Arslan Bey'in Çocukları 'FEDA' 19/2020

55.Bölüm(Ali Öğreniliyor)

İlk kez yalnızlardı. Kekeleyen Doruk'a gülümsedi genç kız. Dorukun kekelemesine derin bakışlarına, içinde bulundukları duruma.

-canım?

Biricik'in cilveli sesi, Doruk dışındaki hitabı içleri gülen gözleri Doruku şaşırtmıştı.

Biricik elindeki poşeti bırakıp doruk'a sarıldı. Doruk neye uğradığını anlamamışken elleri genç kızın belini bulmuş boynuna sarılan genç kızın kokusunu içine çekse de ellerini beline saramamıştı. Her anında aklında biran vardı. Bir sarılma hayal etmemişti Doruk ve Biricik gelebileceğinide düşünmemişti.
Biricik Dorukun uzaklığının farkındaydı. sebebininde. Birkez daha gülümsedi genç kız dorukun omzuna kafasını koymuş bir haldeyken. Dorukun en çok da bu huylarını seviyordu. Biricik doruktan ayrılmış karşısında gözlerinin içine bakar halde durmuştu eli omzundaydı Biricikin.

-Abim dediki 'annemin yaptığı ıspanaklı börekleren götür, Doruk sever'

Doruk duyduklarıyla gülümsedi ne yani Birandan izinlimiydi. Doruk genç kıza hayretle bakarken yüzünü kavradı elleriyle.

-sen ciddi misin?
-eveet.

Doruk elleri arasındaki yüze hayran hayran bakmıştı. Biricikin alnına bıraktığı öpücükten sonra birkezde doruk aldı genç kızı kolları arasına. Konuşacak çok şey halledecek çok konu vardı.

-Ben, sen böyle kollarımın arasında olduğun sürece ben her şeye varım..

Biricik ve Doruk ilk kez başbaşalardı sevgili olduktan sonra. İlk kez birbirlerinin yüzüne bakabaka aşklarını itiraf ediyorlardı. ilk kez dorukun kolları arasındaydı Biricik.

-Senin kolların arası benim yuvam. benim tüm varlığım artık burası Doruk.

Biricik Dorukun kolları arasındayken elini dorukun kalbine götürerek konuşmuştu. onların en büyük servetleri birbirlerini sevdikleri için atan kalpleriydi artık.

**

Biricik herkesin içinde biraz utanır halde sessizce duruyor diyarın getirdiği çayı yudumluyordu. çok değil bir gün önce bu aile abisi tarafından rencide edilmişti. şimdi onlara heleki fisun hanım varken rahatça bakamamıyordu. Diyar biricikin yanına gelmiş hayretle bakmaya devam ediyordu. gülümsedi biricik.

-şimdi o eşek inatlı biran seni bize gönderdi öyle mi?

Gülümsedi Biricik. diyarın, abisine ne kadar kızgın olduğunu hatta belkide nefret ettiğini biliyordu biricik.

-ya dün gerçekten..

Konuşamadı biricik.

-yani abim öyle birisi değil sadece bu aralar..

-Valla bilmiyorum birinizin dostu birinizin abisi diye laf edemiyorum ama biran bu saatten sonra benim saygı duyacağım biri değil v..

-Diyaaar!

Doruk , kardeşnin Birana olan nefretini en azından biricikin yanında bu kadar göstermemesi gerektiğini düşünüyordu kardeşini uyardı. Biricik ise üzgündü. ama hak da veriyordu onun da abisini öyle hunharca dövseler biricikde bir süre tepkili olurdu. yinede bunu diyardan duymasa daha iyiydi.

-Abim Doruku çok seviyor gerçekten. yani dün evet çok yanlıştı yaptığı ama. hala senden bahsederken dostum diyor seni hala koruyor doruk.

Biricik için en kötü şeylerden biriside en değerli iki varlığının aralarınının kötü olması olurdu. bu yüzden abisinin hatasını kapaklatmaya çalışıyordu.

-Canım abin konusunda açıklama yapmak zorunda değilsin bana. merak etme biz bir şekilde düzeleceğiz Biran'la.

Biricik doruktan duyduğu destekle gülümsedi. herkes onca olaydan sonra affedecek kadar iyi değildi. belki biricik bile olsa Doruk yerinde Biranı affetmeyebilirdi. sonuçta Biran Dorukun yalnızca dostuydu. belkide küçümsenmemesi gerekirdi. dost oldukları için affedecekleridi birbirlerini.