Diyar evin içinde volta atıyordu o günden sonra hala aliyle irtibat kuramıyordu. Ah Ali'nin küslüğü ne kötüydü. böyle mi yapacaktı?
Diyarın içinden ne mi geçiyordu? Alinin kapısına dayanıp Alinin diyara bahsetmektn bile çekindiği ailesiyle karşılaşmak. işte bu hiç akıllıca değildi. doruk'a sorsa okul bitmişken aliyle aralarındaki muhabbeti merak edecek ve şüphe uyandıracaktı peki pardon ama diyar ne yapacaktı?
Cevap gibi çalan kapı zili diiyara umut olmuştu. açtığı kapı arkasındaki kişi biricikti.
-biricik.
Gülümsemesi genişti diyarın biricikse ilk kez böyle sıcak karşılanıyordu diyar tarafından.
-diyaar.
-hoşgeldin, gelsene içeriye.
-şansı bırakmak istemedim, sorun olur mu?
Biricik hasta kedisinden ayrıılmak istemiyordu.
-hayıır, ne sorun olucak getir içeriye. hatta bana ver.
Diyar biricik'in elinden kediyi almış odaya biricikle beraber çıkmışlardı.
işte bu olsaydı sorun yoktu ikisi takılsalar diyar biriciki zaten sevmişti ama her defasında doruk sayesinde biricik doruk diyar ve ali takılıyorlardı. böyle olmasını sevmiyordu diyar.
-hadi bakalım şans, burada istediğin gibi dolaş.
Biricik içten bir gülümseme sundu diyara.
-yarın mevlüt olacak temizlik falan yapılacaksa yardım etmek istedim.
-temizlik sorun olmadı ya çok sağol her kes zaten kendi odasını temiz tutmakla sorumlu, aşağıyı da dorukla hallettik. demir ve mira da yukarıyı temizlediler.
-ne güzel çok kardeşsiniz hallediyorsunuz herşeyi.
-biz herşeyi beraber halletmek zorundayız artık.
Gülümsedi biricik.
-doruk bir baba gibi sahip çıkıyor size, yükü çok ağır.
-hep buna üzülüyorum ya zaten. biz yine daha eskisi gibi yaşamaya çalışıyoruz ama doruk tüm yükü omuzluyor.
Gülüsedi biricik.
-benim abimde babacan tavırlar sergiler ama o tamamen babacandır. serttir duvarları vardır; doruk öyle değil bazen bildiğin serseri.
Diyar kahkaha atmıştı. biricik doruk'u iyi gözlemlemişti.
-Abim az değildir bakma şimdi olgun olmak zoruna diye yoksa dediğin gibi çok serseridir.
Diyar birkez daha güldü serseri lafına.
-sırf demir, doruktan yakışıklı olmak istediğii için kas merakı bu kadar. doruk hep daha öndeydi sonrada demir onu bir şekilde geçmeye çalıştı.
Biricik tebessüm etti yalnızca.
-limonata getireceğim, soğuk soğuk demet ablam getirdi dün.
-hayır hayır otur diyar, inan ki içemeyeceğim.
- ama so..
-olsun. içmek istemiyorum otur gel.
Diyar yerine oturdup bir kez daha telefonuna baktı. hala aliden geri dönüş yoktu sıkıntılı bir nefes verdi.
-birinden telefon mu bekliyorsun?
Diyar afallasada kendine gelmek için telefonu bıaraktı.
-aslında bir arkadaşım beni yanlış anladı biricik ve şuan telefonlarımı açmıyor.
Biricik kaşlarını çatarak baktı. diyarı üzgün görmüştü. peki kimdi bu arkadaşı? diyarın gözlerinin penceresinden kayıp gittiğine şahit olduğunda aklına gelen şeyle irkildi. ALİ!!
-yoksaa yoksa Ali mi o arkadaş? tahmin etmiştim yani aşağıda sezinlemiştim o gün, sizin aranızda..
Diyar hızla konuşan biricik'e şaşkınca baktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Arslan Bey'in Çocukları 'FEDA' 19/2020
General Fiction'Ben size hayatımı Feda etmeye razıyım '
