde kaşlarımı çatıp
"ona gerçekte ne olduğunu anlatmadın mı" diye bağırdım sinirle

İnsanların benim hakkımda kötü düşünmelerini sevmiyordum
"kusura bakma yenge babaannem benim ne yaptığımı bilse beni evlatlıktan reddeder" dediğinde
"iyi yapar" dedim kısık çıkan sesimle

Arslan adama bakıp "bir daha seni evlatlıktan reddedecek birşey yapmayacaksın çünkü o pis işlerden ellerimizi çekiyoruz" dediğinde adam kaşlarını çatıp "abi sen ciddimisin" diye sordu tedirgin bir şekilde

Arslan ona ciddi bir bakış atınca "emredersin abi" dedi e yola odaklanmaya başladı.
"isterseniz bizde kalabilirsiniz" dediğinde
Arslan "otele sür" dedi kabaca

En iyisi yaşlı teyzeye gözükmememdi. Otele geldiğimizde arabadan inip içeriye doğru yürümeye başladık ama arslan çok tedirgindi ve sürekli etrafına bakıyordu.

"bir sorun mu var" diye sorduğumda
"yok sadece dikatli ol" dediğinde
"herşeyin bittiğini söyledin" diye bağırdım.

"nisan benim için bitti ama bazıları için bitmedi" dediğinde ne demek istediğini anlamıştım. Biz bitti destekte geçmiş asla peşimizi bırakmaz.

Bize ayrılan odaya geçtiğimizde arslan "sen burda kal ben aşağıyı temizletiyim" dediğinde

Temizlemenin ne olduğunu anlamıştım "ama arslan" dediğimde sözümü kesip "kafanı rahatça yastığa koymak istiyorsan beni engelleme" dedi ve odadan çıktı

İşte başladığımız yerdeyiz birilerini öldürünce daha çok düşman edinyorduk.
Arslanın çıkmasıyla kıyafet dolabından silahlı birinin çıkması bir oldu korkula geri adım atıp çığlık atacakken "yerinde olsam bağırmayı denemezdim" dedi.

Derin bir nefes alıp "benden ne istiyorsun" diye sordum sakince
"güzel soru hiçbirşey" dediğinde kaşlarımı çatıp
"o zaman dolabın içinde ne işin var" diye sordum.

"ben birşey istemiyorum küçük kız ama birilerinin damarına fena basmışsın" dediğinde "anlamadım" dedim kısık çıkan sesimle
"kendimi tanıtmak istiyorum ben kiralık bir katilim ve hiç bir işimde başarısız olmadım" dedi sanki çok güzel bir şey yapmış gibi

"peki öldürdüğün insanlar masumsa" dediğimde
"kimse öldürülecek kadar masum değil" dedi
"ama ben masumum" dedim heycanlı bir şekilde
"masum olsan ben burda olmazdım"
"Bak anlaşabiliriz sen beni öldürme sana istediğin kadar para verebilirim" dediğimde silahı indirip yatağa oturdu ve "demek zenginsin" dedi

"emin ol senden fakirim" diye içimden söyleyecekken yanlışlıkla dışımdan söyledim.

Kiralık katil kaşlarını çatıp "benimle dalga mı geçiyorsun" diye bağırdı.
"hayır hayır sadece eşim zengin ama sahte eşim" dedim hızlı bir şekilde.

"ilginç küçük kız hikayeni merak ettim şimdi" dediğinde onu oyalamak için "müsaitsen anlatabilirim" dedim

Adam bir kahkaha atıp silahı indirdi "tabi müsaitim anlat" dedi.
Şu an o kadar saçma bir durumdaydık ki arslan görse deli olurdu.