Księżniczka Wei Yang

Rozdział 25: Kim jest marionetka

3 dni później Xiaojie Erfanga (panienka rodziny Er, kuzynka Wei Yang), Li Chang Ru, nie mogła już dłużej czekać i natychmiast założyła nowy strój. Sukienka została wykonana z jedwabiu Jinqiao. Żółto-zielona sukienka była promienna i oślepiająca. Na sukience wyhaftowano feniksa, a podczas chodzenia zmiana kolorów i wzorów była nierealna. W porównaniu do innych dni Chang Ru wyglądała jeszcze bardziej elegancko. Kiedy pojawiła się w He Xiang Yuan, zwróciła na siebie uwagę wszystkich.

Zaraz potem pojawiła się Li Zhang Le, trzymając kota szczęścia. W chwili, gdy zauważyła promienną i elegancką sukienkę Li Chang Ru, jej wyraz twarzy natychmiast zmienił się w gorszy.

Li Wei Yang była już obecna na długo przed Chang Ru i Zhang Le. Siedząc z boku była świadkiem tej sceny i uśmiechnęła się. Ta najbardziej ceniona w posiadłości Da Jie pyszniła się swoim pięknem, wierząc, że jest najpiękniejszą osobą na świecie. W rezultacie Zhang Le uważa również, że wszystkie najlepsze rzeczy powinny należeć do niej. Z tego powodu, kiedy Zhang Le zobaczyła piękną sukienkę Li Chang Ru - która była wykonana z jedwabiu, który powinien być jej - jej twarz stała się zielona. Nie wyglądała jak współczująca i życzliwa osoba, z czego była znana.

Li Wei Yang szła korytarzem. Hobby Lao Furen polegało na trzymaniu ptaków jako zwierząt domowych. Jej ulubionym była czerwona papuga trzymana przy wejściu. Kiedyś w majątku premiera pojawili się złodzieje, a to z powodu tej papugi szybko ich wykryto. Papuga ta  uratowała życie Lao Furen dlatego  była szczególnie ważna dla Lao.

Papuga mieszkała w klatce z bukszpanu. Kiedy zobaczyła Li Wei Yang pojawiającą się blisko niej, papuga przekrzywiła głowę i wydała z siebie hałaśliwy dźwięk.

Li Wei Yang uśmiechnęła się do sługi Lu Zhi, który był odpowiedzialny za opiekę nad papugą. Wei Yang podniosła miskę z jedzeniem i miskę wody, umieściła ją w klatce i pouczyła papugę: „Er xiaojie jest taka ładna! Er xiaojie jest taka ładna! "

Lu Zhi spojrzał na Er xiaojire z daleka i skinął głową. „Nowa sukienka Er xiaojie jest naprawdę bardzo piękna".

Papuga trzepotała skrzydłami. "Taka ładna! Er xiaojie! Taka ładna!"

Li Wei Yang uśmiechnęła się szeroko, odsunęła zasłony i wyszła.

Li Zhang Le i Li Chang Ru - jedna za drugą - szły w tą stronę. Służący już miał odciągnąć zasłony dla obu, ale nagle Li Zhang Le usłyszała głos nad jej głową.

„Er xiaojie jest taka ładna! Er xiaojie jest taka ładna!” Głos był wysoki i dziecinny. W tym cichym miejscu głos był jeszcze wyraźniejszy. Głos papugi był jak nóż przecinający spokój, który Li Zhang Le wywalczyła z trudem.

Papuga była tylko zwierzęciem domowym. Nie rozumiała słów, powtarzała jedynie to zdanie kilka razy. Słysząc odgłos trzepotania skrzydeł, kot szczęścia w ramionach Li Zhang Le nagle syknął i skoczył w stronę papugi.

Lu Zhi krzyknęła głośno. Pośpiesznie wykorzystała drewniany kij, by zdjąć klatkę papugi i ochronić ptaka w jej ramionach. Kot szczęścia wskoczył na nogi Lu Zhi, gdy spojrzał na papugę, syknął i warknął groźnie, nie mając zamiaru odejść.

Papuga nadal mówiła: „Er xiaojie jest taka ładna!"

Lu Zhi szybko broniła papugi. „Jeśli nadal będziesz głośna, kot może  ugryźć twój język!"

Papuga była sprytna. Po usłyszeniu groźby Lu Zhi, była przestraszona i nie odważył się mówić dalej, zamiast tego drżała w ramionach Lu Zhi.

Li Zhang Le tłumiła swój gniew i trzymała swojego kota szczęścia. „Dobry kot, przestań się wygłupiać". Kiedy to powiedziała, jej twarz stała się jaśniejsza i z uśmiechem weszła do środka, jakby nic się nie stało.