Lyraus ||The Marauders (Sirius Black)

47.Bölüm: "Neden sırıtıyorsun Sirius ?"

Kitabı gördüğümüz an almamakla hata yapmıştık. Ve şimdi Snape'in elindeydi. Öfkeyle söylendim.

"Niye almadık ki onu ?"

Remus sinirle iç çekti. Ve kolunun üzerine kafasını yavaşça ağaca koydu.
"Bilmiyorum pati bilmiyorum."

Remus tekrardan mırıldandı.
"Snape'ten nasıl alıcaz ?"

Ben de aklıma gelen ve uzun zamandır yapmak istediğim fikri söyledim. "Buldum. Ben gidip Snape'yi ısırayım. Siz de görünmezlik pelerini ile koşup alın."

Remus kafasını kaldırdı ve tekrardan sordu. "Zor kullanmadan nasıl alıcaz ?" James ve Peter ise bana gülüyordu.

"Nee ? Bence gayet mantıklı."

James sessizce fısıldadı. "Ben Lily'nin kılığına gireyim. Böylece kitabı hemen verir."

Remus göz devirerek cevap verdi.
"Lily istesin o zaman." 

James gözlerini sonuna kadar açarak 'sen ne dediğinin farkında mısın aylak' bakışı attı ve söyledi. "Lily ile onu muhattap etmek mi ? Siri'nin fikrini uygularım yine de onu yapmam." Bu sefer ben gülüyorken, Remus gözlerini devirdi. Peter yumruğunu sıkarak fikrini sundu.

"Bence zorla alalım." Ben Peter'ı onaylarken James ortaya atıldı.

"Buldum. Beni dinleyin."

......

James'ın fikri çok mantıklıydı. Uygulamaya koyulduk.

"Bombarda maxima!" asamla arkalarındaki ağacı patlattım. Yanmaya başladı. Korkmuşlardı. Asalarını eline alarak etrafa bakmaya başladılar.

"Noluyo be ?" Collins korkuyla sendelemişti. Snape bir hareketle ağacı söndürdü. Ve mırıldandı.

"Gidelim buradan."

"Snape orada geyik var. Ben geyiklerden korkarım." Collins çatalboynuzlu bir geyik görmüştü. Sırıttım. James koşarak yanlarına geliyordu.

Snape sinirle kaşlarını çattı. "Gerçekten geyiklerden korkar mısın ?"

"Özellikle üzerime koşarak gelenlerden."

O sırada Remus görünmezlik peleriniyle birlikte kitabı Snape'in elinden çekti.

"Heyy noluyor ?" Snape kitabı bırakmıyordu. Remus en sonunda güçlü bir şekilde çekmeyi başardı.

"Snape, kitap..... yürüyor." Snape şok içinde bakıyordu. Kafasını olumsuz anlamda salladı.

"Hayır uçuyor." Collins saçlarını karıştırdı ve korkuyla karışık bir şekilde güldü.

"Merlinin sakalı adına. Bu ne saçma bir an ? Kitap uçuyor. Bir geyik üzerimize koşuyor. Ve kocaman bir köpek hırlayarak yanımıza geliyor."

Remus sırtıma atladı. Ve uzaklaşmaya başladık.

Snape sakin olmasını söyledi. Ardından o cümleyi. "Gitmemiz gerek Collins."

********

Bahçede oturuyorduk. Ben etrafı izliyordum, Remus ise bitkiye toprak ekliyordu. Dün gece yasak ormanda olduğumuz için çalışamamamıştık. Ama bugün çalışmamız gerekiyordu. Süremiz iyice azalmıştı. Hafif yağmur çiseliyordu.

"Bizimkileri dersten sonra hiç görmedim nerede onlar?" Remus'un sorusunu cevapladım.

"Sen kütüphaneye gittikten sonra Lily James'ı çağırdı. Jamesta hırslandı fark ettiysen, o yüzden hemen kabul etti. Ortak salona gittiler. Peter'ı da Mary ve Kate zorla yanına aldı."