39.Bölüm(Alpaylar Hayatımızda olamaz!)

198 25 68
                                    

Her şey yoluna girmiş okulların açılmasına az bir vakit kalmışken bütün aile güzel bir yemekte toplanmış, bir tek mira'nın eksik olduğu yemekte herkes tam tekmil oturuyordu.


-gelmeyecek mi daha mira?

Miran diyara soruyordu. kaldıki miran mira'yla ilgili şeyleri artık kardeşlerine soruyordu. geçen gün son kavgalarından sonra birkez daha cephe almıştı kardeşine. reklam filmi diye tutturması bir yana, çizimleri arasında Seçkini görmüş ona verdiği değeri anlamlandıramadığından birkez daha kavga etmişlerdi.


-gelecekti ama yemeğe yetişemeyecek belliki.


-diyar teyzoş , mira teyzem tek başına nasıl gelecek?


-tek başına değil ki teyzoşum arkadaşıyla.


-birde o çıktı başımıza. akşam oldu baksana bu saatte o adamla ne işi var!


-mirancım koray iyi biri ablam yemeğini yer misin?


-valla ben anlamam küs olmasam bu saatte tek olamazlardı.

Doruk kafasını topladı.

-hakikaten ya, anlayışlı olayım asileşmesin diyorumda akşam ezanı okundu hala gelmedi.

Çalan kapıyla diyar ayaklanmış kapıyı açmış karşısında güler yüzüyle kız kardeşini görmüştü.

-abalacııım iyi akşamlaar.


-iyi akşamlar diyar.

Tabi birde koray..

-ne bu neşe geçsenize içeriye?

Mira ayakkabılarını çıkarmış korayı beklemişti.

-ben gidiyorum benlik birşey kalmadı?


-koraay, lütfen. sensiz açıklayamamm?

Diyar kaş çattı neyi açıklayacaklardı. koray da ayakkabılarını çıkarmış mira ile birlikte mutfağa ailesinin yanına geçmişti.

-e yuh, birde buraya getirmiş adamı!

Diyar gözleriyle uyarmıştı kardeşini.

-otur oğlum gel, yemek yiyorduk.


-sağolun fisun teyzecim biz yedik.

Demir ve doruk bu kez kaş altından dik dik bakmışlardı.

-aa teyzooş, koray abi de çok yakışıklıymıış.

Gülümsedi mira.

-aaa inanmıyorum teyzoş, koray abidede senin bilekliğinden vaar.

Bütün aile korayın bileğine odaklanmıştı.

-teyzoşum şimdi konumuz bu değil biz size bir şey açıklayacağız

-ulan mira aklımdaki şeyse varya!

Miran kendi kendine fısıldamıştı.

-babaanneciim, belizcim, mirancım, ablalarım abileriim.

Mira'nın hitabına koray ve beliz katıla katıla gülmüşlerdi. mira ise korayın karnına vurduğu hafif eliyle korayı susturmuştu.

-tamam tamam açıklıyorum.


-hızlı olsan iyi olur mira yoksa biz kendi kendimize kuracağız!

Doruk tehtidvari konuşmak istemiyordu kendini tutuyor kibar olmaya çalışıyordu.

-abiciim, biz korayla..

Demet hariç bütün kardeşler bu sözle ayağa kalkmışlardı.

-yani biz korayla üniversiteye başvurduk.


-nasıl?


-şöyle ki abicim, özel yetenek sınavlarına girdim.

Diyar gülümsedi. resme olan yeteneğini biliyordu.

-abiciim ben o sınavı kazandım..

Bütün aile hayretle mira'ya bakarken miran kahkahasını atmıştı.

-sen ciddi misin mira?


-evet miran yemin ederim. korayla başvurduk. o halletti hep, sonuçlar açıklandı kardeşim sınavı kazandım.

Arslan Bey'in Çocukları 'FEDA' 19/2020Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin