35.Bölüm(Zühre Erdem)

180 25 45
                                    

Ali yorgun bedenini kanepeye öylece bırakmış, kafasını kanepeni başına yaslamıştı.

Oğlunu kanepeye öylece kendini bırakırken gören zühre hanım elindeki havluyla ellerini kurulamış oğlunun yanına gitmişti. başına bıraktığı öpücükten sonra gözlerini açmış annesini elini alnına koyurmuştu ali.

-başın mı ağrıyor oğlum?
-şimdi geçti annem!

Zühre hanım oğlunu bikez daha öpüp geçti koltuğuna.

-yorgun musun Ali'm?

Yorgundu. ali yoruluyordu. diyar üzgündü hergün kafası bir şeylere takılıp kalıyor sorunların içinden çıkmaya çalışıyordu. ali ise hiç çekinmeden sevdiği kadının yanında oluyordu. bugünse seçkin yavuzoğlunun şirketine gidilmişti. doruk ve demir ile. bilir kişi olarak.

-biraz.
-gidiyor musun hala Alpay'ların evine?

Ali annesine kısa bir bakış atmıştı.
-oğlum beni ne zaman dinleyecek?
-bu konuyu konuşmuştuk anne.

Ali başını elleri arasına almış baş ağrısını yatıştırmaya çalışmıştı.

-bu konuyu daha öce konuşmuştuk ama sen hiç beni dinlemiyorsun .
-anne sorununuz o evdeki  herhangibiriyle değil çok iyi biliyorsun!

Annesi sessizleşmişti.sorunları alpay ailesiyleydi. bu evin o tarafı bile bu aileye yasakken oğlu eve girip çıkıyor o kişilerle arkadaşlık kuruyordu.

-baban duyacak oğlum. ozaman yine kavga edeceksiniz!
-benim babam yok anne.

Ali inanmayarak baktı annesine. hala babasından bahsederken gözlerinin içi yaşarıyordu.

-benim sayacak bir babam yok? sende o adamın soyadını taşımadığına göre? o adamla bir ilişiğimiz yok!

-senin  ve hülyanın soy adı hala Doğan ama..

Ali gözlerini kaçırdı.

-konuyu kapatabilir miyiz?
-çok girip çıkma o eve oğlum. ayda yılda bir geliyor hiç gelmeyecek.
-gelmesin anne! anlayamıyorum seni gelmesin!
-senin için kolay ama hülya babasını özlüyor!
-özlemesin anne!

Annesi gözlerini kaçırdı.

-diyar alpay'la ne işin var peki?

Ali kafasını birden kaldırmış annesine sert yüz ifadesiyle bakmıştı. başının ağrısı zonklamaya dönüşmüştü ani hareketiyle.

-ne alaka? Dorukun kız kardeşi?
-o kızla aranda birşey yok değil mi annem?
-anne sen kendine gelir misin? sizin Alpaylarla olan sorunlarınızla zerre ilgilenmiyorum!

-o kızın kitabı vardı ali. bizdeydi. fortmantonun üzerindeydi. gördüm. ne işin var o kızla ali? yanlış bir şey yapma oğlum. baban rahat bırakmaz biliyorsun!

Ali sinirle bakıyordu. kitap olayı aylar öncesiydi. annesinin göreceğini tahmin edememişti. belizin hastahanede olduğunu öğrenen diyarın elinden düşen defter kitaplarını ayakkabılarını giyerken içeriye bırakmıştı ya ali.

-babam yok benim. o adam zerre umrumda değil ve sizin olan sorun sizindir. ben onlarla olan ilişiğimi kesmem!

-alii, oğlum. canımın içi yapma kuzum beni dinle oğlum olmaz biliyorsun!

-kafanda kurma anne öyle bir şey yok!

Ali odasına çıkar çıkmaz elindeki telefondan diyarı aradı. onlara herhangibir şey engelmiydi? hayır değildi olmayacaktı.
Telefonda duyduğu efendim' sesinden sonra gözlerini kapadı ali. sesini duymayı seviyordu diyarın.

Arslan Bey'in Çocukları 'FEDA' 19/2020Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin