2.Bölüm: 'Asalar Değil Yumruklar Çalışsın'

4.5K 217 111
                                    

Merhaba yeni bir bölüm ile karşınızdayım. Keyifli okumalar! Yorum ve oylarınızı bekliyorum.

Not : Narcissa, normalde çapulcuların bu döneminde mezun olmasına rağmen benim hikayemde onlarla aynı yaşta.

Sabah zorla uyandırıldım. Evet ben her sabah zorla uyandırılırdım. Ama bu sefer derse geç kalmış olmalıydık ki James beni 8.9 şiddetinde sarsarak uyandırıyordu.

"Noluyo be ? İmdat adam lanetliyorlarrrrr, asam nerde benim !" diye feryat edip gözlerimi açtım.

James " Pati kalk saat 9 olmuş KSKS'ya geç kaldık. Bugün Lily ödevini sunacak."

Oflayarak " Aha ben de bu bin tane ders kaçırsa umrunda olmaz niye önemsiyor demiştim meğer amaç Lily'miş. Her zamanki gibi." Dedim.

James ben konuşurken hazırlanmaya başlamıştı."Konuşmayı keste kalk, bari yarısına yetişelim." Kalkıp banyoya girdim sonra da giyinmeye başladım.

"Aylaklar nerede ?" James sinirle soruma cevap verdi.

"Onlar ortalıkta yok. Eğer bizi uyandırmadan gittilerse fena olur. "

"Aylak bu aralar manyakta. Kılkuyruğa noluyo ? "

"Aman boşver öğreniriz hadi koş!"
Tabi bunu dedikten yaklaşık on dakika sonra çıktık. Çünkü saçımı düzeltmem lazımdı.

"Ne olur bir gün düzeltmesen yani ? "

James kapının eşiğinde kollarını göğsünde birleştirmiş bir şekilde feryat etmişti. Bilmiş ifademi takındım.

"Senin gibi dağınık mı gezeyim ? Ayrıca beni görünce günü aydınlanan insanlar var. Hımm mesela bütün kızlar. İmajımı bozamam. Onları da mahrum edemem."

James yapmacık bir şekilde tatlı tatlı baktı.

"Ne kadar da iyi kalpli ve yardımsever." Eski ifadesine geri döndü."Egoda tek yarışabileceğim kişisin Bay Black hadi konuşma da koş!"

Koridoru koşarak geçtik. Laf atanlar olsa da şu an umursamamak zorunda kaldım. Yoksa laneti onlardan değil Jamesten yerdim. Zaten onları çıkışta hallederim. 'Sıkıntı değil' diyerek sınıfa daldık. Ama gerçekten daldık. Ki hızımızı alamayıp masaya tosladık. Bütün sınıf gülmüştü.

James'e fısıldayarak " Benim bir imajım var demiştim ve sen beni at adam gibi koşturuyorsun!"

James beni umursamayarak profesöre durumu anlattı.

"Profesör kusura bakmayın. O kadar ders çalışıyoruz ki nerdeyse sabah yattık. Bu nedenle geç uyandık ama bir baktım ki Sirius ateşler içinde. Lanetlenmiş olduğunu düşündüm. Onu iyileştirecek büyüyü bulayım derken geç kaldık."

James'ın yalanına şaşırmadan baktım. Çünkü biz her daim her türlü durumdan kurtulmak için çözüm -genelde uydurma- bulurduk. Bu da prensip meselesi.

Profesör bıkmış bir ifadeyle " Tamam geçin. Bugün geç kalan kalana. Neyseki çok geç kalmadınız daha malzemeleri hazırlıyoruz. Şimdi de Miss Evans ödevini sunacak. Sonra derse geçeceğiz Bu arada Mr Black geçmiş olsun."

Profesöre 'sağolun' anlamında yapmacık bir gülümseme ile cevap verdim. Bu sırada Slytherinler istediği tepkiyi alamamışçasına bakıyorlardı. KSKS ve İksir derslerimiz -ne yazık ki- onlarla ortaktı.

Avery yine Sly arkadaşları Narcissa ve Collins'in yanına geçmişti. Yeşillerin arasında tek kırmızılı olarak dikkat çekiyordu. Ona 'küçümseyici ve sinir edici' bir selam verip yerime oturdum. Yüzüne baktığımda amacıma ulaştığıma sevindim.

Lyraus ||The Marauders (Sirius Black)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin