Nisa
Bu adamın dayak yiceğini sanmıyorum ama umarım iyi bir dayak yerArslan odadan çıkıp başka bir odada yatmaya gitmişti. Beni başka odaya alacağına kendisi gitmişti.
Benim dediğimi yapsa ölürdü sankiBugünün yorgunluğunu unutmak için gözlerimi kapatıp kendimi uykunun kollarına bıraktım...
Gözlerimi adımın seslenmesiyle açtım. Arslan karşımda durup "hadi kahvaltıya ilacını içmen gerekiyor" dediğinde kaşlarımı çattım
Bu adamı anlamakta güçlük çekiyordum
İstediğimi yapmıyor ama iyileşmem için elinden geleni yapıyordu.Beni taşımak için yelteneceği sırada "ben yürürüm" dedim
Kendimi yavaşça kaldırıp ayağımı yere koydum. Kalkacağım sırada ayağımın karıncalanmasıyla düşeceğim sırada arslan belimden tutarak düşmemi engelledi."uzun süredir ayağına basmıyorsun düşseydin dikişlerin patlardı" dedi sinirle
Gözlerimi istemsizce arslanın gözlerine gitti endişeli bir şekilde bana bakıyordu bu endişe de neyin nesiydi böyle
Düşüncerimi dağıtan arslanın "ne bakıyorsun öyle" demesiydi
Öküz! Ne olacakMecburen arslanın yardımıyla aşağı inip kahvaltıya oturdum
"bugün ne yapmak istersin" diye sormasıyla ona şaşkınca bakıp "burdan gitmek" dedim.Arslan bu dediğime bıkmışcasına oflayıp "belliki dışarı çıkmak istemiyorsun" dediğinde
"yok çıkalım lütfen" dedim hızlıca
Bana bakıp alayla güldü bu hareketinden nefret ediyordum."sahile gidelim mi" diye sorduğumda "tamam o zaman kahvaltını yap ve ilaçlarını iç" dedi emir vererek
Kafamı olumlu anlamda sallayıp hızlıca kahvaltımı ettim ve uzattığı ilaçları içtim.
"beni yukarı alabilirmisin üstümü değiştirmem gerekiyor" dediğimde bana destek olarak yukarı çıkarttı.
"istersen giyinmende yardım edebilirim" dediğinde kaşlarımı çatıp "dışarı çıkarmısın" diye bağırdım.
Gülümseyip göz kırptı ve odadan çıktı. Utanmaz ne olacak
Topallayarak dolaptan çıkarttığım kısa çiçekçi elbisemi giyip aynanın yanındaki uzun saçlı peruğu taktım.
Saçlarım hafif çıkmıştı ama hoşuma gitmiyordu.
"Arslan ben hazırım" diye bağırdığımda kapıyı açtı
Ne yani koskoca arslan demirtaş kapıda mı bekledi hiç güleceğim yoktu.Bana bakıp kaşlarını çattınca hoşuma gitmeyecek birşey söylüyeceğine emindim.
"bu elbise neden bu kadar kısa" diye sorduğunda oflayıp "bunada mı karışacaksın" dediğimde"bu günlük böyle olsun" dedi ve kolumdan destek vererek arabaya doğru gittik. Neyseki sorun çıkartmadı.
Arabaya binip sahile geldiğimizde arabadan inip bir banka oturduk
Derin bir nefes alıp güzel havanın tadını çıkartmaya başladım.Buraya çok ihtiyacım vardı.
Kim bilir ne zaman tekrar buraya gelecektim "nisan" arslanın adımı seslenmesiyle ona döndüm"Ben buraya ilk defa gündüz gelip oturdum" dediğinde şaşkınca ona baktım
Hangisine şaşayım ilk defa gündüz oturduğuna mı yoksa bana itraf ettiğine mi?"niye şaşırdın ki ben gecelerin adamıyım" dediğinde gözüm karşıdan gelen dondurmacıya takıldı.
"o zaman bir ilk daha yap ve bana dondurma getir" dedim.
Tamam belki ona karşı biraz ters davranıyorum ama onun yaptıklarını düşününce vazgeçiyorum.
Arslan ayağa kalkıp dondurma aldı ve bana uzattı. Dondurmayı hızla önünden çekip iştahla yemeye başladım.
Onun bana baktığını gördüğümde canının çektiğini düşünüp dondurmamı ona uzattım.
"canın mı çekti" diye sorduğumda"bilmediğim bir tad olduğunda canım çekmez" dedi.
Ne yani hiç dondurma yememişmiydi "gerçekten hiç dondurma yemedin mi" diye sorduğumda kafasını olumsuz anlamında salladı.
"al tadına bak" dedim ve dondurmayı ona yaklaştırdım"
İstemiyor gibiyidi o geri gittikçe ben daha fazla yaklaştıryordum en sonunda elim hakimiyetini kaybedip dondurmayı arslanın yüzüne sürdümGözlerimi kocaman açıp dondurmayı geri çektim sanırım bugün benim sonum olacaktı
Arslanın silah çekmesini beklerken cebimden çıkarttığı mendille yüzünü sildi
Bu da bir ilk sonuçtaKafamı yere eğip "özür dilerim" dedim
"önemli değil" demesiyle kafamı kaldırıp ona baktım bu arslan mıydı gerçekten"bugün başka ne yapmak istersin" diye sordu cidden bu fazlaydı neden birden bire iyi birine dönüştü
"Bilmiyorum senin yapmak istediğin ama yapamadığın bir şey yok mu" diye sordum
"ben istediğim herşeyi yaparım" dediğinde beklendik bir cevap olacağını biliyordum."bana kendini anlatırmısın" diye sorduğumda
"ben sana kendimi anlatmıştım" dediğinde anlamsız bir bakış atıp "anlatmadın" dedim"hatırlamıyor olabilirsin" dediğinde anlatmak istemediğini anlamıştım.
"hadi kalkalım artık akşam için hazırlık yapmamız gerekiyor" dedi.
"gerçekten beni götürecekmisin" diye sorduğumda
"evet" dedi umursamaz bir ses tonuylaDaha fazla ısrar edip yorulmak istemiyordum inadı tuttu bi kere
Arabaya binip eve doğru sürmeye başladı.Yol boyunca sesizliğimizi koruyup eve geldiğimizde arda bizi kapıda bekliyordu.
"Abi hazırlanman gerekiyor" dediğinde arslan kafasını sallayıp bana baktı
"sende gel" dedi. İtraz etmeyip onu takip etmeye başladım.Eve geçip odasının iki kapı ötesindeki odaya geçti.
Bende onunla beraber geçtiğimde gözlerime inanamadım
burada bir sürü spor aleti vardı. Ve bir kum torbası.Arslan ilk ısınma hareketlerini yapıp sonrada kum torbasına bütün gücüyle yumruklarını indirmeye başladı.
Bir süre sonra darbeleri kaldıramayan kum torbası paramparça oldu. Eğer bu kum torbası böyle oluyorsa karşısına geçecek adamı düşünemiyordum.
"ne hemen korktun mu" demesiyle
"ne korkacam" dedim omuz silkerek.
Arslan yeni bir kum torbası taktırıp yumruklamaya devam etti.Bense izlemekten yorulmuş bir şekilde yere çökmüş ona bakıyordum
Neredeyse akşam olacaktı. Bu adam hiç yorulmaz mı?"Abi zaman geldi" demesiyle ardaya döndük
Umarım polisler baskın yapar.Arslan son yumruğunu kum torbasına geçirince diğeri gibi paramparça oldu.
"hadi gidiyoruz" dedi
Kalkmam için bana yardımcı olup koluma girdi ve arabaya bindirip şöför koltuğuna geçti.Bir saatlik yolun ardından arabadan inip koskocaman bir evin içine girdik
Ya da ben dışardan ev sanıyordum çünkü içerisi tam bir ringti ve ringin etrafı insanlarla doluydu
Türkünden, rusuna her türlü insan vardı ve arslanı gördüklerinde Türkler sevinmiş yabancılarsa sinirlenmişlerdi.Bize ayrılan locaya geldiğimizde "sen burda otur birazdan arda ve doktor gelecek" dedi ve gözden kayboldu.
Merhaba arkadaşlar 😊😊
Bu bölümü diğerlerinden az da olsa uzun yazdım
Umarım beğenirsiniz ☺️☺️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK
General FictionNisan bağcı ve arslan demirtaşın hikayesi... Nisan acılara rağmen güçlü durmaya çalışan bir kızdı ailesinin şiddetine rağmen ayaktaydı ta ki birgün dayanamayıp tanımadığı bir adamın arabasına binene kadar Ya o adam kötüyse..? Başlangıç: 22 ocak 202...