Çıkan gürültünün ardından Demir ve demet büyük bir korku içinde çıkmışlardı yukarıya.
-Belizz? annecim?Demet mira'nın odasına girdiğinde yerde yatan kızıyla büyük bir çığlık atmıştı.
-beliz. annecim.Yere çöktü ve kızını dizine yatırdıı. yerde miranın parfümleri ve belizin başındaki kan ile kendinden geçmişti demet.
-kızıma bir şey oldu. öldü kızım demir. bir şey oldu.
-abla sakin.! bir şey yok abla kendine gel.Kendinden geçen demeti hafif hafif tokatlıyordu demir. oda telaşlıydı fakat beliz'in başındaki ufak bir şeye benziyordu.
-abla kendine gel nolur.. belizi hastaneye götürelim. sen kendine gelemzsen götürmem lütfen. ablaaa.
Demir büyük bir hızla belizi kucağına alıp arabaya bindirdi.
-a ahh belizz. ne oldu ona?Telaşlı demirin önünü kesen tanımadığı bir kızdı.
-beliz. beliz düştü. ablam yukarda onu.. onu almam lazım.Demirde telaşlanmıştı. tirtir titriyordu.
-ben belizin yanındayım demet ablayı getir hadi.
Demir düşünemiyordu yukarı çıktı ve yarı baygın sayıklayan ablasına baktı. miranın sehpasının üzerindeki kolanyağını ablasına koklattı. demet kendine gelmişti. demir hızlı hareket ediyordu ama tirtir titriyordu.
-kızım .
-abla beliz arabada hadi.Titreye titreye aşşağıya indi demet ağlıyordu.. çok ağlıyordu. Zaten demeti kan tutardı bir de anneydi ki el titremesi korkusu bundandı. Arabaya kızının yanına bindi.sinem farkında olmadan dalmıştı konuya oda arabadaydı. demir arabayı sürerken telefonunu çıkardı.
-abim. abimi arayın. yada diyarı. birini arayın..
Elindeki telefonu sinem aldı.
-ne diye kayıtlı?
sinemde telaşlıyd. demet kendini salmıştı çok telaşlanmıştı.
-Doruk Abim.
Sinem rehberden bulduğu doruk yazısını aradı. doruk'a haber verdi.
-sakin olun bi. sende sakin ol bak araba kullanıyorsun.
Haklıydı sinem. demir biraz daha sakinleşmişti.demette öyle. beliz, baygın yatıyordu.
-kızımın başı kanıyor demir.
-abla raf başına gelmiş o yüzden. sakin ol lütfen.
-Enişteni ara demir.
sinem elindeki demirin telefonunun tuşunu açtı.
-ne diye kayıtlı?
-trk diye.
- trk mi?
-eveeet.! Hadii.!Demir eniştesini sevmediğinden sadece trk diye kaydetmişti. tarık bile yazmamıştı, bırak enişteyi. sinem bu sinirli adama aldırış etmeden buldu "trk"yi
***
-Ne olacak şimdi kızıma?
-Abla bir şey yok.!Demir ablasına sesini yükseltmişti. bu sırada doruk ve mira da girmişti hastaneden.
-nerede beliz? ne olmuş?
-abla kendine gel sende. neler oluyor ?
Demir herkesi susturacaktı.
-bir saniye hepniz sakin olur musunuz?Doruk, demet sinem ve mira demire bakmışlardı.
-beliz mira'nın odasındaydı. parfümleri koyduğu raf devrilmiş. muhtemelen parfüm şişesi geldi kafasına ve başı kanadı. şimdi haber gelecek biraz sakin olur musunuz?
-kızıma birşey olmasın demir.
-Ay abla neden olsun.!
-siz?
Sinemi soruyordu doruk. demetin başındaki tanımadığı ve telefonda konuştuğu yabancıyı.
-telefonda sizinle mi konuştuk?
-evet ben sinem. demet ablayı o halde görünce, çok da telaşlıydılar. bende geldim.gerçi önemli bir şey görünmüyor ama telaşlandılar elbette
-sağolun.Sinemde hemşireydi. biraz daha sakinleşen ailenin yanına içeriden hemşire gelmişti.
-kızım iyi mi?
Bu sırada koşarak yanlarına gelen kişi tarıktı. demet korkulu gözlerle baktı kocasına.
-nerde kızım?hemşire sakince konuşmaya başlamıştı.
-sakin olun. beliz iyi. başında sıyrık var kan o yüzden.
-kan mı.!Tarık gür sesiyle hastaneyi inletmşti. Kötü bir koca olabirdi fakat kızına zarar gelir diye delice korkar Beliz'i çok severdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Arslan Bey'in Çocukları 'FEDA' 19/2020
General Fiction'Ben size hayatımı Feda etmeye razıyım '