32.Bölüm(Kaybetme Korkusu)

207 28 35
                                    

Yalpalayan biricik acıyla bağırmıştı.

-dorukk sakın!

Onları gören demet olduğu yere çökmüş kardeşinin ne yaptığını anladığında, çığlığı koparmıştı.

-abii, abi napıyorsun?

Onları gören ali ve biran yanlarına koşmuş kızları sakinleştirmeye çalışmıştı.

-abi, doruk girdi içeride bir şey olacak ona birşey olacak abi!

Biran kardeşini sakinleştirmek istedi ama doruk içindi asıl endişesi yanan eve girmişti ve şimdi tüm mahalleli yürekler ağızda doruku merak ediyordu!

-Ay neden girdi o eve!

-gencecik çocuk engel olsanıza yavrum!

Diyarsa şok olan tavrıyla yutkunmayı unutmuş abisi için canı giderken bağırmadan edememişti. ali diyarı nasıl sakinleştireceğini bilmiyordu.

-vedat, demet ablaya bak sen, onlarla git.

Diyar o an ablasını algılayamıyordu, bayılan demetin başına insanlar gelmiş tarık belizi zorla eve babaannesine emanet etmiş kardeşlerle beraber arabaya bindirmişti hamile karısını. arabayı vedat sürecekti.

-Ali çıksın oradan abim ne olursun Ali!

Kulaklara dolan onca uğultu onca sesten sonra geç kalış asıl beklenen ses gelmişti. siren sesi!

-geliyor, geliyorlar söndürecekler, doruk içerde hatırlatın nolur!

Yere çöken biricik ve diyar öylece dorukun ardından bakıp kalmışlardı. diyar kendinden geçtiğinden biriciki tutan sinemdi.herkes dorukun çıkmasını bekliyordu.uzaklardan gelen siren sesi yaklaşıyordu.

-kızım kızım neredesiniz siz, evde değiller duyuyor musunuz ev boş.

Mahalleden bir teyze sonunda açılan telefonla sedefin sesini duyar duymaz yüksek sesle söylemiş evde kimse olmadığı için rahatlamalarını istemişti.

Fakat mümkün değildi içeride doruk vardı!

Diyar baygın ve uyanık haliyle kalakalmış, biricikse ayağa fırlamıştı. onu tutan sinem olmasa içeri dalması an meselesiydi.

-doruk kimse yok çık oradan nolur!

Mahalenin abileri itfaiye yol açmak ve göstermek için ilerlemişler seferber olmuşllardı.

-nolur doruk çık artık çık oradan. nolur Allahım nolur birşey olmasın ona nolur.

Biricik kendinden geçmiş çareyi yakarışta duada bulmuştu. tek temennisi tek duası doruka kavuşmaktı. onun oradan sağsalim çıktığını görmekti.

-nolur birşey olmasın ona nolur!

Biricik içgüdüsel olarak eve gitmeye çalışıyor sinem zorla tutuyordu.

-eve çok yakınsın biricik lütfen gel işte kimse yokmuş evde!

-doruk orada herkes orada demek her şey orada demek!

Biricik umursamadan konuşuyor ağlıyordu. sedefe üzülürken doruk içeri girmişti.

Yanan evin içinden görünen suretle diyar ayağa fırlamış biricikle doruka koşmuştu.

-abim çekilsenize yangının yanından!

Simsiyah olmuş doruk elinde bir köpekle çıkmıştı o evden.. öksürükler içinde.

köpeği yere bırakan doruk öksürürken yere yığılmıştı.

-abicim iyi misin, abi bi yerine bir şey oldu mu?

Arslan Bey'in Çocukları 'FEDA' 19/2020Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin