Eski neşesi olmayan Ali Diyarın yanındayken bile dalıp dalıp gidiyor, aklındaki sorular bitmek tükenmek bilmiyordu. diyarsa bu durumdan öylesine rahatsızdı ki. Ali evlerine eskisi kadar gelmiyordu, hadi babaannesinden çekindiğini söylemişti. peki neden dışarıya bir şeyler içmeye çıktıklarında bile böylesine dalgın ve diyarın yanında değildi.
-ikimizde evlerimize gittiğimizde yeterince ayrı kalıyoruz zaten Ali!
-hıh?
Diyar kaş çattı Aliye. tek kaşını kaldırdığının kendisi farkında olmasada Ali birşeyler kurduğunun bu yüzden o kaşının havalandığını biliyordu.
-diyorum ki Ali, yanımdayken bari yanımda ol.
Ali sıkıntılı bir nefes verdi.
-özür dilerim. Diyar gerçekten dalgınım biraz!
Diyar yutkundu. birşey mi oluyordu Ali aklına ne takıyordu. hep korktuğu bir şey daha vardıki diyarın onu dillendirmiyordu bile.
Ali ona çok kolay gelmişti. ve diyar, Alinin çok kolay gitmesinden korktu.
-bak. görüşmek istemiyorsan konuşur h..
-ya. diyar Allah aşkına yapma. o tek kaşını kaldırdığın zaman saçmalıyorsun. kurma kafanda!
Diyar Aliye hayretle baktı. bunu farkediyordu ama eskisi gibi hala değildi.
-Aklına bir şey takıyorsun ve herzaman ki gibi bana anlatmamayı seçiyorsun Ali.
-Canım olan bir şey yok ki, geleceğe dair endişeler.
-ha gelecek endişen için vayıflanman seninle bir şeyler içmeye çıktığımız güne mi kaldı yani?
-tamam diyar haklısın dedim.
Diyar sustu. Aliye bu konuda bir şey demeyecekti. o anlatmamayı seçiyorduysa öyle olsundu(!)
-diyaar, surat mı yapacaksın.
-Ali kahveni içtiysen kalkalım mı?
-sare abla, birer kahve daha alabilir miyiz?
Diyar Alinin birer kahve daha sipariş etmesine hayretle baktı.
-kahvem bitmedi diyar!
Ofladı Diyar. neydi bu. diyar daha fazla böyle olmak istemiyodu. o her derdini aliyle ister istemez paylaşıyorken diyarın en azından evlerinin o tarafındakileri bilmeye hakkı vardı. Ali hakkında ne biliyordu ki? bir annesi vardı bir kızkardeşi ve bir de konuşmadığı babası. bunlar dışında ne görmüştü bahsi geçen kişileri ne adlarını biliyordu. ne biricikin tanıdığı kadar tanıyordu ne de görüşebiliyorlardı. alinin ailesini saklaması genel değilse eğer neden diyar bilmiyordu.
-diyar.
-hıh?
-bir şey soracağım babanlar ne kadar oturmuşlar burada?
-abim iki yaşındaymış taşındıklarında buradan. ben yoktum bile. ne kadar kaldılar bilmiyorum.
Diyar alinin sorusunun nedenini merak ediyordu.
-o ara bende yoktum tabi.peki neden taşınmışsınız biliyor musunuz diyar!
-biz burayla ilgili bir şey hatırlamıyoruz. diyorum ya abim bile çok küçükmüş.
-sen bundan önceki evinizde mi doğmuşsun.
-evet, ali ne oluyor?
-bir şey olduğu yok. merak ediyorum.
-iyi, en azından ben senin merakını giderebiliyorum.
Sustu Ali. ne yapacağını bilemiyordu ki konuşsundu. diyar haksız değildi ki karşılık versin.
-peki, en azından benim ailemle ilgili bir soru sorsam özeline girmez heralde.
-sor?
-ilk tanıştığımızda söylemiştin ya. babamı nasıl tanıyorsun. evi almaya geldiğinde demiştin. yani eğer abim burada doğduysa o zamanlar ev bizim değilmiydi?
-baban evi almaya değil satmaya gelmişti.
-burayı? satamadı mı yani. hem neden satıyordu ki ihtiyacı yoktu.
-bilmiyorum diyar. yıllar sonra ilk kez gelmiş baban ozaman. sonra satmadı çıkardı ilanı.
-bir dakika ya, babam neden satmak için geldiği evi satmaktan vazgeçiyor?
-bilmiyorum diyar. belki anılarından vazgeçemedi.
-abim burada doğdu diye burayı abimin üzerine yapmış babam. öyle olduğu için bu ev kaldı. bende birkeç kez görmüştüm bu evi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Arslan Bey'in Çocukları 'FEDA' 19/2020
General Fiction'Ben size hayatımı Feda etmeye razıyım '
