Lyraus ||The Marauders (Sirius Black)

30. Bölüm: Çiçekler

Selamın aleykümmm canım yb atmak istedi hadi iyi okumalar!

Medya baya alakalı bölümle ama neyse lfldldldl

Hailey's

Dün gece Slytherin ortak salonunda yapılan kutlamalardan sonra -ortak salona dörtte döndüğüm için- bir gün boyunca uyumayı düşünüyordum ki erkenden uyanmak zorunda kaldım. Tabii o da gıcık kızılın bütün perdeleri ve pencereleri neşeyle şarkı söyleye söyleye açarak gözüme bütün güneş ışınlarını sokmasıyla oldu.

Gözlerimin biri kapalı diğeri açık bir şekilde kafamı gömdüğüm yastıktan kaldırdım ve söylendim.

"Uyuyorum görmüyor musun ?"

Evans bana bakmadan aynanın önüne geçti ve saçlarını yapmaya başladı.

"Uyanma zamanı geldi ama."

Sanırım Potter ile çıkmaya başlamıştı. Aman harika. Bir de bunun mutluluğuna katlanmak zorunda kalacağım.

"Uyanma zamanımın gelip gelmediğine kendim karar verebilirim."

Bana baktı ve gözlerindeki parıltıyla, gülümseyerek cevap verdi.

"Artık sinirlerimi bozamazsın Avery. Çünkü ben çok mutluyum."

O hayal dünyasına dalarken doğruldum ve ona doğru döndüm.

"Potter'la kavuşman bana yaramadı."

Beni umursamayarak şarkısını mırıldanmaya ve saçlarını yapmaya devam etti.

"Sen de biraz mutlu olmayı dene Avery'cim. Gülmek güzel bir duygu. Böyle soğuk ve kaknem durunca havalı olmuyorsun."

Ben soğuk mu duruyorum ? Hayır, sadece mesafeliyim. Aslında iyiyimdir. Bence.. Off ne diyorum ben ya ?

Sonra uyku sersemi olmamdan mı kaynaklanıyor, yoksa iyice mi kafayı yedim bilmiyorum ama o soruyu sordum.

"Güldüren biri olmadığı sürece nasıl gülebilirim ?"

Kızıl büyük bir şokla ve anlamamazlık ifadesiyle bana döndü. Ben de ne dediğimi bilmiyorum ki.

Ona bakmadan hızlıca giyindim ve hemen kahvaltıya inmek için çıktım. Ben inerken Evans herkesi tek tek uyandırmış, benim gibi uyku sersemi olan arkadaşlarına çapulcuları anlatıyordu, sonra da birden ders anlatmaya başladı. Sabah sabah. Manyak mıdır nedir ?

Ama kahvaltıya inmeden, tuvaletlerden birine girdim. Ve aynada gördüğüm görüntüyle korktum. Narcissa, Regulus, Jason ve Allen kötü gözüktüğümü söylemişti de bu kadarını beklemiyordum.

Üç haftadır antrenmanlara koşturmaktan doğru düzgün yemek yiyememiştim. Ve fazla kilo vermiştim. Canım bir şey yemek istemiyordu. Bir şey eksik gibiydi.

Aynadaki görüntüme inanamadım. Bembeyazdım ve çökmüş gibiydim. Kendimi bu kadar yormamalıydım. Bir an önce kahvaltıya inip karnımı tıka basa doyurmayı düşündüm. Düzensiz değil düzenli.

Aklıma gelen o anla gülmeye başladım. Dün Jason ve Severus' un saçlarını görünce gülme krizine girmiştim. Ama nasıl olduğunu öğrenince aşırı derece sinirlendim. Hesabını sormak çok iyi olabilirdi ama Black ile yanyana gelmeye dayanamıyorum.

Acaba maçta ne yapacağım ? Yarın. Bugün bir antrenman daha var. Neyse, ben çok iyiyim ve başaracağım.

Slytherin masasının büyük bir kısmı boştu. Dünkü kutlamadan dolayı olmalıydı. Ben de çok şişe dikmiştim. Bu saatte uyandığım için de başım zonkluyordu. Erkenden uyanmaya aşık olan Narcissa bile yoktu ki bizimkiler olsun. Hala uykuda olmalılar.