DOĞU

Bölüm 22

"Kerem." dedim daha fazla vakit kaybetmeden.

Ve dönüşü,
Ve bakışı,
Ve bana doğru gelişi..
Ah adam hep böyle gel bana n'olur?
Ah adam, gitme..

"Sen uyanmış mıydın? Ne zaman?" dedi kaşlarını çatarak. Gizlemeli miydim onu duyduğumu, yoksa söylemeli miydim? Hangisi daha doğruydu, hangisi toparlardı bizi? Duydum desem kaçıp gider miydi yoksa kalıp savaşır mıydı? Belki de çoktan anlamıştı uyumadığımı..

"Bu gece benimle kalır mısın?" dedim alakasızca. Çok özledim, lütfen kabul et.

"İyi bir oyuncusun." dedi burukça gülümseyerek.

"Ben sadece seni özlediğim için.." dediğimde yanıma doğru birkaç adım attı. Kesin anlamıştı biraz önce numara yaptığımı!

"Bana kızgın değil misin?" diye sordu üstelemeden.

"Çok."

"Öyleyse neden kalmamı istiyorsun?"

"Çünkü özlemim daha çok." dedim omuz silkerek. O yine gülümsemişti ve ben yine gamzesinde kaybolmakla meşgul bir hale büründüm. Bu; hayattaki en güzel meşguliyetimdi..

Sandalyeyi çekip karşıma oturacakken yana kayıp yatağın boşta kalan yerini işaret ettim. Biraz önce de orada oturmuyor muydu zaten?

"Ali gelirse gideceğim." dediğinde, artık bunun bir oyun olduğunu bildiğimden olsa gerek, bu cümlesine hiç inanmamıştım. Bence tam olarak şöyle demek istemişti: Umarım Ali gelmez çünkü yanında kalmayı her şeyden çok istiyorum.

"Toprak olduğum için tabi." dedim gözlerimi devirerek.

"Anlamadım?"

"Beni paylaşamayıp üzerimde anlaşma imzalamışsınız ya? Onu diyorum. Bir nevi toprak paylaşımı galiba." dedim sitemle.

"Komik misin?"

"Eksiğim."

"Masal!"

"Kerem?"

"Oyun mu oynuyorsun sözlerimle?"

"Tutamadıklarınla mı?"

"Şunu keser misin?"

"Neyi?"

"Cümlelerimi ayrıştırıp laf sokmayı."

"Üniforman üzerinde değil."

"Yani?"

"Yani emir komuta bende." dediğimde derin bir iç çekip yatakta açtığım yere oturdu. Gözlerime bakıp gülümserken elimi uzatıp yanağını okşadım. Şaşırmıştı.. Ona kızgın olmamı bekliyordu. Hatta küskün. Öyleydim de zaten. Biraz önceki konuşmaları duyana dek..

"Uyumuyordun." dedi yakalanmış gibi.

"Vay canına, aşk gerçekten insanın gözünü kör edebiliyormuş. Beni kandırabilmene şaşırdım." diye ekledi gururla.

"Kandırmak?" dedim 'yok artık' dercesine.

"Rol kestin. Ben de inandım." dedi dürüstçe.

"Neden şimdi Kerem? Neden bugün?" dedim asıl konuya dönmeyi umarak.

"Bir operasyona daha çıkacağım, gitmeden göreyim istedim seni."

"Sana ihtiyacım var."

"Yerimi dolduracak insan çok, zorlanmazsın."

"Hiçbir zaman yerini doldurmaya çalışmadım, çalışmayacağım. Ben boşa kürek çekmem Kerem."

"Zorlaştırma Masal, yaşananları biliyorsun. Ben buyum, ötesi olmayacak." dediğinde rol mü yapıyor, yoksa gerçekten böyle mi düşünüyor anlayamıyordum. Biraz önce konuşan adam o değil miydi? Üstelik duyduğumu biliyordu..