San Furen mieszkała w Ya Zhu Yuan.
Li Wei Yang właśnie pojawiła się przy wejściu na dziedziniec, gdy podszedł do niej cień.
Para lekko zimnych dłoni, jakby się bojąc, złapała się dłoni Wei Yang i głośno zawołała: „San jiejie!"
Li Wei Yang opuściła głowę, patrząc w parę dziwnie pięknych oczu. Wyglądało to tak, jakby widziała w tych oczach własne odbicie.
Była trochę zszokowana, ale szybko się roześmiała. „Min."
Li Min De był rzeczywiście trochę zaniepokojony, że Wei Yang odepchnie jego ręce, ale zamiast tego pozwoliła mu ją trzymać. Słodycz wypełniła jego wnętrze, gdy na jego twarzy pojawił się uśmiech. Popatrzył na nią poważnie. „San jiejie, jesteś tutaj, żeby mnie odwiedzić?" W jego głosie zabrzmiała nuta szczęścia.
Widząc, jaki był uroczy, Li Wei Yang nie mogła powstrzymać się przed wyciągnięciem ręki i uszczypnięciem go w policzki, gdy zachichotała i powiedziała: „Zgadza się. Jestem tutaj, aby odwiedzić Min De. "
Li Min De był natychmiast szczęśliwy. Szli dalej do przodu podczas gdy Min De trzymał ją za rękę. „San jiejie, powiedziałem, że chcę iść cię szukać, ale matka powiedziała, że będzie to dla ciebie uciążliwe".
Fakt, że uratowała Li Min De, był tajemnicą, którą naprawdę musieli zachować.
Li Wei Yang uśmiechnęła się, nie myśląc o ręce Min De'a, gdy dotarli do komnaty San Furen.
San Furen przywitała Li Wei Yang z uśmiechem, zanim usiadła. Służący stojący obok podawał herbatę.
Li Wei Yang podniosła filiżankę herbaty, która miała pokrywę z wieloma kolorowymi motywami kwiatowymi, otworzył ją i pozwolił, by pachnący zapach herbaty powoli unosił się w powietrze.
Opuściwszy głowę, wzięła mały łyk herbaty. „Przyszłam tu, aby podziękować San Furen."
Dla San Furen Li Wei Yang, która uratował Li Min De, była kimś, u kogo najwyraźniej musiała spłacić życiowy dług. Wesołość powoli pojawiła się w jej oczach, mimo że ton głosu pozostał równy: „To było po prostu dla mnie wygodne, a San xiaojie mogła przy okazji uwolnić się od frustracji.” Nie próbowała niczego wyolbrzymiać, zamiast tego mówiła normalnie.
Li Wei Yang wiedziała, że próba stworzenia intrygi na terytorium Lao Furena była bardzo trudnym zadaniem. Gdyby nie cicha pomoc San Furen, nie byłaby w stanie zrealizować tego planu samodzielnie.
San Furen spojrzała na Li Wei Yang i cicho przemówiła: „Teraz, gdy Hua Mei odeszła, łatwiej będzie działać". Wzięła łyk herbaty i odstawiła filiżankę. „Jednak dzisiejsza duża strata jest czymś, co Da Furen nie może przeoczyć".
Li Wei Yang nie odpowiedziała, ale po prostu się uśmiechnąela. Najwyraźniej nie była ani trochę zdenerwowana tym faktem.
San Furen była podejrzliwa. Młoda dziewczyna, która miała zaledwie 13 lat, gdzie ona znalazła taką odwagę, by iść w łeb z Da Furen? Przypomniała delikatnie: „Wei Yang, ona i ja jesteśmy stale we wrogości, więc nie ma znaczenia, czy nasze walki są mniej czy więcej razy. Ale musisz pamiętać, że nadal jest opiekunką rodziny. W przyszłości twoje małżeństwo. . . "
W poprzednim życiu zawsze była posłuszna słowom Da Furen, ale w końcu wciąż była tylko pionkiem. Jej życie skończyło się tragedią i skoro tak było, co może stać się by była nerwowa, tym razem walcząc z tym? Niemniej Li Wei Yang nie zamierzała mówić San Furen o tych rzeczach. Mogły być sojusznikami, ale to wszystko, czym kiedykolwiek miały być.
CZYTASZ
Księżniczka Wei Yang
Historical FictionJest to tłumaczenie powieści Qin Jian "庶 女 有毒 锦绣 未央" (http://www.enjing.com/jinxiu/) Życie jest nieprzewidywalne. Jej mąż kochał jej przyrodnią siostrę, obalił ją jako cesarzową, a nawet doprowadził do śmierci jej syna. W tym zimnym pałacu musiała...