Arslan Bey'in Çocukları 'FEDA' 19/2020

33.Bölüm(Reklam Yüzü)

**

Sedef sabah kalktığında dorukun yatağında olmanın sarhoşluğundaydı. diyar nevresimleri değiştirmemiş olsaydı onun kokusuyla uyumuş olcaktı. tuhaf görünebilirdi ama en zor günlerinin en karanlık günlerinin ışığı olmuştu doruk. onlar için o yanan eve girmişti unutamazdı ya.

Belki bu yüzden akmıştı gönlü, doruk alpayın gönlüne.

İlk kez böyle hissediyordu çünkü doruka. evet hep bi merakı olmuştu ama bir şey hissetmemişti düne kadar. mahalledeki bir kaç kızdan da doruk hayranlığını duymuştu Sedef. doruk mahalleye geleli epey konuşuluyordu.fakat sedef için her şey dün başlamıştı.Onlar için yanan eve girdiği gün en en en kötü olan günü başlamıştı.

Dün demir miran'ın odasında yatmış mira'nın odasında ise sema hanım ve sami amca yatmıştı. doruksa aşşağıda kanepede yatmak zorunda kalmış odasını sedefe vermişlerdi. sedef olayın şokunu atlatamamıştı ama görünüşe göre iyiydi. o biraz, çabuk toparlanabilen birisiydi. ailedeki en güçlü kişiydi. dün köpeğini sorduğunda aldığı cevaptan sonra çok kötü olmuştu yalnızca. biricikle beraber sahiplenmişlerdi.

O kedisi şansı sedef ise köpeğim dafi'yi..

Sedef uyandığında yatakta oturur pozisyona geldi ve bi süre odayı inceledi. gülümsedi dorukun eşyalarına bakarken çalışma masasının sandalyesindeki hırkasını aldı . gülümsedi. bu hırka doruka yakışıyordu.geri yerine bıraktı hırkayı ve yattığı yatağı topladı. bütün gün bu odada kalamazmıydı? dorukun komididin üzerindeki kitaba ve yarım su bardağına baktı. bir gülümseme daha belirdi yüzünde. su en az iki günlük olmasa içerdi. eline bardağı aldı. giderken mutfağa götürecekti.fakat kütüphanesindeki minyatürlere dikkat kesildi sedef.

-minyatür koleksiyonu mu var yani?

Dorukun küçüklükten şimdiki zamana kadar merakı olan minyatür eşyaları kütüphane raflarındaydı. minyatür ev minyatür kova araba, uçak, hatta komik gelsede küçük birde çaydanlık. ve dahası.
sedefin hoşuna gitmişti. gülümseyerek çıktı odadan. Aşağıya indiğinde diyarın mutfakta olduğunu gördü.

-günaydın diyar.
-günaydın canım. gel otur şuraya.

Sedef oturacakken fisun hanımı farketti.
-günaydın fisun teyzecim sizi farketmemiştim.
-olsun kızım gel. nasılsın bugün?
-iyiyim :) yani annem ve babam biraz zor atlatırlar ama ben iyiyim.
-sende destek olacaksın ozaman canım madem ailenin bu konudaki direği sensin.

Gülümsedi diyara sedef.

-öyle olucak artık. zor olacak ama babamın arkasında olucaz .
-aferin kızım böyle olun işte. Sizin yaşınızdakiler ne fenalar. siz böyle ailenizin arkasında olun hep.

Doğrusu fisun hanım sedefi de sevmişte. ayhanın çocuklarını çok iyi biliyordu. torunları diye demiyordu ama ailelerine köstek olmaktan başka bir şey yapmıyorlardı.

-elindekini bırakmayacak mısın sedef?

Diyar gülerek sorduğunda sedef elindekine baktı.
-ha şey bu, dorukun komidinindeydi. kirli diye getirdim.

Öte yandan biricik kendi kendini yiyordu. resmen arkadaşının yanında olamıyordu. hemde bir hiç yüzünden babasının gereksiz tavırları yüzünden. dahası, doruka geleceğim de demişti. fakat gidemiyordu. mutfakta yaptığı poğaçaları gözlerindeki yaşı silerek saklama kaplarına yerleştiriyordu.

Biran mutfağa girdiğinde kardeşinin yaşlı gözlerini görmüş deliye dönmüştü.

-neden ağlanıyor Biricik!