Nisan bağcı ve arslan demirtaşın hikayesi...
Nisan acılara rağmen güçlü durmaya çalışan bir kızdı ailesinin şiddetine rağmen ayaktaydı ta ki birgün dayanamayıp tanımadığı bir adamın arabasına binene kadar
Ya o adam kötüyse..?
Başlangıç: 22 ocak 202...
Arslan "nisan bak ben daha önce de sana bunu açıklamıştım ben öyle biriyim" "o zaman beni serbest bırak"dediğinde sinirlenip "nereye gideceksin gidecek bir yerin bile yok" diye bağırdım "sen babamı öldürmeseydin gidecek yerim olurdu" dediğinde daha fazla sinirlenip "lan aptal ben seni babanın elinden kurtardım seni öldürüyordu" diye bağırdım
"yalan söylüyorsun ben artık sana inanmıyorum" dediğinde "inanma, ama şunu bil ki benim iznim olmadan burnunu bile dışarı çıkartamazsın" diye bağırdım ve odadan çıktım.
Nisan Hem yalancı hem küstah hem de acımasızdı ben bu adama nerden bulaştım. Ben daha kendimi bile doğru düzgün tanımazken ona nasıl güvendim.
İyileşir iyileşmez ondan kurtulmalıydım ben bu tutsaklığa dayanamam
Kapının sertçe açılmasıyla olduğum yerde sıçradım Arslan gelmişti. Bunun derdi ne öyle "eve gidiyoruz" dedi umursamaz bir ses tonuyla "ben gelmiyorum" dediğimde sahte bir gülümseme atıp "her zaman öyle diyorsun ama sonuç geliyorsun" dedi ve beni taşımaya yelteneceği sırada
"uzak dur benden" diye bağırdım ama beni dinlemeyip taşıdı ve hastaneden asık suratlı çıkartıp arabaya bindirdi.
Eve geldiğimizde etrafta daha fazla adam olduğunu fark ettim. Bu adam hiç akıllanmayacaktı.
Arabanın kapısını açıp beni taşıdı ve odasına çıkartacağı sırada "ben orda yatmam" dedim kaşlarımı çatarak "nedenmiş o" dedi dalga geçerek "çünkü iğrenç bir oda boğulacak gibi hissediyorum orada"dediğimde kaşlarını çatıp inadına o odaya geçirip gözlerimin içine baka baka yatağa bıraktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" sen dinlen ben birazdan gelirim "dedi ve odadan çıktı. Gelmese iyi olurdu çünkü canımı çok sıkıyordu istemediğim herşeyi yapıyordu.
Bir an önce iyileşip ondan boşanmalıydım belki ondan boşandıktan sonra beni serbest bırakırdı.
Kapı açıldığında içeri girenin arslan olduğunu tahmin ettiğim için kafamı başka yöne doğru çevirdim
"nisan" dediğinde arslanın sesi olmadığı için yabancı gelen sese döndüm "beni hatırladın mı" diye sorduğunda kafamı olumsuz anlamında salladım "ben savaş hani doktor olan" dediğinde arslanın arkadaşlarından biri olduğunu anladım
"maleseef hatırlayamadım" dedim sesizce "sorun değil sen iyisin değil mi" diye sorduğunda
"hayır ben burada iyi değilim lütfen beni çıkart bu evden" diye bağırdığımda "gidecek yerin yok ki" "Arslanla aynı şeyleri söylemeyi kesin" diye bağırdığımda "Arslan abiyi neden sevmiyorsun ki" "çünkü o katil ve acımasız biri" dedim kısık çıkan sesimle
"nisan o senin için ciğerini verecekti" dediğinde kaşlarımı çatıp "o böyle bir şey yapmaz yapmamış zaten Allah bilir kimi öldürüp ciğerini almıştır " dediğimde
"Arslan abi kimseyi bunun için öldürmedi kendisi verecekti ama ben onu bayıltıp yerine geçtim" dediğinde yanlış bir şey söylemiş gibi gözlerini kapatıp
"yani sen" dediğimde "Arslan abi iyi biri" dedi ve odadan çıktı.
Bu neydi şimdi arslan benim için ciğerini verecekti ama arkadaşı gelip verdi. Düşüncerimi bozan arslanın kapıyı açması oldu.
Ona dikkatlice bakıp bana ciğerini verecekmiydi gerçekten diye geçiriyordum içimden "ne bana aşık mı oldun" dedi küçümser bir sesle Kendime gelip "hayır sadece" dedim ve sustum
Ne dicektim ciğerini bana sen mi verecektin inanmam falan mı "her neyse umarım savaş beni sana tanımıştır" dediğinde savaşın onun hakkında sadece iyi biri olduğunu söylediğinden mi bahsediyordu.
"Onun dediğine göre senden korkmalımıyım"diye sordum tepkisini ölçmeye çalışarak " korkmuyormusun"diye sordu tek kaşını kaldırarak
Onun kanlı gömleğini gördükten sonra, evet korkuyordum ama bunu belli edip tatmin olmasını istemiyorum "korkmuyorum" dedim gözlerimi kaçırarak
"iyi o zaman madem ki bana alıştın önünde istediğim kişiyi öldürebilirim" dediğinde gözlerimi korkuyla açıp "katil" dedim.
"istediğini diye bilirsin" dediğinde kapı tıkladı. Arslan soğuk sesiyle "gel" dediğinde arda içeri geçti.
"Abi konuşmamız gerekiyor" dediğinde "sorun değil burda konuşabiliriz" dedi bana bakarak
"Abi yılda bir kez olan ülkeler arası kafes dövüşü bu yıl türkiyede" dediğinde gülümseyip "çok iyi" dedi
Bunun birde kafes dövüşümü vardı
"ne zaman" diye sorduğunda "Abi buna biraz sinirleneceksin ama her yıl kazandığın için sana haber vermek istememişler ben son anda öğrendim" dediğinde arslan kaşlarını çatıp
"onlara kimin patron olduğunu gösterecem" dedi.
Bir bu eksikti birde dövülerek adam öldürecek Umarım iyi pataklarlarda aklı başına gelir
Düşüncerimi bozan arslanın "nisan da gelecek" demesiydi. "asla gelmem" dediğimde "sana sorduğumu hatırlamıyorum hem biraz hava alırsın" dedi göz kırparak
Bu neydi şimdi resmen benimle dalga geçiyordu, istediği herşeyi yaptırıyordu
