Arslan Bey'in Çocukları 'FEDA' 19/2020

31.Bölüm(Yangın!)

Biricik korkuyla bakmıştı. Bakkal sami amcaların evi yanıyordu. doruksa üst kata koşmuş yangın söndürme tüpünü eline aldığı gibi aşşağıya inmişti.

-itfaiyeyi aradınız mı?
-aradık hala gelmiyor!
-içeride birileri var mı?

Kimin ne söylediği belli olmadığı o sıralarda mahalle abileri ummalı bir çalışmayla yangını söndürmeye çalışıyorlardı.

-içerde biri var mı sedefler nerede?
-bilmiyoruz kızım bilmiyoruz yoklar hiçbiri.

Titreyen elleriyle biricik sedefi aramıştı.
diyar abisine ve kardeşlerine korkuyla bakarken evin nasıl cayır cayır yandığına dehşetle bakıyordu. gözlerindeki yaşın kimse farkında değildi.

-nerede kaldı itfaiye, ambulans gelecek mi ya içerdelerse.

Kimsenin ne dediği anlaşılmıyordu.

-abii, dikkat edin nasıl söndüreceksiniz uzak durun lütfen!

Biricik ağlayarak konuşmuşsa da biran da diğerleride bir fayda bekledikleri işten vazgeçmeyeceklerdi. mahalleli olmak bunu gerektirirdi, birinin en ufak birşeye olduğunda hep beraber yardım etmeyi.f
Kaldı ki gerçekten büyük bir şeydi.
bu kezde evden hızla çıkan Aliydi. elindeki yangın söndürücüyle beraber.

-anne girin içeriye siz.
Ali son uyarısını yapmış hiç beklemeden oda iş koşmuştu.

Diyar ağlayan biriciki biraz olsun sakinleştirmek istemişti ona sarılsada biricik çok ağlıyordu. kaldıki diyar kendi göz yaşlarının farkında değildi.

-açmıyor diyar hiç biri açmıyor kesin evdeler uyuyorlar mı? boğulmuşlarmıdır gazdan?

-hayır canım evde değillerdir belkide sakin ol.
-nerede olacaklar evdelerdir ebette.

Miran koşarak gelmişti bakkaldan.

-sami amcanın dükkanı kapalı haliyle orada kimse yok.
-nerede kaldı bu itfaiye nerede!

Herkes isyanlardaydı. gerçekten çok gecikmemişmiydi bu itfaiye.

-ali yangının ters yönüne doğru sıkıyorsun değil mi?

Herkes bir şey söylüyordu. yangının çevreye verdiği zarar mahalleli tarafından durdurulmuştu ama evi söndürmeye ellerindeki yangın tüpleri nasıl yetecekti. yangın dahada büyüsün istemiyorlar defalarca kez 110'u arıyorlardı.

-evin diğer tarafınada geçecek yangın büyüyor !
-sami amcaaa, sedeeef!

Belki duyarlar diye umuyorlardı ama nafile.

Biricik evin diğer tarafına ilerledi ardından diyar.

-yangın burayıda sarıcak. ya evdelerse?

Dorukun içi içine sığmıyordu. eğer evdelerse cayır cayır yanacaklardı. dumandan zaten belkide ölüm gerçekleşmişti. ne yapacaklarıı bilemiyorlardı.

-biricik sedefi aradın mı?
-defalarca aradım doruk. bu saatte

Uyuyorlardır dumandan boğulmuşlardır. boğulmadılarsada duysalarda sesi kalkamazlar!

-şişş ağlamaa!

Herkes dehşetle eve bakıyordu, Biricik anne ve babasıda komşularını sırayla arıyorlardı.  Üst yoldan koşarak gelen tarık ve demet dehşete baktılar. demir ablası korksun istemiyordu.

-ablam sen eve geç, babaannemin yanına.
-neredeler evde insan var mı?
-yoktur ablacım inşallah geç sen hadi eve.enişte sen belizi bari sok eve!

Tarık kucağındaki kızını eve götürmüştü. demetinse gözleri kardeşlerini arıyorlardı. lakin gördüğü doruk neredeyse onun kalbine indirecekti kardeşi neden eve o kadar yakındı?!

Doruk öylece bakmak istemiyordu şayet evde birileri varsa yanmalarınımı izleyeceklerdi? biricik hala sedefi arıyordu. yangın diğer tarafı sarmadan birşeyler yapmalıydı.

Doruk son düşündüğü şeyle eve koşuyordu ki biricik tüm kuvvetiyle tuttu.

-ne yapıyorsun saçmalama!
-abii!

Diyar ve biricik aynı anda tepki vermişti.

-biriciik bırak kolumu bırak. yanacaklar görmüyor musun?
-abi nolursun napıyorsun sakın!
-biricik bırak şu kolumu evde yansınlar mı?
-doruk izin vermem yemin ederim bende girerim arkandan saçmalama.
-biricik bırak. yangın bu tarafa geçmeden eve girmem gerek bırak!
-abi hayır. alii biran!

Diyar yardım istiyordu doruku engelleyecek birini istiyordu.

Doruksa son bir hamleyle biricikin elini kolundan çekmiş eve girmişti..

***